Oranje: ter leering ende vermaeck
avatar

Zwaai terug van de Koningslaan

Oma Centauriestraat

Als kind had ik een oma die dol was op ons Koningshuis. Oma Centauriestraat spaarde zelfs foto’s van de kleine, net geboren, prins Willem-Alexander en ik vond dat toen al, als tienjarige, een idiote hobby. Wie spaart er nu foto’s van een onbekende baby? Het was niet eens een mooi babietje met fijne trekken en een donkere bos haar.

Koninginnedag versus Sinterklaas

Als puber keek ik met verbazing naar de ouders van een vriendin die ieder jaar naar het dorp trokken waar dat jaar Koninginnedag werd gevierd. Ik had zelf ouders die de jaarlijkse intocht van Sinterklaas veel belangrijker vonden. Ik was het, in deze kwestie, hartgrondig met hen eens.

Geen woning, geen kroning

Geen kroning geen woningAls jonge meid maakte ik de kroning van prinses Beatrix tot koningin mee.

Althans, dat had ik kunnen meemaken, ware het niet dat ik destijds geen tv had en bovendien volstrekt geen belangstelling voor het hele Koninklijke Huis.

Ik heb in het geheel geen herinnering aan die dag in 1980. Ik weet nog wel dat ik in die periode een tijd een button droeg met de tekst ‘geen woning, geen kroning’.

Om de daad bij het woord te voegen, woonde ik een jaartje later als kraker in een volkomen gebarricadeerd huis.

Meningen over de monarchie

In de loop der jaren ontwikkelde ik een eigen mening over een paar kwesties aangaande de monarchie en aanverwant:

  • Ik ben tegen erfopvolging
  • Ik ben tegen de belastingvrijstelling die lange tijd gold voor bepaalde leden van het koningshuis
  • Ik heb het niet op adel, wat is adel eigenlijk?
  • Ik heb niks met genealogie en uitpluizerij van stambomen en zie het belang er niet van in. Mijn opa van vaderszijde zei altijd: ‘het goeie van de ouwe tijd, is dat ie oud is’, en daar ben ik het graag mee eens. Wat moet je met kennis over je voorvaderen?

Dus, om kort te zijn. Het huis van Oranje en hun geschiedenis kan me….

Juist ja.

Ceremonieel

Afgelopen dinsdag (30 april 2013) heb ik mezelf versteld doen staan: ik heb oprecht genoten van alle ceremonieel tijdens de kroningsdag. Mijn enthousiaste onderschrift bij bovenstaande foto luidde: ‘zwaai terug uit de Koningslaan!’. Zelfs de volstrekte toevalligheid van het wonen in de Koningslaan kreeg een diepere betekenis.

Hier helpt alleen een welgemeend: ‘zo waarlijk helpe mij, godallemachtig’.

2 mei 2013


Reacties

Oranje: ter leering ende vermaeck — 5 reacties

  1. (Ook) ik ben geen fan van Oranje. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Beatrix het als staatshoofd goed gedaan heeft en dat de toespraak van Alexander richting Staten Generaal knap en eigentijds was. Laat hem de laatste koning zijn en zijn dochter het toenemende populisme gespaard blijven…. dat wens ik hen toe…

    Charles

  2. Het heerlijke van ons koninkrijk met de constitutionele monarchie binnen onze democratie is dat je je eigen mening mag geven ook al behoor je tot de absolute minderheid. Een absolute minderheid die, zoals jij @rr, openlijk voor een republiek is, maar volgens mij diep in haar hart stiekem heel erg geniet van het koningshuis. Een absolute minderheid die, zoals jij, het geen bal interesseert wat onze geschiedenis en achtergrond is, die door onze voorouders is gelegd en bevochten en waarop wij nog dagelijks koersen en aan wie wij onze grote vrijheid en ons ‘eigen Zijn’ danken en dank zij wie wij het veelal prachtige leven leiden en door wie wij het voorbeeld hebben ons erfgoed te blijven verrijken, vernieuwen en behouden en doorgeven aan ons nageslacht, van wie wij hopen dat we er toe hebben gedaan en niet worden afgedankt als “wat moet je met die voorouders”. Aan de door onze voorouders zelf ooit gekozen adel hebben we eenheid en bescherming, in z’n algemeenheid, te danken en zijn we gevrijwaard in onze huidige tijd van despoten en dictators en enge regimes en zijn we een samenleving waarin iedereen welkom is en iedereen mag vinden wat ‘ie vindt. Wij zijn een smeltkroes van al die voorouders, genetisch gezien, waarin je overal deeltjes vindt van hen die er in het nabije of verre verleden toe hebben gedaan, of ze nu landloper of landbestuurder waren. En erfopvolging is iets heel natuurlijks en zeer menselijk: in het bedrijfsleven waar mensen met hard werken een firma hebben opgebouwd is het van grote waarde als de nazaat, die volledig is opgevoed in dat harde werken in die firma, het geheel kan voortzetten en veelal de enige is die de continuiteit kan waarborgen. Dat is in het eigen gezin net zo, waar kinderen erven en het ‘goebezit’ van hun ouders continueren en zo is het in het koninkrijk ook. Fijn dat er niet iedere 4 jaar een nieuwe leider moet worden gekozen, waarmee stabiliteit wankelend is, fijn dat mensen worden grootgebracht als de bindende continuiteit (en constitutioneel worden gecontroleerd) en fijn dat naarmate je ouder wordt jij (@runningrita) je jezelf verbaasd hebt doen staan dat blijkt dat verleden er toch toe doet in de Koningslaan. Al met al ben je toch tot inkeer en hernieuwd inzicht gekomen. Dat is toch écht ontstaan uit die smeltkroes van de genen en milieu en opvoeding! Succes, ik blijf je volgen, hoe hard je ook loopt of wegloopt.

  3. Pingback: Onze koninklijke familie

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Maak de som af om je reactie te plaatsen * Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.