Compassiekousen
avatar

Zuurstokroze en kobaltblauw

Morgen gaat het gebeuren!

compassiekousenDan ga ik voor het eerst in mijn lange, lange loopleven hardlopen met compassiekousen.

En niet zomaar onopvallende zwarte compassiekousen, maar de oogverblindende, knallende zuurstokroze versie daarvan.

Tegelijkertijd trek ik voor het eerst mijn nieuwe loopschoenen aan. Deze zijn niet traditioneel wit met gekleurde lijntjes; mijn nieuwe wonderschoenen zijn koninklijk kobaltblauw met gifgroene accenten, waaronder de veters.

Dit blog zou, by the way, nu al niet misstaan op welk modeblog dan ook.

Waarom?

Waarom, zul je je afvragen, trekt een mens zulke opzichtige en weinig flatterende hardloopspullen aan?

Nu ja, het oog wil ook wat en ik ben tenslotte geen twintig meer. En ook geen dertig of veertig en zelfs geen vijftig. Evenals mijn medeclublopers, en die kunnen nu, zelfs in het geval ze aan staar lijden, en dat is niet denkbeeldig, mij toch ontwaren tussen het groen en bruin van het bos.

Maar eigenlijk heb ik op de waarom-vraag maar één serieus antwoord: waarom niet?

Bon

Om eerlijk te zijn, vorig jaar kreeg ik tijdens onze jaarlijkse Pheidippidesloop een tegoedbon van flink veel euro’s voor al het vrijwilligerswerk dat ik voor mijn atletiekvereniging U-Track deed. Ik schrijf hier opzettelijk ‘deed’, want sinds dit blog live is, is het een stuk minder geworden met mijn vrijwillige bijdragen, maar ja, die bon had ik toen al te pakken.

Die bon dus, die lag er nog en die moest toch eens ingewisseld worden en laat ik nou net vlak voor de vakantie een knalharde kuit oplopen en nu net na de vakantie ben ik nog niet opnieuw begonnen of mijn rechter achillespees laat weer weten waarom hij achillespees heet.

Daarom!

Daarom ben ik gisteravond mét bon en portemonnee naar de Runnersworld gegaan en heb aldaar een kleurige aanvulling op mijn verder tamelijk beschaafde runnersoutfit aangeschaft.

Panbos

Morgenochtend kun je me, gewoontedier als ik ben, als altijd vanaf 9:00 uur hardlopend tegenkomen in het Panbos bij Zeist.

Ik ben herkenbaar aan:

  • mijn overbekende zwarte runningrokje
  • pimpelpaars loopvest
  • knalroze compassiekousen en
  • korenblauwe hardloopschoenen.

Tot dan en daar!

kobaltblauwe schoenen30 augustus 2013

PS

Natuurlijk weet ik wel dat het geen compassiekousen zijn maar compressiekousen…

Hoeveel liefdevoller zouden wij niet reageren op die vreselijke kniekouscommercie als ze er dat dienende woord voor hadden gebruikt in plaats van het woord ‘compressie’ dat toch veeleer associeert met ’tegengas geven en vervelend druk uitoefenen’?

Volgens de Dikke Van Dale betekent compassie: medelijden. Dat is precies wat ze doen, deze kniekousen; een beetje mee-lijden met de kuiten, de enkels, de spieren en de pezen, opdat die minder belast worden en daardoor de blessuregevoeligheid afneemt.

Voor mij zijn en blijven het compassiekousen!

2e PS

Vanmorgen, in het Panbos, na de training. Kleurigkapje. Ik zag nog een hert ook. Dat liep wel keihard weg. Waarschijnlijk heb ik haar verblind. 😆

Rita hardlopen 08.2013

31 augustus 2013


Reacties

Compassiekousen — 8 reacties

  1. Hoi Rita, die kousen heb ik ook, witte dan met oranje stippen. Ik heb twee paar gekregen toen ik een keer mee deed aan een onderzoek van Hogeschool Zuid. Met een sok aan wedstrijd gelopen en toen week lang gerapporteerd over verschil in pijn van de linker en rechter kuit. Op het formuliier moest ik dertig soorten van pijn aankruisen. Ik merkte niet zo veel verschil tussen met en zonder. Ik ben er dermate zuinig op dat ik ze alleen tijdens wedstrijden aantrek, nooit tijdens trainingen. Groot nadeel is dat op warme dagen het niet goed genoeg koelt. Heb je singlet en super kort broekje en dan die lange warme kousen over je kuiten. Maar toch na twee jaar geloof ik dat het iets helpt. Ik heb NOOIT pijn in mijn kuiten na een halve marathon of 7heuvelenloop hoevaak José er ook naar vraagt op de U-Tracktraining. Nieuwe schoenen moet ik ook nodig eens kopen, niet alleen op de dikketeenplek zitten gaten, ook bij de hiel is de binnenvoering weggesleten. Vroeger was meestal de hak het snelst versleten maar door de goede loopscholing land ik tegenwoordig daar kennelijk niet meer zo sterk op. Veel plezier met je nieuwe outfit en laat je compassie zegevieren.

  2. Wat een geweldige kleuren die schoenen, ze zouden goed passen bij mijn hemelsblauwe en smaragdgroene t-shirts. Alleen ga ik er niet voor hardlopen.

  3. Ik was in de gelukkige omstandigheid om gisteren met de pink lady herself door het bos te rennen. Wat je zegt, een verblindende verschijning!! Nu óp naar de halve marathon Eindhoven, hopelijk Rita, zonder blessure. Met dank aan de compassiekousen. En let wel; zielig vind ik je allerminst 🙂

  4. Pingback: Hebbering hardlopen blog runningrita

  5. Pingback: blijwilliger-tijdens-de-nkatletiek-2017

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Maak de som af om je reactie te plaatsen * Time limit is exhausted. Please reload CAPTCHA.