Vervolg column Blindiaan voor Vereniging Oog-in-oog

 * Nieuw *

Blindiaan

Een maand na mijn ooginfarct, in april 2015, probeerde ik voor het eerst door het zigzag-bruggetje te fietsen dat leidt naar het park vlakbij mijn huis. Tegelijkertijd fietsen en mikken bleek als Blindiaan een brug te ver, met mijn voet aan de grond stuurde ik door de hindernis.

Een voornemen was geboren: ik wilde weer zonder voet aan de grond door dit zigzag-obstakel kunnen fietsen.

Zigzag-fietsen

Jaren gingen voorbij, soms probeerde ik het een tijd en dan weer vergat ik mijn eigen voornemen. Met een kale fiets lukte het al vrij snel en kwam ik er al zigzag-fietsend doorheen, maar met een volgeladen fiets mislukte het meestal en moest ik toch weer mijn hulpvoet aanspreken.

Nadat het zigzaggen op de fiets de eerste keer lukte, nam ik me voor dat ik het een hele week moest kunnen zonder hulpvoet.

Dwangneurose

Vraag me niet waarom ik me zoiets voorneem. Misschien wilde ik mezelf bewijzen dat fietsen met een oog niet lastiger is dan met twee ogen of misschien was het simpel zoiets als vroeger teruglopen van school naar huis waarbij ik dwangneurotisch alleen maar midden op de stoeptegels mocht staan en niet met mijn voeten over de lijnen mocht komen, wat met schoenmaat 36 niet zo moeilijk is, maar met mijn, toen al, schoenmaat 41 best een uitdaging, zeker bij een afstand van om en nabij de twee kilometer.

Zigzag-bruggetje

Wat vroeger lukte met de stoeptegels, lukte nu ook met het zigzag-bruggetje. Kort geleden reed ik precies een hele week lang door de zigzag-afrastering zonder hulpvoet nodig te hebben.

Lekker belangrijk, de dwangneurose in bedwang!

Nee, helemaal niet, het is totaal onbelangrijk.

Blindiaan is klaar

En toch vermeldenswaard, want met mijn voornemen bedacht ik ook dat als ik een hele week zonder kleerscheuren door het zigzag-bruggetje zou zijn gereden, ik volleerd Blindiaan zou zijn en mijn adaptatieproces (eindelijk) als afgerond zou kunnen beschouwen.

Nu is het moment daar. Het is tijd om de pen te laten rusten.

Mijn Blindiaan verhaal is klaar.

Interview

Ter afsluiting van mijn geschreven bijdragen aan het Magazine en de online Nieuwsbrief van de Vereniging Oog-in-oog, verscheen er bij de laatste column een interview met mij in het Magazine door journaliste Nina van Oostrum. Dat interview kun je hier lezen.

18 januari 2020