Vervolg column Blindiaan voor Vereniging Oog-in-oog
Ocularist
Het maken van een kunstoog is handwerk. In Nederland zijn de mensen die dit ambacht beheersen op de vingers van een hand te tellen. Ze heten ocularist en ik heb een hele goede getroffen. Hier kun meer over haar praktijk lezen.
Opmeten prothese
Bij het opmeten van de oogprothese wordt gekeken naar:
De kleur van de iris
De grootte van de pupil bij normaal daglicht
De plaats van de iris in het oog en daarmee samenhangend de plaats van de pupil
De kleur van het oogwit, naarmate je ouder wordt, wordt dat geliger
De aanwezigheid van een randje om de iris en de kleur daarvan
Bij dit videoblog: geluid aan en er echt even voor gaan zitten!
Below the Dutch text, you’ll find the translation in English.
IQMF Filmfestival
Gisteren bezocht ik de première van Sex Sirens, een documentaire over de ballroom subcultuur die is gemaakt door regisseurs Max Kutschenreuter en Poppy Sanchez.
Ik had nog nooit van het IQMFF gehoord, de lettercombinatie staat voor International Queer & Migrant Film Festival, en evengoed niet van het fenomeen Sex Siren, wat een speciale categorie is tijdens ballroom balls. Dat zijn evenementen in/met/voor/van de LGBTI+-gemeenschap waar ik ook nog nooit van had gehoord, van ballroom bedoel ik, de afkorting LGBTI+-gemeenschap zegt me wel wat.
Pff, ik ben nog niet helemaal achterlijk.
Première
Het IQMF Festivalvind plaats van 4 tot en met 8 december in Amsterdam.
Gisteravond was de parallelle premièreavond van een aantal documentaires in de steden Rotterdam, Amsterdam en Utrecht.
Deze herfst gaan al mijn herfstklassiekers aan mijn hardloopneus voorbij: voor mij geen Singelloop, geen Veluweloop, geen Maliebaanloop, geen Pheidippidesloop en ook geen Zevenheuvelenloop in 2019.
Die verdomde hielpeesplaat ook.
Familieleden
Zojuist wenste ik de-man-over-wie-ik-niet-schrijf succes en plezier bij zijn Zevenheuvelenloop en onze oudste zoon zou al vroeg in de ochtend de marathon van Palermo lopen. Zijn plan is om hem onder drie uur te lopen, wat betekent dat je minimaal 14,5 km per uur moet lopen, en dat 42+ kilometers lang.
Petje af als hem dat lukt.
Iedereen om mij heen loopt hard en ik zit ondertussen thuis dik te worden. De weegschaal kruipt langzaamaan weer naar ongewenste hoogte. Binnenkort heb ik weer een PR op mijn naam. Maar dan een Persoonlijk Record dat ik beslist niet wil. 🙁
Vervolg column Blindiaan voor Vereniging Oog-in-oog
Oogprothese-winkel
Een maand na de oogverwijderingsoperatie kon ik naar de kunstogenwinkel om een nieuw oog te laten aanmeten.
De afspraak was op een maandag en ik moest ervoor naar Den Haag. Drie maanden later, in totaal vier maanden na de operatie, kreeg ik mijn definitieve oogprothese.
Er was gezegd dat dit proces zo’n twee maanden zou duren. Had ik pech dat het zo lang duurde?
Niet echt. Mijn oog bleek simpelweg moeilijk na te maken.
Eigen oogbol
Een kunstoog kan een bol zijn, een grote knikker, maar na een evisceratie houd je je eigen oogbol.
De iris verdwijnt bij de operatie en het oog is wat kleiner dan het overgebleven goede oog. Over dat kleine, volledig witte oogje komt de oogprothese, dat is een schaaltje, vergelijkbaar met een schelp.
Op 20 oktober jongstleden deden twintig leden van mijn hardloopclub mee aan de Run in Reims, die voor de gelegenheid kon worden omgedoopt tot ‘Regen Run in Reims’; gedurende het spektakel regende het pijpenstelen en was het geen seconde droog.
Vooral de ‘demi-marathoniers’, zoals Fransozen ze plegen te noemen, hadden het zwaar door de gietregen, de 10 kilometer startte later toen het nog alleen gewoon regende.
#SixtyintheCity
Op 30 mei van dit jaar schreef ik me, boordevol ambitie en lichtelijk overmoedig, in voor de Halve Marathon in Reims op 20 oktober. Je kon kiezen voor een 10km, een halve of de hele marathon.
Als extraatje kon je ook kiezen voor een ‘champagne-visite’: in Reims zijn alle grote Champagnehuizen gevestigd. Het is dé Champagnestad van Frankrijk.
Onder de titel #SixtyintheCity schreef ik een verhaal over deze sportieve uitdaging die ik als zestigjarige aan zou gaan. Ik zag mezelf al in een slakkengang deze tocht lopen, even vergetend hoe makkelijk ik geblesseerd raak tegenwoordig.
Vervolg column Blindiaan voor Vereniging Oog-in-oog
Twee weken na de evisceratie vond de na-operatieve controle plaats. Ik kwam terecht bij een specialistisch verpleegkundige die ik voor het eerst zag: ‘Er is een fout gemaakt bij de planning. Vóór uw operatie had ik u ook moeten zien voor de voorlichting.’
Aha.
Magere voorlichting
Ik antwoordde dat ik de voorlichting en begeleiding tot dan toe heel mager had gevonden. Medisch gezien was het prima allemaal, maar er was totaal geen aandacht voor de mentale kant van het verlies van het oog geweest. Althans, op de poli oogheelkunde was dat zo.
Alleen een verpleegkundige bij anesthesie vroeg hoe ik het vond om mijn oog kwijt te raken, verder heeft niemand er een woord aan vuil gemaakt.
Sinds de oogverwijderingsoperatie heb ik hard gewerkt. Wat aanvankelijk een groot drama leek, blijkt veel minder heftig te zijn dan ik verwachtte.
De operatie is drie weken geleden en ik heb er vrede mee dat ik nog maar één oog heb. Dat is geen grootspraak, dat is echt zo.
Hoe dat is gegaan?
Accepteren kun je leren en het is niet eens echt moeilijk.
Eerste week
De eerste week viel beslist niet mee. Het verwijderde oog zag er verschrikkelijk uit. Het was bloederig, vreselijk gezwollen en pimpelpaars. Ik had pijn. Pijn aan de wond en ‘normale’ hoofdpijn. Ik sliep slecht omdat ik me gestrest voelde en niet makkelijk insliep. Bij elkaar opgeteld voldoende ellende om me neerslachtig en verdrietig te voelen.
Wat hielp was de afleiding die ik had in de vorm van bezoek. Ik kon vele keren het hele verhaal vertellen van de operatie en uitleggen hoe die technisch was gedaan. Al vertellende verwerkte ik het geleden leed.
Dit jaar fietsten Peppi & Kokki per ongeluk de Hebridean Way. Dat is een lange-afstandsfietsroute die alle fietsers uit het Verenigd Koninkrijk minimaal eens in hun leven willen rijden.
Wij hadden niet in de gaten dat we op deze bekende fietsroute terechtkwamen. Het verwonderde ons wel dat we alleen Engelsen en Schotten tegenkwamen op de fiets en hoegenaamd geen anderen. Pas na verloop van enkele dagen viel het kwartje: dit was een bekende fietsroute!
Deze route móet je als fietsliefhebber hebben gedaan!
De Hebridean Way kenmerkt zich niet door de hoeveelheid fietskilometers of de hoogteverschillen, maar wel door de vele verschillende eilanden die je bezoekt. Daardoor hadden we aan veerponten en aan uitzicht geen gebrek.
In dit verhaal staan de uitzichten centraal. Ze waren adembenemend, fenomenaal, geweldig en altijd mooi.
Zo, genoeg superlatieven voor nu. Eerst zien, dan geloven.
Schotland en de Buiten Hebriden
De Outer Hebrides vormen het meest westelijke deel van Schotland.
Het is een rij eilanden die in de Atlantische Oceaan ligt als een soort grote ‘haakjes openen’. De officiële hoofdtaal is het Schots Gaelic, maar gelukkig verstaat en spreekt iedereen Engels.
De eilandengroep met een kringeltje eromheen zijn de Inner Hebrides. Daaraan brachten we ook een bezoek. Waarover een andere keer meer.
Nu eerst de Outer Hebrides. Ze liggen zo Noordelijk dat het er in juni in de nacht maar circa twee uur donker is en dan is het niet eens aardedonker. Gelukkig hadden we slaapmaskers meegenomen.
Barra
Zicht op Barra vanaf de veerpont vanuit het vasteland
Het meest zuidelijke eiland van de Outer Hebrides waarnaar een veerdienst wordt onderhouden, is Barra. Het is heuvelachtig en erg mooi. Wij hadden het geluk dat het goed weer was de dagen dat wij er waren.
Vervolg column Blindiaan voor Vereniging oog-in-oog
Oogverwijderingsoperatie
Vlak voor de operatie word ik zenuwachtig, stel je voor dat het verkeerde oog eruit wordt gehaald. Ik blijk me voor niets druk te hebben gemaakt. De orbitaspecialist, een oogarts die is gespecialiseerd in deze oogverwijderingsoperatie, stelt me gerust met: ‘Ik zet nu met een stift een pijl boven uw zieke oog en ik kan het ook goed zien, ik weet welk oog ik moet hebben.’
Kijk, daar heb je wat aan.
Totaal gerustgesteld lig ik met een kapje op mijn gezicht te wachten op de narcose: ‘U moet nu aan iets fijns denken en dan wordt u ook weer wakker met iets fijns’.
Standvastig
Je ligt onderwijl in een helverlichte diepvrieskist in de kelder van het UMC op een knoertharde plank, met allemaal als aliens verkleedde mensen om je heen met paarse mutsen op, terwijl je weet dat je daar zelf ligt met zo’n zelfde muts op je hoofd, maar dan donkergroen. De donkergroene mutsen zijn de pineut, de paarse zijn lekker aan het werk.
Afijn, in die ijskoude ruimte gelegen moet je op commando aan iets fijns proberen te denken.
Obstinaat denk ik: ‘Jullie krijgen mij niet onder narcose.’
Onze dochter, jouw enige kleindochter, gaat in jouw voetsporen staan. Ze heeft per 1 september aanstaande een promotieplaats weten te bemachtigen bij het RIVM in Bilthoven.
Hora est
Ze gaat de wetenschap in, in ieder geval de eerste vier jaar, en die periode sluit ze af, na enkele publicaties in wetenschappelijke tijdschriften, met de Nederlandse titel dr. of, meer waarschijnlijk, met de Engelse titelvariant ervan; PhD (spreek uit: pie eetsj die).
Wij zullen als trotse familie de pedel van de Universiteit van Tilburg het ‘hora est’horen uitspreken.
Wie had dat ooit gedacht toen ze als kleine kruimel van 1.715 gram ter wereld kwam, nu bijna 25 jaar geleden?!
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
This website uses cookies to improve your experience while you navigate through the website. Out of these cookies, the cookies that are categorized as necessary are stored on your browser as they are essential for the working of basic functionalities of the website. We also use third-party cookies that help us analyze and understand how you use this website. These cookies will be stored in your browser only with your consent. You also have the option to opt-out of these cookies. But opting out of some of these cookies may have an effect on your browsing experience.
Necessary cookies are absolutely essential for the website to function properly. This category only includes cookies that ensures basic functionalities and security features of the website. These cookies do not store any personal information.
Any cookies that may not be particularly necessary for the website to function and is used specifically to collect user personal data via analytics, ads, other embedded contents are termed as non-necessary cookies. It is mandatory to procure user consent prior to running these cookies on your website.
