Dag 21 – Laatste Viva-Espagña-blog

Langs de Spaanse kust fietsen

Fietsend van Sagunt, waar de Vía Verde de los Ojos Negros eindigt, naar Valencia, volg je opnieuw een oude spoorlijn. Deze Vía Verde is 30 kilometer lang. Hij is vlak, bloedheet en weinig interessant.

Het laatste stuk voor Valencia is ronduit lelijk. Landschapsarchitecten hebben ze niet in Spanje. De bebouwing rommelt maar wat aan en de olijfboomgaarden zijn de ene keer heel goed onderhouden en de andere keer wordt er met de pet naar gegooid, zo’n zooitje is.

De Spaanse kusten zijn beslist niet de mooiste ter wereld.

IJsje

Als we bijna in Valencia zijn, fietsen we langs een heladería (ijssalon). Daar móet worden gestopt. Tegelijk benutten we de pauze om een hotel te zoeken. Er moet er een in de buurt zijn dat ‘bike-friendly’ als bijzonder label draagt. We zijn benieuwd wat dat inhoudt. Bovendien willen we in de buurt van een metrostation zitten, dat reist niet alleen makkelijk naar de stad, maar ook naar het vliegveld.

Bike-friendly Hotel Olympia ligt in Alboraya, een voorstad van Valencia, en bleek ongeveer anderhalve kilometer verwijderd van de heladería waar we zaten.

Het ‘bike-friendly’ bestond uit een goede fietsenstalling die was voorzien van alle gereedschap dat je nodig kunt hebben voor de reparatie aan een fiets. Helemaal aantrekkelijk was de hoge-drukspuit die in de fietsenstalling beschikbaar was. De nog steeds vieze fietsen van de rode-pottenbakkersaarde van de laatste Vía Verde konden er heerlijk mee worden afgespoten.

Valencia centro ciudad

Na installatie in het – overigens prima – hotel, zijn we met de metro naar het centrum van de stad gegaan om daar wat rond te dwalen en ergens te eten.

Valencia is de derde grootste stad van Spanje, na Barcelona en Madrid. De drukte is overweldigend, vooral als je net uit de Spaanse binnenlanden komt, waar het vooral leeg is en dunbevolkt.

We zijn op de bonnefooi wat gaan lopen en kwamen op een mooi plein terecht. Later las ik dat het een van de toeristische trekpleisters van de stad is vanwege de mooi gebouwen die aan het plein staan.

Jardín del Turia

Dit park is aangelegd in de drooggevallen rivierbedding van de Turia-rivier en loopt kilometers lang tussen het centrum van de stad en de noordelijker gelegen voorsteden zoals Alboraya, waar wij overnachtten.

Je moet het park fietsend doen en dat deden wij vanzelfsprekend ook. Valencia is een vlak gelegen stad, dus hier fietsen is niet pittig, maar kan gewoon relaxed worden gedaan.

Atletiekbaan

In het Turia park zijn veel sportaccommodaties. Zo is er ook een atletiekbaan. Het is zelfs een baan met blauw tartan. Mijn favoriet! Die moest natuurlijk op de foto.

Haven en strand

In Spanje op vakantie zijn zonder een enkele blik op de zee is natuurlijk ondenkbaar. Daarom fietsten we speciaal langs het strand naar onze voorstad terug.

Aan de haven staat een mooi beeld van een vrouwenhoofd met hoed en een futuristisch aandoend gebouw bleek een restaurant te zijn. En ja, de zee zagen we ook nog, op 100 meter afstand. Daar kan ik met gemak een jaar op teren.

Terug naar huis

De volgende dag zouden we terugvliegen. Het hotel had een taxibusje besteld voor ons en onze fietsen.

Helaas kwam er geen taxibusje maar een MPV-auto. Niet erg, met de achterstoelen naar voren geklapt kunnen daar makkelijk twee fietsen in.

Nou nee, dat was de chauffeur niet van plan. Hij wilde ons wel vervoeren, maar de fietsen in zijn auto, dat ging echt niet. Hij werd alleen al van de aanblik van de fietsen chagrijnig.

Wat nu?

Dan maar de fietsen meenemen in de metro en duimen dat er geen controle komt in de vroege ochtend. Fietsen mogen officieel niet mee in de metro.

We hadden mazzel want een dik half uur later stonden we mét onze fietsen op het vliegveld. Het ging allemaal prima in en met de metro.

De fietsen meenemen in het vliegtuig is met Transavia geen enkel probleem. Het kost 44 euro per fiets en er wordt niet moeilijk gedaan over alle losse fietstassen die in de ruimbagage meegaan. Een aanrader!

Blogs over Peppi & Kokki in Viva Espagña

Hiermee ben ik aan het eind gekomen van de verhalen over de fietsvakantie die startte in het noordoosten van Spanje in Girona en 850 kilometer zuidelijker eindigde in Valencia.

Wij volgden de route die staat beschreven in het boekje: ‘Onbegrensd fietsen naar Andalusië’ van Benjaminse Uitgeverij (2e druk). Website: cyclingeurope.nl.

Ik som de blogs in chronologische volgorde op (ik schreef niet alles chronologisch).

1. Peppi & Kokki in Viva Espagña: een half begin!
2. Peppi & Kokki in Viva Espagña: Girona
3. Peppi & Kokki in Viva Espagña: heul veel klimmen
4. Peppi & Kokki in Viva Espagña: zonnebrillen op in Catalunya
5. Peppi & Kokki in Viva Espagña: Vía Verde de la Terra Alta
6. Peppi & Kokki hebben slecht weer in El Maestrazgo in Viva Espagña
7. Peppi & Kokki hebben nog slechter weer in El Maestrazgo in Viva Espagña
8. Peppi & Kokki in Viva Espagña: feest in Teruel
9. Peppi & Kokki in Viva Espagña: Vía Verde de los Ojos Negros
10. Peppi & Kokki eindigen in Valencia in Viva Espagña (dit lees je nu).

Dank voor je geduld. Volgend jaar weer nieuwe avonturen voor ons dappere koppel!

21 juli 2018