Feuilleton 3xVentoux040 – Actieblog uit 2012

Aflevering -1-

***

Baarmoederhalskanker

Het is deze maand precies 10 jaar geleden dat mijn baarmoeder werd verwijderd. Het was een preventieve ingreep ter voorkoming van verder leed in de vorm van baarmoederhalskanker.

Een paar dagen later stond er een klein legertje witte jassen om mijn bed en sprak een van hen heel optimistisch: ‘Het weefsel is onderzocht en het is maar goed dat u voor verwijdering heeft gekozen want we hebben weer kwaadaardige cellen aangetroffen. U hoeft zich verder nergens zorgen om te maken want alles is weggehaald’.

Lang verhaal kort

Om een lang verhaal kort te maken; ik bleek toch baarmoederhalskanker te hebben en ben door deelname aan het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker en twee operaties, waaronder de volledige verwijdering van mijn baarmoeder, door het oog van de naald gekropen.

Als ik geen uitstrijkje had laten maken in april 2009, was ik vrijwel zeker te laat geweest.

Baarmoederhalskanker wordt niet vaak geconstateerd, maar als het zover is, is het voor twee op de drie vrouwen te laat omdat er pas klachten ontstaan in de fase dat het al is uitgezaaid.

Ik schreef in 2013 al eens over het uitstrijkje en wat daarop volgde, met de belofte er nog eens op terug te komen. Die tijd is eindelijk aangekomen.

Onwerkelijk

In totaal ben ik er een klein jaar mee bezig geweest. Sterker dan ongerustheid, het woord ‘kanker’ boezemt toch angst in, was een gevoel van onwerkelijkheid: dit gebeurde mij niet, het kón niet waar zijn.

Ik leef gezond, sport veel, rook niet, drink weinig, ben niet te dik en eet gevarieerd. Om het anders te zeggen: ik ben de ideale kandidaat om 100 jaar te worden.

Of misschien toch niet?

Het lot

Het lot is iets dat je treft. Of niet. Sommige mensen geloven erin dat ‘je de ziekte krijgt die je verdient’ of ‘dat je kanker kunt overwinnen’. Ik geloof daar niet in. Je kunt alleen vertrouwen op de medische stand der kennis en hopen dat het kwartje voor jou de goede kant op valt.

Symbolische afsluiting

Ik wilde die periode van een klein jaar onrust graag symbolisch afsluiten en besloot mee te doen aan Alpe D’Huzes in 2012. Acht jaar geleden was dat evenement heel groot, je moest als fietsploeg loten om mee te mogen doen.

Ik sloot me aan bij een team fietsers dat voortkwam uit een clubje enthousiastelingen, waarbij de harde kern bestond uit een aantal journalisten van het Eindhovens Dagblad, destijds collega’s van mij omdat ik bij Wegener Media werkte. Mijn oudste zoon sloot zich ook aan.

Samen trainen

Ons team trainde iedere donderdagavond bij een sportschool in Eindhoven waarbij een van de deelnemers optrad als spinning-instructeur.

Toen het beter weer werd, konden we ook buiten trainen. Een beetje onhandig was het wel. Ik werkte in Apeldoorn en woon in Utrecht. Ik was dat voorjaar vaak ik Eindhoven, wat mijn moeder niet erg vond. In dat voorjaar fietste ik vooral en kwam hardlopen op de tweede plaats.

Uitgeloot

Helaas werd ons team twee keer uitgeloot voor deelname aan Alpe D’Huzes. Dat was een teleurstelling, maar niet voor lang, want Fleur Besters, een van de journalisten, bedacht een alternatieve actie: we zouden drie keer op een dag de Mont Ventoux gaan beklimmen en er eigen goede doelen aan knopen.

Zo gezegd, zo gedaan, 3xVentoux040 was geboren. Het team bestond uit dertien mensen, drie daarvan zouden de berg der bergen eenmaal hardlopend op gaan vanuit Sault en de andere tien zouden de berg drie keer op fietsen; eerst vanuit Bedoin, daarna vanuit Malaucène en als laatste vanuit Sault.

Deze monsteractie heeft zelfs een eigen naam en een register: ‘Le Club des Cinglés du Mont-Ventoux’ maar dat wist ik toen nog niet.

Blog

De actie kreeg een eigen website, een Facebookpagina en een Twitteraccount. Om aandacht te genereren kreeg iedere deelnemer zijn of haar eigen blogpagina op de site en zo begonnen mijn blogavonturen.

Ik vond het bloggen zo leuk, dat ik daar verder mee wilde, het regelrechte gevolg van mijn Ventouxblog uit 2012 is dit verhalenhoekje, mijn eigen vrijplaats op het grote web.

In bloggen bleek ik succesvoller dan in fietsen, maar hoe dat zit, volgt vanzelf.

Verhalen teruggevonden

De website van 3xVentoux040 is ter ziele en daarmee ook mijn verhalen. Tot zeer onlangs toen ik ontdekte dat het merendeel op een oude externe hard-disc stond. Ze zijn niet allemaal verloren gegaan. Ik heb het restant met plezier herlezen en zal ze hier als feuilleton laten herleven de komende weken.

De Mont Ventoux had ik tot het voorjaar van 2012 drie keer omhoog gefietst, twee maal vanuit Sault, de lichtste variant, en eenmaal vanuit Bédoin, de zwaarste beklimming.

Mijn woorden bij aanvang van de buitentrainingen: ‘Dat aantal gaat in een keer verdubbelen op 5 juli 2012. Dat vraagt veel trainingsarbeid, flink gewichtsverlies en een nieuwe fiets!’

Bedelbrief

Omdat we voor het goede doel zouden fietsen, maakte mijn toen 17-jarige zoon een bedelbrief die een paar maanden te bewonderen was in de etalages van diverse winkels in de buurt.

Morgen verder…

16 februari 2020