Feuilleton 3xVentoux040 – Actieblog uit 2012
Aflevering -12-
***
Bike Life Heuvelentocht
Deze zondag gaat om 6:30 uur de wekker. Tijd om op te staan om met vriend Rob naar het Rijk van Nijmegen af te reizen om daar de Bike Life Heuvelentocht te gaan fietsen.
Het weer lijkt niet erg mee te werken. Het ziet ernaar uit dat we een flinke plens regen kunnen verwachten vandaag. Om precies 9 uur zijn we er helemaal klaar voor en verlaten we het stille zondagse Wijchen.
Wijchen
De Bike Life Heuvelentocht is een toertocht van TWC De Spurt uit Wijchen en is 75 of 125 km lang. Wij schrijven in voor de 125. Deze tocht gaat deels door het platteland langs de Maas en het Maas-Waalkanaal, deels door de pittige heuvels bij Nijmegen en een deel gaat door de glooiende Duitse heuvels in de buurt van het Reichswald.
Molenhoek
Na de eerste 30 vlakke kilometers slaan we in Molenhoek een hoek om en moeten we acuut ongeveer verticaal omhoog. Ik heb dertien jaar in deze omgeving gewoond, maar dit weggetje is altijd verstopt gebleven.
Boven op de berg komen we op een glooiende hoogvlakte, voor zover je daar in Nederland over kunt spreken, maar toch. Het is er adembenemend mooi.
Mook
Iets later, als we de Jansberg in Mook afrazen, komt een bullebak van een zwarte auto dezelfde heuvel opgereden. Hij gaat niet opzij, nog geen millimeter. Ik zie hem met een afstandje van misschien drie centimeter langs Rob razen.
Daarna snelt het monster op mij af. Ik rijd zo ver mogelijk naar de rand van het asfalt. Als het monster voorbij is, breekt het zweet me uit. Je zult toch maar een stuurfout maken of…
Beneden aangekomen stoppen we even en vloeken die ontzettend asociale autorijder in het luchtledige stijf.
Het beeld van mijn ongeluk van enkele weken daarvoor laat me nog niet los. Zoveel is duidelijk.
Frasselt
Verder gaat het, richting Duitsland. Na Nederasselt en Overasselt hebben we koffiepauze in Frasselt. De Kaffee mit Kuche smaakt goed en we zitten heerlijk in het zonnetje. Tot nu toe valt het weer mee!
Tsja, dat moet je niet te snel zeggen want op het moment dat we wegrijden barst een flinke bui los. Wel lekker koel trouwens.
Met regen is het eigenlijk altijd zo dat het erger lijkt dan het is als je erin zit. We worden wel nat, maar niet door-en-door.
Al snel schijnt de zon weer door de wolken en het laatste deel van de tocht is het gewoon aangenaam. De blote benen en armen komen kunnen te voorschijn komen.
Berg en Dal
In de buurt van Nijmegen wacht ik op het moment dat we afbuigen naar Berg en Dal om daar de bekende zigzagbewegingen te maken op de stuwwal.
We komen akelig in de buurt, maar komen nooit tot dat moment. Zou dat wel kloppen? Ik meen dat in de routebeschrijving wel degelijk de Nieuwe Holleweg stond, de Van Randwijckweg en de Kleefsebaan. Vreemd.
Nijmegen
Na Nijmegen fietsen we door het bos richting het platteland van het rivierengebied. Het tempo is lekker, er is amper wind en mijn angst is uit de benen weggelekt.
Ik begrijp ineens heel goed waarom toprenners meteen weer op de fiets zitten na een flink ongeluk.
Terug in Wijchen
Als we in Wychen terug zijn, geloven we beide niet dat we 125 km hebben gefietst. Iets tussen 110 en 115 km lijkt meer te kloppen.
Als we het navragen bij de organisatie blijkt ons km-gevoel te kloppen. Er is een stuk geweest waar pijlen zijn weggehaald en daar zijn we een afslag voorbij gereden.
Inderdaad, we misten de afslag naar Berg en Dal!
Of dat mazzel is of pech laat ik in het midden.
12 april 2020