Pensioen is ver-van-mijn-bed
Binnenkort komt dat wat altijd de ver-van-mijn-bed-show was, heel dichtbij. De-man-over-wie-ik-niet-schrijf gaat met pensioen.
Ineens is ver-van-mijn-bed, letterlijk ín mijn bed. Binnen een half jaar heb ik een gepensioneerde in mijn bed. Lekker is dat.
Zijn laatste werkdag is donderdag 3 mei 2018. Dan klinkt het: ‘Gefeliciteerd met je pensioen.’
Dat is akelig dichtbij.
Of moet ik zeggen, dat is heerlijk dichtbij?
Thema pensioen
Het is een thema de laatste tijd, bij ons Dijkduintjes, dat pensioen. Er komen financiële vragen op je af en ongeveer honderdzesentachtigduizend keer achter elkaar de vraag: ‘Wat gaat hij doen?’
Hij weet niet wat hij gaat doen.
Niks. Dat gaat hij doen.
Helemaal niks.
Athans, voorlopig.
Zoveel is duidelijk.
Verder is er de tijd vóór 3 mei, waarin nog veel moet gebeuren, en is er de periode ná 3 mei, wat een groot zwart gat is. Dat is niet onprettig, maar wel een grote open vlakte van mogelijkheden.
De man-over-wie-ik-niet-schrijf kiest ervoor om zich niet op voorhand al vast te leggen aan allerlei bezigheden. Bovendien is hij een man die niet geschikt is voor allerlei activiteiten die misschien voor een ander wel een zekere bevrediging kunnen geven.
Het grote WAT
Er is een heel scala aan WAT’ten waar je je tijd vrijwillig en gratis in kunt stoppen. Maar deze aanstaande gepensioneerde is in ieder geval niet hevig geïnteresseerd in:
- Rondrijden van bejaarden in een busje of bestelauto (‘Dan was ik wel taxichauffeur geworden.’)
- Bingo verzorgen voor groepen (‘Bingo? Ik heb nog nooit gebingood en dat verandert niet.’)
- Stadsrondleidingen verzorgen voor toeristen (‘Dat doe ik als ze ervoor betalen, niet gratis.’)
- In een bestuur gaan zitten (‘Dat heb ik al gedaan.’)
- Actief worden in een vereniging (‘Welke vereniging?’)
- Op een kaartclub gaan (‘Ik heb niks met spelletjes.’ – Hetgeen maar al te waar is.)
- Leren bridgen (‘Zie 6’.)
- Leren Tango-dansen (‘Misschien wel.’ – Wát?)
- Vrijwilliger worden in een dierenasiel (‘Nee zeg, het stadium van paardenmeisje ligt achter mij.’)
- Klussen bij anderen (‘Als het wordt betaald, wil ik dat best doen…’)
Hij is er de man juist wel naar om eerst maar eens stil te zitten en zijn werkverleden in dozen en vuilnisvaten te gooien om onderwijl na te kunnen denken over wat hem nou nog zinvol van de straat kan houden.
Zinvol
Maar ja, zinvol, dat is zo’n niet passend woord voor je pensioentijd. Voor wie moet het zinvol zijn, of nuttig? Ook zo’n prachtwoord.
Wat het wat ook wordt, het moet toch eerst en vooral jezelf passen.
Passend
Wat ík passend zou vinden (maar daar hoeft hij helemaal geen boodschap aan te hebben), is dat hij zich gaat verdiepen in een thema en daar nog eens een promotieonderzoek aan gaat wagen.
Hij is wel (g)oud, maar niet gek.
En gezien het ouderdom-gen dat in zijn familie zit, kan hij zomaar de 100 gaan halen. Hij heeft aldus nog zeeën van tijd om mooie dingen te kunnen beleven.
Misschien komt daar ook nog wat ‘doen’ bij na verloop van tijd.
Zijn tijd zal het leren.
Sabbatical
Ondertussen heb ik op mijn werk onbetaald verlof aangevraagd en gekregen, dus wat er ook gebeurt, wij gaan in ieder geval een reis maken van drie maanden. Ergens in 2018. Na 3 mei.
Een reis in de vorm van een fietstocht.
Dat is toch een prachtig vooruitzicht.
En gelukkig niet alleen voor hem.
Wat een goed plan! Allebei even weg zonder werk-gedoe!
😀
Een heerlijk vooruitzicht!
Ja, zeker!