Echt belangrijk

Geregeld krijg ik het verzoek om eens over ‘echt belangrijke zaken’ te schrijven, in plaats van over de huis, tuin en keuken onderwerpen waartoe ik me meestal beperk, naast nieuws over mijn persoonlijke avonturen als Blindiaan.

Er wordt aan toegevoegd dat ik me verplicht moet voelen dat te doen omdat ik schrijftalent heb: ‘je moet dat talent eens inzetten voor iets dat maatschappelijk nut heeft’.

Oekraïnereferendum

Slapjes kan ik vermelden dat ik een serieus blog schreef over het Oekraïnereferendum en dat mijn blogs over werkloosheid onder 50+’ers ook serieus waren, hoewel misschien lichtvoetig geschreven.

Als ik al een talent heb, dan is het dat ik altijd, onder alle omstandigheden, met enige afstand tot het object kan schrijven, zelfs als ik zelf het subject van schrijven ben, en dat daardoor mijn soort humor ruimte krijgt.

Paddenbevrijdingsfront

De opmerkigen wil ik toch ter harte nemen. Dit blog gaat over het paddenbevrijdingsfront. Je hebt er misschien nog niet over gehoord, maar het bestaat echt.

Misschien ken je de situaties ook wel, je hebt een poes/hond/slang/kanarie* (*doorstrepen wat niet van toepassing is) en die neemt bij tijd en wijle een pad** mee naar binnen (** een kikker mag ook). Jij zit dan met de gebakken peren: er zit een pad in je huis.

Griezels

Padden zijn griezels en kikkers ook, hoewel padden lelijker zijn, en vaak ook groter.

Mijn standaard reactie als er weer eens zo’n beest in de keuken zit: de-man-over-wie-ik-niet-schrijf roepen en hem het vuile werk laten doen. Ikzelf loopt griezelend de trap naar de huiskamer een stukje op en ga op veilige afstand zijn strijd bekijken om de pad te vangen.

Soms wordt hij daarbij hinderlijk gestoord door een van de poezen die het een leuk spelletje vindt en bovendien de pad als haar bezit beschouwt. Dat maakt het vangen ingewikkelder en langduriger.

Niet-thuis

Deze week, je zult het altijd zien, de lente is amper begonnen of de eerste pad is alweer gesignaleerd in de keuken en ja hoor, de-man-over-wie-ik-niet-schrijf is niet thuis. Ik sta er alleen voor.

Niks om hulp roepen, of gillend wegrennen. Die pad die zit daar.

Tijd voor het paddenbevrijdingsfront

Om lid te kunnen zijn van het paddenbevrijdingsfront moet je in het bezit zijn van:

1. Een doorzichtige glazen vaas
2. Een snijplank.

Het vangen en redden ziet er vervolgens als volgt uit:

De griezel is in huis gesignaleerd. We noemen hem Erik Engerd.

Men plaatse een doorzichtige vaas omgekeerd over Erik E. heen, bij wijze van tijdelijke gevangenis.

Schuif een snijplank tussen pad en vloer. Erik E. gaat hupsend de plank op, maar zit gelukkig veilig onder een stolp.

Nu kun je nog even een kleine studie doen naar Erik E., als je wilt.

De laatste stap: laat Erik E. met een grote sprong in de tuin/vijver/stoep belanden.

Erik Engerd is bevrijd. Of zijn wij het zelf?

(Dieper dan dit wordt het niet.)

Zelfhulpblog

Zeg nu zelf, dit blog ging écht ergens over, het is tegelijkertijd een zelfhulpblog en je moest er ook een beetje bij (glim)lachen.

Ik heb mijn schrijftalent ten volle benut. Dat ga ik vaker doen. En even vaak niet trouwens, want het schijven is pure ontspanning voor mij. Zoals een ander een boek gaat lezen of de krant, zo ga ik even een stukje tikken of een verhaal schrijven.

Schrijven is de leukste hobby sinds het hardlopen. Ik ‘moet’ er helemaal niks mee.

8 april 2018