Feuilleton 3xVentoux040 – Actieblog uit 2012

Aflevering -13-

***

Ronde van het ED

We zouden voor het eerst met het hele fietsteam deelnemen aan een toertocht; de Ronde van het ED. ED als in: Eindhovens Dagblad.

Met zoveel mensen in het team die werken bij het ED was daar natuurlijk geen ontkomen aan. Het 3xVentoux040-gezelschap ging collectief voor de 200 km.

Bar en boos

We startten niet met tien maar met negen teamleden omdat Irma een enorme aanval van pollenallergie had.

Het weer was bar en boos en de weersvoorspellingen waren nog erger. Het zou de koudste junidag worden sinds een halve eeuw. De voorspelde temperatuur was 11 graden. Tijdens Kerst 2011 was het warmer!

Lekke band 1

500 meter na het vertrek hadden we al de eerste lekke band te pakken; mijn voorband stond plots leeg.

Het zou wel de eerste, maar niet de laatste keer zijn die dag.

Les 1: men neme op de racefiets geen plakspullen mee, maar een compleet nieuwe binnenband. Plakken is er niet bij.

Lekke band 2

De tweede lekke band was ergens in het bos na Leende; Fleur was deze keer de pechvogel. Dat zou ze later nog drie keer zijn, want ze reed maar liefst vier keer lek.

Ondertussen regende het pijpenstelen en waren we doornat en koud. Een lekke band verwisselen is onder die omstandigheden geen sinecure. Joep en René waren die dag om de beurt onze mecaniciens.

Lekrijden

De organisatie had 1.200 deelnemers verwacht maar door het slechte weer waren er circa 200 fietsers op de drie routes. De groepjes die wij passeerden, passeerden ons zodra we moesten stoppen vanwege lekrijden.

Even later haalden wij zo’n groepje dan weer in als zij bezig waren banden te verwisselen.

Natte wegen en racefietsen gaan niet goed samen; de remmen slijten als gekken en er wordt extreem vaak lek gereden.

Lekke band 3 en 4

De derde en vierde lekke band waren vlak voor de 1^e stempelpost in Deurne. Beide opnieuw voor Fleur.

Peter ging even te keer door een paar mooie Brabantse vloeken de wereld in te slingeren.

Ids daarover: ‘Peter praat net als de New Kids uit Maaskantje.

Peter moest daar hartelijk om lachen.

Dat viel trouwens op, er werd veel gelachen. Om de lekke banden, om het weer, om onszelf, om deze sport.

Nije pekskes

Wat ook moet worden gezegd: we zagen er onder de verregende regenjacks heel kek uit.

De pekskes die Ray voor ons had geregeld waren geleverd. Dat iedereen er hetzelfde uitziet versterkt toch het teamgevoel. Wel jammer dat de pekskes uiteindelijk alleen bij de finish getoond konden worden.

Lekke band 5 en 6

Omdat we weer moesten wachten vanwege een lekke band en we bijna bij de stempelpost waren, werd de helft van de groep vooruit gestuurd: ‘gaan jullie alvast opwarmen in een café, je kunt hier toch niets doen’.

Dat deden we. Ray, Miel, Bjorn, Ids en ik reden door en Fleur, Joep, René en Peter bleven ter plekke om banden te verwisselen.

Koud en nat

In het café werd pas duidelijk hoe koud en nat we waren. Letterlijk geen draad was droog, sokken sopten in de fietsschoenen. Tenen en vingers waren zo koud dat ze niet voelbaar meer waren.

Koffie, soep en warme chocolademelk lieten zich goed smaken.

Na enige tijd vonden we dat het lang duurde voor de rest kwam. Wat bleek?

Na het herstel van de derde lekke band van Fleur, de vierde van de dag, reed René lek en daarna waren ze nog niet opgestapt of bleek Peter een lekke band te hebben.

Aldus was de stand na 65 km: zes lekke banden.

200 wordt 100

Tijdens de pauze bleken we gelukkig zeer eensgezind over het doel van deze toertocht: het moest wel leuk blijven.

200 km was zelfkastijding, dus we besloten te gaan voor de 100 km.

Sterker nog, eenmaal weer op de fiets, werd al snel besloten om niet eens meer de pijlen te volgen maar zo snel mogelijk terug te rijden naar Eindhoven.

Bjorn opperde nog om met de trein te gaan, dan waren we in 10 minuten weer terug. Maar nee, dat was onze eer te na. We koersten dapper verder.

Op een bedrijfsgebouw stond de buitentemperatuur: 9 graden.

Lekke band 7, 8, 9 en 10

In het laatste deel tussen Helmond en Eindhoven volgden nog drie lekke banden. Opnieuw 1 voor Fleur en 1 voor Rene en de laatste ben ik kwijt…

Nummertje 10 ontdekte Joep bij thuiskomst, een van zijn banden stond bijna leeg.

Onthaal

Op het Wilhelminaplein aangekomen werden we onthaald in het ED100-paviljoen door enkele ED-collega’s. Sommige waren gekomen als supporter, anderen waren er als cameraman, omroeper of fotograaf.

ED-tv maakte een filmpje waarop Joep en Ids (op 1:54 minuut) heel kort te zien zijn en op het eind het voltallige team in het nieuwe tenue:

Gedenkwaardig

Het was een gedenkwaardige Ronde van het ED.

Door de omstandigheden kreeg het fietsen ook iets heroïsch. Deze tocht was er echt eentje voor bikkels.

13 april 2020

PS: Bikkel

Uit de dikke Van Dale, groot woordenboek der Nederlandse taal:

bikkel (m.; -s; -tje), 1 beentje uit de hiel van een schapenpoot (os tarsi tibiale) gebruikt om mee te spelen, syn. Sprongbeen: (uitdr.) de bikkels nemen, ervandoor gaan; zo glad, zo hard als een bikkel, zeer glad, resp. –hard; – (ook) een metalen voorwerpje dat daarop gelijkt; 2 (gew.) stuiter; 3 kei, ter grootte van een bikkel.

bikkelen (bikkelde, h. gebikkeld) I (onoverg.) 1 met bikkels spelen; 2 (sportt.) hard, ruw spelen; 3  hard werken, syn. zwoegen; 4 fors aanpakken;

II (overg.),(gew.) bikken, eten.