Mijn middelbare-schoolvriendenclub vertrekt voor ruim drie dagen Zweten in Zweden.

Waarom Zweden?

Een van ons heeft daar een zus wonen en een halfzijdig getatoeëerde ex-vriendin, maar van die laatste krijgen we alleen huis en paard te zien. De tatoeages blijven onzichtbaar, net als de ex-vriendin.

Verzamelen op Schiphol

Eenmaal op station Utrecht CS rijdt de door mij beoogde trein, met daarin vijf van de negen bendeleden, voor mijn neus weg. Ik ben hardleers waar het gaat om tijdig een vliegtuig halen (zie: de psychologie van te laat komen).

Gelukkig rijden er vier treinen per uur naar Schiphol, dus ik ben nog ruim op tijd als ik me aansluit bij de Bende van Negen, waarvan op dat moment acht van de negen leden present zijn.

Nummer 9

Ons negende bendelid komt rechtstreeks uit Spanje, waar we vorig jaar haar huis en haard bezochten, onder het motto: OntSpanje!

Zij vliegt in haar piereneentje van Alicante naar Arlanda en daar treffen we elkaar.

Schiphol

Op Schiphol blijken wij, na de bagagecheck, naar de aller, aller verste gate te moeten die er op Schiphol is. We lopen en lopen en nemen de loopband waar dat kan, waarop we weer lopen en lopen, tot we er moe en dorstig van zijn.

Twee van ons zijn al eerder gestrand, en wel bij bubbels en oesters.

Deze twee maken het ons bij het boarden nog spannend, zullen ze wel of niet op tijd aansluiten?

Uiteindelijk komen ze als allerlaatste aanzakken. Het lijkt vorig jaar wel, toen we vliegveld DüsselDolf bijna misten.

Cabin crew

In het vliegtuig treffen we een vrolijke KLM cabin crew, met verrassend veel pursers (dit zijn mannelijke stewardessen). Ze doen hun best voor iedereen maar onze groep heeft een streepje voor tijdens deze vlucht.

Niet alleen zagen ze heel veel gele See-Buy-Fly-zakken langskomen, en maakten daar snel uit op dat we de nodige alcoholica hadden ingeslagen, waarna wij giechelig bevestigden dat we ‘met ons middelbare-schoolclubje van 40 jaar geleden’ op stap waren, maar ook bleken ze in de gaten te hebben dat een van ons, precies vandaag, de prachtige leeftijd van 58 bereikt!

Toen het vliegtuig hoog in de lucht was, kwamen de vrolijke pursers ons verrassen met eenmansflesjes bubbels voor allemaal.

Leve J. te DH, precies goed getimed jarig en ook nog een zus in Zweden geregeld! Een zus met zowaar een vakantiehuis in de verhuur. Het kan niet beter!

Arlanda bij Stockholm

Op Arlanda aangekomen, vallen we onze Spaanse schone in de armen; de Bende van Negen is voor drie dagen compleet.

Zweten in Zweden, here we come!

Autorit

Met twee Volvo’s die, heel middelbare-school-melig-achtig, continu de Vulva’s worden genoemd, althans door mij, rijden we door de Zweedse nacht naar het Noorden. Eerst richting Gåvle, daarna Sandviken aanhouden, om uiteindelijk op het Zweedse platteland in Torsåker uit te komen.

Iedere rechtgeaarde toerist weet dat we dan al minstens drie moordgevallen zijn gepasseerd. Heel Scandinavië bulkt ervan, van de moorden. Ze worden gelukkig wel altijd opgelost door politiemensen met getroebleerde privélevens. Behalve de moord op Olaf Palme, Zweeds premier, die is nooit opgelost. Misschien moet er eens een krimi over worden geschreven, dat leidt altijd tot oplossing, op de laatste vijf pagina’s.

Nacht in Zweden

De nacht, daar komt in Zweden in de zomer niet veel van. Het blijft schemerig en om drie uur in de nacht is het alweer volop dag. Om middernacht maak ik vanuit de Vulva deze foto’s.

Torsåker

Veel Zweedse woorden zijn te begrijpen, zeker als ze zijn geschreven. Enkele voorbeelden: utkik – uitkijkpost, het huis – den hus, kanoën – paddlen, beversafari – bäversafari, het regent dat het giet – det hällregnar, Finse rooksauna – Finska rök bastu, in rook opgaan – gå upp i rök, Leonberger hond – Leonberger hund, moord – mord, Volvo – Volvo.

De uitspraak is andere koek. Zo spreek je Torsåker niet uit als Tor-saaker, wat voor de hand ligt, maar als Toers-oâwker, wat naar mijn bescheiden mening tamelijk vergezocht is, en het betekent ‘de akker van Tor’. Tor is natuurlijk een grootheid in Zweden, dat begrijpt een kind nog. Ik weet niet welke grootheid, maar hij heeft op zijn minst één akker.

En precies dáár, op die akker, woont de zus van een van de Bendeleden. Plus de halfzijdig getatoeëerde ex-vriendin, die woont er ook.

Tattoos

Het is er zelfs mode, daar in Zweden, dat vrouwen, en juist die van tegen de zestig, getatoeëerd zijn. Als je op mijn leeftijd nog geen enkele tatoeage hebt, zoals ik, ben je een loser, een tattoo-loze loser wel te verstaan.

Kun je nagaan wat een held je bent als je halfzijdig getatoeëerd bent, en op een paard zit, je eigen paard nog wel. Ik denk dat je dan in de buurt van Tor zelf komt, qua grootheid.

Toch heeft de halfzijdig getatoeëerde ex-vriendin het afgelegd tegen een doorsnee-exemplaar, eentje zonder tatoeages en heel gewoontjes uit Rotterdam, wat wij best willen schrijven als Røtterdåm, om het bijzonderder te maken.

Ik snap dat wel, in het begin is het spannend zo’n halfzijdig getatoeëerd lijf, maar als je alle plaatjes uit je hoofd kent, wordt het saai natuurlijk. Met een gewone huid gebeurt nog eens wat, qua zuigvlek, muggenbult of huiduitslag, maar zo’n donkergrijze bedekking, halfzijdig nog wel, dat is om op den duur depressief van te worden. Dus tsja, leuk voor een tijdje, maar na verloop van tijd toch saai, en zo wordt een halfzijdig getatoeëerde vriendin van liever lee een halfzijdig getatoeëerde ex-vriendin.

Waarvan akte.

Den hus in Torsåker

Ons tijdelijke verblijf blijkt een geel geschilderd, typisch Zweeds huis te zijn. ‘Typisch Zweeds’ betekent: van hout. Met krakende trap en dubbele voordeur en al.

Na het verdelen van de slaapplaatsen brengen we nogmaals een toast uit op de jarige, die eigenlijk al niet meer jarig is, en we zingen hem collectief toe. Dat deden we in het vliegtuig ook al, maar dat klonk nergens naar, zo zacht als we bijna fluisterend Happy-Birthday-To-You zongen, het kwam beslist niet boven het lawaai van de straalmotoren uit, waar we toevalligerwijs ook nog precies boven zaten. Nu gaat het Lang-Zal-Hij-Leven uit volle borst, in Torsåker heb je nagenoeg geen buren, en dat klinkt overtuigend genoeg.

We krijgen in het kort de plannen voor het weekend te horen: een Zweedse bever-safari in Canadese kano’s, zweten in een Finse rooksauna, wandelen door een Scandinavisch oerbos, misschien een Oosterse yogales; we hebben dit weekend een internationaal programma voor een hele week voor de boeg.

‘Laten we maar snel gaan slapen voor het weer licht wordt.’

‘O verrek, het is al licht.’

Zweden, je staat er werkelijk versteld van. En er is nog geen enkele moord gepleegd!

Morgen verder.

18 juni 2017