Bij dit videoblog: geluid aan en er echt even voor gaan zitten!
Below the Dutch text, you’ll find the translation in English.
IQMF Filmfestival
Gisteren bezocht ik de première van Sex Sirens, een documentaire over de ballroom subcultuur die is gemaakt door regisseurs Max Kutschenreuter en Poppy Sanchez.
Ik had nog nooit van het IQMFF gehoord, de lettercombinatie staat voor International Queer & Migrant Film Festival, en evengoed niet van het fenomeen Sex Siren, wat een speciale categorie is tijdens ballroom balls. Dat zijn evenementen in/met/voor/van de LGBTI+-gemeenschap waar ik ook nog nooit van had gehoord, van ballroom bedoel ik, de afkorting LGBTI+-gemeenschap zegt me wel wat.
Pff, ik ben nog niet helemaal achterlijk.
Première
Het IQMF Festival vind plaats van 4 tot en met 8 december in Amsterdam.
Gisteravond was de parallelle premièreavond van een aantal documentaires in de steden Rotterdam, Amsterdam en Utrecht.
Sex Sirens
De avond was boeiend. Het was leerzaam. Het was een mooie avond.
En het was een koude avond.
Dat laatste had niets met de drie warmbloedige films te maken die we zagen, maar alles met het Utrechtse Filmhuis dat is gevestigd in een oude NS-loods in Utrecht-West waar de kou werd buitengehouden door het type plastic lamellen waarmee de koelvitrines van Albert Heijn werden beschermd voordat ze allemaal een nette glazen deur kregen. Weinig effectief helaas, deze koudemaatregel.
Documentaire Sex Sirens
De documentaire Sex Sirens gaat over een van de populairste categorieën in de Nederlandse ballroomscene. Terwijl ze zich voorbereiden op het Circus Ball in Amsterdam, vertellen vier Sex Sirens over hun reis binnen de ballroomcultuur en speciaal die in de categorie Sex Siren, die draait om verleiding, sensualiteit en seksuele empowerment.
De film laat op mooie manier zien hoe kwetsbaar en sterk samengaan en hoe goed en mooi het is dat er een plaats is waar anders-zijn zijn de standaard is.
Recensie
Van te voren verwachtte ik er helemaal niets mee te zullen hebben, maar door de mooi opgetekende verhalen die samenlopen met de voorbereidingen op het Circus Ball, ontstaat een respectvol beeld van een leefgemeenschap die ik niet kende, maar die ik iedereen toewens die op wat voor manier dan ook een pad te lopen heeft dat anders is dan het standaard hetero-huisje-boompje-beestje-feestje.
Voor mij was het niets minder dan een eye-opener.
Toen Max nog kleine Max was
Een van de regisseurs van de film is Max Kutschenreuter, en Max is de oudste zoon van Dolf en Marianne, waarmee de-man-over-wie-ik-niet-schrijf en ikzelf al vele jaren bevriend zijn.
Max ging, toen hij anderhalf was, mee naar Oostenrijk met onze Skiclub-vriendengroep waarin iedereen toen nog skiede. Tegenwoordig noemen wij het gezelschap de non-skiing-skigroep, want we doen van alles samen, maar skiën, ho-maar.
Max was destijds het eerste en daarmee oudste kind van de Skiclub en alle Skiclub vrienden pasten die vakantie een halve dag op. Max wond ons allemaal met gemak om zijn kleine vingertjes, want hij was om op te eten. Jaren later ging Max naar de Rietveld Academie in Amsterdam en koos voor de afstudeerrichting video en film.
Voor Max én voor Dolf en Marianne gingen we graag naar de première.
Ik duim voor Max en voor Poppy dat er meer van dit soort projecten op hun pad mogen komen.
Nogmaals: het festival
Tijdens het IQMF festival kun je de film zien op 6 en 8 december 2019 in Amsterdam en later nog op 13 december in Nijmegen.
De documentaire staat op Youtu.be en hieronder, duur: 25 minuten.
Translation in English
IQMF Film Festival
Yesterday, I visited the premiere of Sex Sirens, a documentary about the ballroom subculture made by directors Max Kutschenreuter and Poppy Sanchez.
I’d never heard of the IQMFF before, the letter combination stands for International Queer & Migrant Film Festival, and I also didn’t know anything on Sex Sirens, which is a special category during ballroom balls. Those are events in / with / for / from the LGBTI+ community of which I’d never heard of before too. I mean ‘ballroom’, I know about the abbreviation LGBTI+.
Pff, I’m not completely retarded yet.
Premiere
The IQMF Festival takes place from 4 to 8 December, 2019, in Amsterdam.
Last night was the parallel premiere evening of a number of documentaries in the cities of Rotterdam, Amsterdam and Utrecht.
Sex Sirens
The evening was fascinating. It was educational. It was a beautiful evening.
And it was a cold evening.
The latter had nothing to do with the three warm-blooded films that we saw, but everything to do with the Utrecht Filmhuis that is located in an old Dutch Railway engine house in Western Utrecht. The cold was kept out by the type of plastic slats with which the Albert Heijn refrigerator showcases were protected before they all got a neat glass door.
Not very effective, unfortunately, to keep the cold outside.
Documentary Sex Sirens
The documentary Sex Sirens is about one of the popular categories in the Dutch ballroom scene.
While preparing for the Circus Ball in Amsterdam, four Sex Sirens talk about their journey within the ballroom culture and especially that in the Sex Siren category, which revolves around seduction, sensuality and sexual empowerment.
The film shows in a beautiful way how vulnerable and strong go together and how good and beautiful it is that there is a place where being different is the standard.
Review
In advance, I expected nothing of it, but the beautifully recorded stories that coincide with the preparations for the Circus Ball create a respectful image of a community that I didn’t know of yet, but whom I wish for everyone who follows a life track that is different from the standard life of suburban bliss.
For me, it was nothing less than an eye opener.
When Max was still little Max
One of the directors of the film is Max Kutschenreuter, and I’ve known Max since he was born, since he’s the son of close friends of ours.
For Max , and for his parents Dolf and Marianne, we were happy to go to the premiere.
I keep my fingers crossed for Max and for Poppy that more projects like this come across in the future.
Again: the festival
During the IQMF festival you can see the film on December 6 and 8, 2019, in Amsterdam and later on December 13 in Nijmegen.
The documentary is on Youtu.be and half-way this blog, duration: 25 minutes.
30 november 2019