Fotoboeken maken

Je hebt mensen die van het fotoboeken maken zijn, je hebt mensen die daar helemaal niet van zijn en je hebt mensen die er wel van zijn, maar die hun hele leven hopeloos achter lopen in het maken van de beoogde fotoboeken.

Ik vrees dat ik tot de laatste categorie hoor.

De documentatie van mijn eigen herinneringen vind ik belangrijk genoeg, maar het geduld om fotoboeken te maken gaat verloren in de drukte van het leven van alledag. Wat natuurlijk een flauw excuus is, want als ik het belangrijk genoeg zou vinden, zou deze tijd prioriteit zijn.

Zoals ik ook altijd tijd heb voor een of andere sportieve activiteit, voor het bekijken van weer een nieuwe tv-serie, of voor bijpraatsessies met vriendinnen.

80 jaar

Toen mijn moeder 80 jaar zou worden, zou ik zorgen voor een fotoboek, een hartstikke leuk en persoonlijk cadeau.

Dit fotoboek is er nog altijd niet. De foto’s die ik destijds verzamelde zijn inmiddels alweer flink belegen en eerlijk gezegd geen fotoboek meer waard.

Mijn moeder helpt mij er graag aan herinneren. En noemt dan in een moeite door alle ‘tegoedbonnen’ van mij die ze in de loop van haar leven verzamelde. Mijn zus mag mij ook nog graag herinneren aan een bikini die ik zou maken van rode boerenzakdoeken. De tegoedbon daarvoor moet ook nog ergens zijn. Let wel, die stamt ergens uit de jaren ’70 van de vorige eeuw.

Mijn plannen zijn altijd groter dan mijn tijd.

Dia’s

In de jaren ’80 en ’90 maakten wij veel dia’s. Die zitten nu te verstoffen in hun doosjes. Ik schat dat het er zo’n kleine 1600 zijn. We maakten alleen dia’s van onze grote vakanties en een enkele keer ook van een skivakantie.

Ook van die dia’s zou het leuk zijn om fotoboeken te maken. Maar ja, dan moet je ze digitaliseren. Dat is óf monnikenwerk óf je bent veel geld kwijt. Voor ons aantal toch gauw 800 euro en dan heb je de gewenste fotoboeken nog niet.

Tweede Kerstdag

Op Tweede Kerstdag bekeken wij ongeveer een derde van onze dia’s. Ze toonden ons de jongere versie van onszelf, niet grijs, ongerimpeld en in mijn geval toch algauw 15 kilo lichter.

Dat laatste was confronterend.

Ik nam me meteen om het nieuwe jaar in te gaan met opnieuw een poging tegen de overtollige kilo’s. Veel beter voor mijn gezondheid en veel beter voor het hardlopen en een goede maatregel tegen hardloopblessures, waarover een andere keer meer.

Twee jaar geleden deed ik een half geslaagde poging met een klein collectief dames dat elkaar vond na een blog over samen afvallen. Deze keer ga ik naar een diëtiste. De afspraak staat al.

Gemakzucht

Terug naar de fotoboeken. Tegen de mensen die helemaal ‘bij’ zijn met hun fotoboeken kijk ik huizenhoog op. Gelukkig zijn het er niet veel. 😛

De mensen die niets met hun foto’s doen, zijn gezegend wat betreft hun gemakzucht, maar ik vraag me serieus af waarom je dan überhaupt de moeite neemt om foto’s te maken?

Stagnerende fotoboeken

Ik weet me niet alleen in het gezelschap der stagnerende-fotoboekenmakers. De meeste mensen lopen achter. In mijn eigen huis staan op diverse plaatsen kratten met gesorteerde foto’s, ik heb al het uitzoekwerk al gedaan, de foto’s moeten alleen die verdomde boeken nog in.

Zachtjes hoor ik de roep van al die herinneringen als ik per ongeluk een kast opendoe waar een deel van deze kratten staat om bevrijd te worden van hun last.

Gelukkig zijn het allemaal kasten die ik niet vaak open hoef te doen.

Fotoboek Schotland

Van onze eerste reis naar Schotland, in 2017, heb ik een prachtig fotoboek (zie bovenaan dit verhaal). Ik heb destijds veel gedeeld op Facebook en natuurlijk zou Facebook Facebook niet zijn als er niet een slimme advertentie aan het eind van het jaar zou volgen waarmee je met ‘een druk op de knop’ meteen een heel fotoboek klaar hebt.

Ik bezweek voor het gemak en voor de meevallende prijs.

In een moeite door boekstaafde ik een reisje met de non-skiing-skiclub, een tocht naar Zweden met De Bende, alsook een tochtje naar Brugge met de-man-over-wie-ik-niet-schrijf en mijn deelname aan diverse loopevenementen in dat jaar.

Nieuw fotoboekensysteem

Dit jaar gebruikte ik de app Polarsteps voor het eerst. Met die app kun je een reisverslag maken, foto’s toevoegen en later, als je terug bent, kun je een fotoboek maken van de reis (ik word niet gesponsord door ze; de app is echt leuk).

Dat klinkt eenvoudig, maar dat is het niet. ☹

De fotoboeken worden wel ‘automatisch’ gemaakt en nemen je geschreven verslag erin mee, wat de boeken extra leuk maakt, maar door allerlei beperkende instellingen kost het samenstellen van een boek zoals je dat graag wilt hebben erg veel moeite en tijd.

Hoe zorg je ervoor dat je die tijd en moeite erin gaat stoppen?

Net als bij het afvallen: doe het samen.

Samen fotoboeken maken

Van onze tweede Schotlandreis in de zomer van 2019 maakte ik een mooi verslag op Polarsteps. Een goede vriendin die dit jaar de Camino Francés liep naar Santiago de Compostela, hield haar reis ook bij op Polarsteps. We besloten samen ieder aan onze eigen fotoboek te werken.

Bij beiden was de tocht zo goed gedocumenteerd dat het niet in een fotoboek paste.

Het duurde even voor ik in de gaten had hoe dat probleem op te lossen: we moesten er twee boeken van maken door pagina’s ‘uit’ te zetten.

Hobbels

Nadat die hobbel was genomen bleken nog vele hobbels te volgen: de indeling van de pagina’s zorgt voor hoofdbrekens, als ook sommige pagina’s waar maar een paar woorden van het verslag op terecht kwamen. Lelijk zo’n bijna lege pagina.

Uiteindelijk losten we alle problemen op, maar we hadden er veel tijd voor nodig: in totaal spraken we drie hele dagen af om aan onze fotoboeken te werken.

Deze kerstvakantie wilde ik deze klus per se af krijgen. Ik wist met zekerheid dat als ik het niet nu af zou maken, dit boek op de grote hoop van de andere onaffe fotoboeken terecht zou komen.

Na nog een flinke dag aan onze boeken te hebben gewerkt zijn die van mij af en mijn vriendin heeft haar eerste boek klaar (nog effe doorzetten meis!).

Wonder geschied

Het wonder is geschied, mijn boeken zijn klaar en besteld. Ik heb er enorm veel zin in om het eindresultaat te kunnen bekijken.

Van al die puffins word ik met terugwerkende kracht weer vrolijk.

Wat voor type fotoboeken-maker ben jij?

5 januari 2020