Feuilleton 3xVentoux040 – Actieblog uit 2012
Aflevering -4-
***
Toertocht door de Malpies
Deze zondag staat de eerste echte wielertocht op de agenda. Hij brengt ons naar de Malpies, een natuurgebied ten zuiden van Eindhoven.
We kunnen kiezen uit 60, 100 of 150 kilometer. TC Wilhelmina organiseert deze toertochten. Om onverklaarbare reden heten de kortere afstanden allebei Voorjaarstocht en heet de langere versie Heuveltjestocht.
Van de hele Ventouxploeg zijn alleen Irma en ik present. Gezamenlijk kiezen we voor 100 kilometer: de Voorjaarstocht.
Kastelenplein
De start is bij sporthal Genderbeemd nabij het Kastelenplein. Ik heb moeite de sporthal te vinden. Hij blijkt handig verstopt te zijn in een nieuwbouwwijk. Google Maps loodst mij langs een driehoekig kunstobject, via rechts en links naar de startplaats.
Blinde kippen
Vanaf de start fietsen wij als blinde kippen achter pijltjes aan en mijn ploeggenote heeft er duidelijk zin in, ze zet er meteen de sokken in. Al snel ben ik buiten adem en probeer ik hortend en stotend een verhaal te vertellen.
Ik dacht dat je best kon fietsen en kletsen. Dat heb ik goed fout.
Tjonge, dit gaat hard.
Echte wielrenner
Na enige kilometers kan ik niet anders dan vragen: ‘Kan het wat zachter?’. Om even daarna te vragen ‘Vind je het goed als ik achter je aan fiets?’
Zoveel is duidelijk, dit wordt een harde confrontatie met een échte wielrenner.
In Dommelen hobbelen we in sneltempo over de ene na de andere klinkerweg zodat de eileidertest in optima forma wordt uitgevoerd. Mijn eileiders zijn gelukkig goed bestand tegen het klinkergeweld, echter, mijn achterste…
Ach, laat ook maar. Ik heb er uiteindelijk zelf voor gekozen.
Jakkeren door de Malpies
Ondertussen jakkerden we verder door de Malpies. Af en toe durf ik om me heen te kijken, het is hier zonder meer prachtigachtig.
We rijden meer tegen dan mét de wind. Irma gaat voorop. Dat blijft zo de hele tocht. Alleen als we de wind mee hebben, kom ik langszij.
Mijn bovenbenen voelen bijna vier uur lang als prikkellimonade. Hier worden spieren aangesproken die lang in ruste zijn geweest.
Clubjes wielrenners
De hele tocht worden we ingehaald door clubjes mannen op racefietsen.
Soms schreeuwen ze wat.
‘Teehegen.’
‘Voohoor’.
En roepen wij wat terug: ‘Laahaatste?’
‘Neehee’
‘Laahaatste?’
‘Nog tweehee’.
Kortom, conversaties waar we met zijn allen nog eens aan terug zullen denken.
De hele tocht lang hebben we zegge en schrijven drie andere vrouwen gezien. Een keer zelfs een vrouw die met een moordend tempo een lange groep mannen op sleep had. Met de wind mee weliswaar, maar ze deed het toch maar.
Het is duidelijk dat wielrennen meer mannenzaak dan vrouwending is.
Keuze
Na ongeveer 30 kilometers besluiten we even iets te eten, niet gezellig in een cafeetje, maar staand met de fiets tussen de benen. We kunnen kiezen: naar rechts voor 100 km en rechtdoor voor 60 km.
Zullen we…?
Of toch maar..?
Uiteindelijk kiezen we voor het midden van deze twee. Wij gaan voor de 80 km!
TC Wilhelmina zou meer vrouwen in de gelederen moeten hebben want voor hetzelfde geld kan er een 80 km worden toegevoegd aan het programma. We zijn in België en ons smokkelstukje bestaat uit een afkorting van Peer naar Lozen (ik verzin dit niet [1]).
Na Lozen
Vanaf Lozen word de tocht lichter, de wind is nu meer mee dan tegen. De zon komt er ook af en toe bij.
Een bocht hoor je als echte fietser al trappend te nemen, zo niet wij tweeën. Wij hangen beide net zo makkelijk in de remmen, ik iets makkelijker dan Irma. Onhandig natuurlijk want je moet steeds weer kracht gebruiken om op tempo te komen.
Jakkeren op een fiets vraagt aldus meer techniek dan ik van te voren heb bedacht.
Sublieme tocht
Wat een verademing is, is dat de hele tocht subliem is uitgezet. We hoeven niet steeds te stoppen om het vervolg van de route uit te zoeken.
Zonder echte pauze sjezen we voort door het Brabantse land.
Bij terugkomst staat er 80,25 km Voorjaarstocht op de teller!
Heuveltjestocht
Ik logeer bij mijn moeder waardoor heen en terug naar de start/finish voor mij nog eens twee keer 12,5 km is, dus zo sprokkel ik toch mooi 105 km bij elkaar als trainingskilometers.
Wat mij die zondag blijft bezighouden is de vraag waaraan de Heuveltjestocht haar naam te danken heeft?
Ik heb, behalve wat viaducten, geen enkel heuveltje ontdekt in de platte omstreken van Eindhoven en haar regio.
1 maart 2020
[1] Copyright: Sylvia Witteman