Feuilleton 3xVentoux040 – Actieblog uit 2012

Aflevering -6-

***

Rondje Eindhoven

Zomaar op een avond in het voorjaar een rondje Eindhoven fietsen met ploeggenoten Irma, Peter en René. Wat een luxe.

Direct na het vertrek is het al duidelijk: dit wordt mijn dag!

Best

Ons verzamelpunt is in de buurt van Best bij het kanaal. René en ik zijn alles aan het klaarmaken voor vertrek als ik ontdek dat ik mijn broodje voor onderweg kwijt ben. Ik weet zeker dat ik het bij me had en dat ik het heb uitgepakt.

Ik zoek en zoek, mijn hele tas gaat op zijn kop, maar het broodje blijft zoek.

Jammer. Dan maar zonder broodje.

ED 100 jaar

We fietsen de stad rond met de klok mee. Het fietsen gaat super. Geen vermoeidheid, het tempo kan ik makkelijk bijhouden en er kan ook nog worden gekletst onderweg.

Het eerste deel rijden we langs het Wilhelminakanaal richting Son, daarna via Nuenen naar Mierlo.

Daar ‘moeten’ we van René even binnenkijken bij het ED 100-jaarpaviljoen. Voor de niet-Eindhovenaren: ED staat voor het Eindhovens Dagblad.

Heeze en Valkenswaard

Na een korte stop gaan we verder richting Heeze en Valkenswaard. In het Braobas: Hees en Valkuswert.

Ergens in de middle of nowhere tussen Heeze en Valkenwaard raken we de weg kwijt. Het verschil tussen mannen en vrouwen blijkt maar weer. De mannen peigeren zich de hersens af waar we zitten, al dan niet zoekend met behulp van hun Garmin. Wij vrouwen vragen gewoon de weg.

Een vriendelijke Heezenaar wijst ons die: ‘Agge hier naor regts goat, komde bij dun perdumanezje en doar vinde ’t fietspaod naor Valkuswert. Hedde zuh te pakku.’

Onderweg naar de paarden-manege vraag ik aan Peter wat voor soort maneges er nog meer zijn in Brabant. Koeien-maneges? Varkens-maneges?

Hoe heet ook weer een woord als paarden-manege, aha, een pleonasme!

Het grote mes erop

Na Valkenswaard gaat het grote mes erop terug naar Eindhoven. Mijn grote mes weigert dienst dus ik volg in eigen tempo.

Peter en Irma besluiten vanaf Waalre rechtstreeks naar huis te fietsen. René en ik rijden via Aalst en verder via Veldhoven en Wintelre richting het vliegveld.

Na eindeloos proberen schiet de versnelling toch in het grootste verzet. Ik kachel met een tempo van 30+ km op de teller richting de anderen.

Hoosbui

In Aalst gaat het regenen, in Veldhoven hoost het en in Wintelre komt er een knetterend onweer bij.

Het heeft wel wat, dat beuken in zo’n mega-hoosbui. Geen kip op straat, laat staan fietsers. De kilometers vliegen weg onder de wielen. Dit is leuk!

Het laatste stuk naar het verzamelpunt leggen René en ik supertempo af.

Aan het eind van het rondje staat het er echt: 80 km,  295 hoogtemeters en 2.850 calorieën weggereden.

Broodje

Als ik doornat van de regen mijn spullen aan het opruimen ben, ontdek ik waar mijn broodje kaas was. Ik schiet in de lach.

Het broodje zit in mijn helm en is na bijna drie uren fietsen een bruine plak geworden, het heeft het hele Rondje Eindhoven mee gefietst.

8 maart 2020