Zonnebrillen op in Catalunya!

Van Manresa tot aan het begin van El Maestrazgo, een hooggelegen natuurpark in het Midden-Oosten van Spanje, hebben we overwegend mooi weer. Hoewel, het is kouder in Catalunya dan normaal in deze tijd van het jaar.

Voor het fietsen is het warm genoeg en we kunnen lekker langs de route pauzeren als we daar zin in hebben en een mooi plekje zien.

Catalunya

De Catelanen laten ons niet vergeten dat we door de Republiek Catelonië fietsen. Overal zie je gele ‘pink-ribbon-lintjes’ hangen of ze zijn rechtstreeks op de straten gekalkt en in iedere straat hangen Catelaanse vlaggen uit of ze zijn simpelweg aan balkonnetjes gebonden.

Vaak ook lezen we: ‘llibertas presos politics’, bevrijding voor onze politieke gevangenen (in Brussel). Wij wisten bij wijze van spreken al niet meer dat ze nog gevangen zitten, maar de Catelanen zijn er nog dagelijks mee bezig!

Sommige inwoners weigeren Spaans te spreken. Gelukkig kan Google Translate een aardig mondje Catelaans en redden we ons meestal aardig.

L’Espluga de Francoli

We laten de grotere plaats Montblanc voor wat die is en fietsen door tot het dorp l’Espluga de Francoli waar we in een schattig hotelletje slapen en ’s avonds heerlijke tapas eten met een koude cervesa erbij (biertje!).

Op het pleintje zijn verder alleen maar Spanjolen, of beter gezegd Catelanen, aanwezig. Het is fijn als je volkomen buiten het hoogseizoen op vakantie kunt.

Poblet

Als we verder fietsen, komen we langs een oud klooster dat nog steeds wordt bewoond door monniken, het heet ‘Monestir de Poblet’. We besluiten er een kijkje te nemen.

De-man-over-wie-ik-niet-schrijf mag dit soort gelegenheden tegenwoordig met korting in. Daarvan zullen we maximaal profiteren!

Het bezoekje levert aardige plaatjes op. Monniken krijgen we niet in levende lijve te zien, er liggen wel heel wat voorgangers in gebeeldhouwde en horizontale, diagonale en vertikale versies in de grote kerk en in de diverse kapelletjes.

Kamperen

Bij de volgende stop kan de tent weer worden uitgepakt: er is een mooie camping langs de route. We blijven er een extra dagje om de was te doen, te lezen en zomaar wat buiten te zitten.’s Ochtends vroeg is de zonsopgang prachtig, vanuit ons tentje gezien.

De grens met Aragon

We naderen de grens tussen Catelonië en de provincie Aragon. Dat is vooral te merken aan de Catelaanse vlag die ineens is verdwenen uit het straatbeeld.

Bomba Maes

Bij een restaurantje treffen we de locale specialiteit ‘Bomba Maes’ aan. Dat is een grote aardappel gevuld met gehakt en kruiden en hij wordt gefrituurd geserveerd. Omdat het ’s ochtends half elf is, nemen we alleen een foto van Bomba Maes.

De restauranteigenaar vindt het grappig dat wij een zoon hebben die heet zoals zijn lekkernij.

Via Verde

De volgende attractie is een heus fietspad, Via Verde genaamd, maar daar schrijf ik een volgende keer over.

Hasta la pronto!

30 mei 2018