Vervolg column Blindiaan voor Vereniging Oog-in-oog

Doemscenario

Mijn grootste doemscenario leidde tot een paar onvergetelijke dagen.

Wat te denken van de nacht in een ziekenhuiszaal waar de buurvrouw om kwart voor drie ’s nachts de televisie aanzet en DWDD gaat kijken, met geluid en al aan. Had ik ongevraagd en opeens Matthijs van Nieuwkerk in mijn bed.

De andere twee buurvrouwen lagen ondertussen een heel bos om te zagen.

Klaarwakker was ik, en het was ondertussen tegen half vier in de nacht. Deze nacht ging nog lang duren.

Na mijn gebroken nacht werden we vriendinnen. We hadden alle vier een groot verband over een der ogen.

Parkiet

De buurvrouw had een parkiet of zoiets in haar oog.

‘Een parkiet?’

‘Ja, zoiets.’

‘Bedoelt u misschien een parasiet?’

‘Een parakiet, dat zei ik toch?’

De andere twee hadden beter nieuws, die hadden een hoornvliestransplantatie achter de rug. Met dank aan een anonieme, dode donor.

Na het bezoek aan de zaalarts kwamen beide zonder verband terug. Ze waren blij en lichtelijk ontdaan over de hoeveelheid licht dat het oog ineens weer binnenviel.

‘Ze zijn zo knap tegenwoordig.’

De ander, beamend: ‘Ze kunnen zó veel’, direct gevolgd door: ‘En? Wat heb jij eigenlijk?’

‘Mijn oog is eruit’.

Leegplassen

Als de buurvrouwen weg zouden zijn, zou de hartelijke zuster mijn oogverband komen vernieuwen. Ondertussen kon ik nog even leegplassen. Uitplassen mocht ook.

Leegplassen?

Uitplassen?

Zijn dat niet pleonasmen?

Zoiets als vloeibare thee of nat water?

In de doucheruimte zag ik mezelf op de wc zitten. Leegplassen, ik deed het voor het eerst in mijn leven, maar het lukte meteen.

Tranen

In de spiegel zag ik dat het verband half los zat. Ik stond op en dwong mezelf onder het verband te kijken. Het bovenste ooglid viel vanzelf naar beneden. De huid om het oog was een beetje blauw-rood. Het viel me niet tegen.

Voorzichtig tilde ik het boven-ooglid op.

Ik schrok.

Mijn arme, arme oog.

Het is er echt niet meer.

Zittend op de klep van de wc kon ik niet anders dan huilen. Wat een bizar verlies.

Wordt vervolgd…

27 mei 2019