Vervolg column ‘Blindiaan’ voor vereniging Oog-in-oog
Operatie
In de verwachting dat ik een operatie ga krijgen om een netvliesloslating te repareren, fiets ik de ochtend na de dag met troebel zicht naar het Diakonessenhuis. Ik heb mijn na-de-operatie-nachthemd al bij me.
Binnen tien minuten is het al duidelijk, het is helemaal geen netvliesloslating, maar een vaatafsluiting in het oog.
‘Een ooginfarct mevrouw, u heeft een ooginfarct gehad.’
Ooginfarct
Eenoginfarct? Wat is dat? Daar heb ik nog nooit van gehoord. Een hersen- of hartinfarct, ja, die ken ik, van dichtbij zelfs want in onze familie stierven nogal wat mensen aan die aandoeningen, maar kan zoiets ook in een oog gebeuren? En wat betekent dat dan? Gaat mijn zicht nog verbeteren of blijft het wat het nu is, een soort gatenkaas waardoor ik vage vlekken zie maar vooral ook heel veel niet?
Het kan toch niet waar zijn dat ik zomaar, op een vroege lentedag, een heel oog ben verloren?
Risico
Aan iedereen waar ik die ochtend langs moet voor een druppel en een onderzoek zie ik dat er iets ernstigs aan de hand is. Dat is niet omdat er veel wordt gezegd, maar juist het diepe zwijgen van alle hulpkrachten op de poli en de ernst op al die gezichten maakt me ongerust.
Ik loop van de ene wachtruimte naar de andere. De stapel informatie-A4’tjes in mijn handen wordt alsmaar groter. Het wachten duurt eindeloos. Als ik eindelijk bij de oogarts ben aanbeland, stelt deze me allerminst gerust.
Op mijn vraag wat dit betekent voor mijn goede oog, antwoordt hij bijna achteloos: ‘Daarvoor geldt nu een verhoogd risico. Ik ga u doorsturen naar de internist want we willen weten wat de oorzaak is van uw vaatprobleem.’
Vaatprobleem
Ik verlaat het ziekenhuis in de wetenschap dat ik nu iemand ben ‘met een vaatprobleem’.
Ik dacht dat mensen met vaatproblemen rokers zijn en dik en a-sportief. Ik ben geen van dat alles. Ik kan het niet rijmen, hoe kan ik in vredesnaam dit vaatprobleem hebben opgelopen? Waar ging het mis?
Wordt vervolgd…
Eerder verschenen op 23 februari 2016 in deze Nieuwsbrief.
28 februari 2016
Rita, ik heb ook een plotselinge vaatafsluiting in het oog gehad die ik bij het opstaan ontdekte. De ziekte heet specifiek NAAION.
Hoi Peter,
Ik denk niet dat ik dit bij mij de oorzaak was, de term is ook nog nooit gevallen. Ik heb wat gegoogeld en begrijp dat NAAION (vreemde naam btw) iets is dat te maken heeft met je oogzenuw. De afsluiting was/is bij mij zowel in de aanvoerende zuurstofrijke grote oogader als in de zuurstofarme grote oogader, een dubbele trombose. Door de eerste afsluiting heb ik de pech gehad 100 procent blind te zijn geworden aan één oog. Het netvlies is binnen 48 uur kapot, als er geen zuurstof bijkomt. Later is komen vast te staan dat ik een erfelijke bloedstollingsafwijking heb waardoor mijn tromboserisico hoog is. Wist ik niet.
Evengoed reuze dank voor je reactie. Ik heb weer wat geleerd.