Utregse Skeetpareet
Al vier jaar ben ik van plan een keer mee te doen met de wekelijkse Utrechtse Skate Parade, spreek uit: Utregse skeetpareet. Eens in de zoveel weken is het rond negen uur ’s avonds gezellig druk in het park voor onze deur en stampt een flinke housedreun de huiskamer binnen; de #usp houdt dan haar wekelijkse pauze in het Wilhelminapark. Het ziet er iedere keer gezellig uit en relaxed en makkelijk.
Rozeskate
Uitgerekend op de avond van de jaarlijkse #rozeskate beleef ik de primeur. Ben me niet bewust van het verzoek om allerhande roze kledij aan te trekken.
Geheel niet in het roze arriveer ik met hardloopmaatje Ed bij de Stadsschouwburg.
Helaas zijn we net te laat voor de gratis roze boa’s, hoewel Ed in de pauze nog een boa cadeau krijgt van een aftaaiende skater.
Vlak achter de DJ pick-up
Ed heeft uitgelegd dat je het beste dicht achter de DJ-auto kunt blijven, dat is net als in een wielren peloton minder vermoeiend dan achteraan bungelen. Dat lukt eigenlijk zonder probleem.
Ik waan me een super skater. Kijk eens hoe ik dit bijhoud. Ruim boven de vijftig en ik skate al die twintigers er met gemak uit! Het mag en moet gezegd: ik ben veruit de oudst deelnemende vrouw. Schat ik.
Regenboogzebrapad
Na een kleine vijf minuten stoppen we om een nieuw fenomeen in Utrecht te onthullen: het regenboogzebrapad aan de Lange Viestraat.
Behalve als uitstekend woord voor galgje dient het vooral om aandacht te vragen voor de rechten van homo’s. Deze vrolijke zebra ligt er voor ongeveer een jaar. Het ziet er fleurig uit.
Waarom leggen we trouwens niet overal regenboogzebrapaden? Veel fleuriger dan die saaie zwart-wit zebra’s.
De mores van het skaten – les 1
Al skatende observeer ik de skaters om mij heen. Iedere sport heeft haar eigen ongeschreven regels. Bij skaten is dat: laat door de soepelheid van je bewegingen zien hoe vet makkelijk en vet relaxed je rijdt en doe dat volcontinu en swingend op de maat van de bonkende muziek!
Dus in plaats van alleen de bewegingen te maken om vooruit te komen, plaats je je skates het liefst in een rechte lijn voor elkaar, ondertussen heupwiegend dat het een lieve lust is en je armen bewegen zoals ze ook tijdens een houseparty bewegen. Dus je armen maken grote maaien in de lucht op de maat van de muziek en het hoofd knikt ritmisch op en neer.
Zo hoort het. Ongeschreven maar onmiskenbaar.
De mores van het skaten – les 2
Als er rechts af geslagen wordt, dan waarschuw je de achter je rijdende skaters niet door simpelweg je arm uit te steken, maar steek je je rechterarm uit en ondertussen laat je je linkerarm óver je hoofd ook naar rechts wijzen. Wat er eigenlijk vrij belachelijk uit ziet, maar iedereen doet het dus waarom zou jij dat niet ook zo doen?
Verrassend genoeg geldt voor het linksaf slaan hetzelfde, maar dan met de linker en rechterarm in de andere richting, dus logica is een ingeburgerd fenomeen in de skatebeweging. Wat voor een beginnend skater zoals ik wel zo helder is.
Als de hele stoet tot stoppen moet worden gemaand geldt eenzelfde soort ongeschreven regel. Dan hef je beide armen en kruis je je polsen over elkaar, zodat er een soort X ontstaat boven je hoofd. De eerste keer dacht ik dat het een speciaal dansje op de muziek zou worden maar alras werd duidelijk dat ik als de wiedeweerga moest zorgen tot stilstand te komen, hetgeen het allermoeilijkste element van het skaten is. Een element dat ik nog niet geheel beheers, maar ik kon toch steeds zonder kleerscheuren stoppen als er talloze kruisen boven de hoofden verschenen.
De mores van het skaten – les 3
Voor de DJ pick-up skate een groepje ‘die hards’ in verkeersregelaars outfit. Deze piloten zetten de rotondes en kruispunten af zodat de hele meute veilig door kan schaatsen.
De piloten wijzen je ook op vluchtheuvels, ongelukkig geparkeerde auto’s en andere val-bevorderende obstakels op de route. Ook zij geven hun aanwijzingen dubbel gearmd aan. Op de foto is te zien hoe wij als kudde worden gewezen op een auto die volkomen in de weg staat. Om de aandacht te vragen hebben sommige piloten een scheidsrechtersfluitje in hun mond, maar het kan ook zijn dat het fluitje juist voor de andere weggebruikers is bedoeld, dat is mij niet helemaal duidelijk geworden.
De mores van het skaten – les 4
Als je moe wordt en ongemerkt, ongewild en onbewust achterop raakt en ineens vlak voor de bezemwagen blijkt te rijden, de plaats in het peloton waar ik me ineens na verloop van ruim 30 minuten bleek te bevinden, krijg je ineens veel exclusieve aandacht van diverse piloten.
Sommige wilden me trekken -veel te eng-, anderen zweepten me op door vlak voor me met vinnige halen te gaan skaten. Ik hoefde alleen het ritme maar na te doen, wat dan voor tien halen lukte en daarna was ik weer terug bij af. Want: ik had er de kracht niet meer voor. Moe was moe.
Ongelukkigerwijs was een van de piloten zo vriendelijk te roepen dat het bijna pauze was. Hetgeen totaal bezijden de waarheid was, want we zaten pas net in de wijk Overvecht en moesten nog ongeveer vijftien minuten door skaten tot het pauzepunt bij het Griftpark.
Knap geïrriteerd wist ik na tien minuten venijnig uit te brengen dat iedere verkeersregelaar bij een hardloopevenement weet dat je niet, als er nog vijftien minuten te gaan is, zegt dat ‘je er bijna bent’. Maar hij bedoelde het vast goed. En ik snap ook dat het vervelend is, en soms onmogelijk, om kruispunten vrij te houden als er na een heel gat van 50 meter nog een zielige eenzame achterblijvende skater achteraan komt bungelen.
De mores van het skaten – les 5
Het lijkt makkelijk en relaxed en dat zal het best zijn als je meer skatespierkracht in je benen hebt dan ik deze eerste skeetpareet van mijn leven. Het viel me in sportief opzicht vies tegen. Na de pauze ben ik nog een kwartier mee gereden, daarna nam ik de weg binnendoor terug naar huis.
Volgende week ben ik weer van de partij. Hopelijk ben ik dan pas tegen het pauzepunt bekaf. Ik vond het vet vermoeiend en vet leuk.
23 juni 2013
NB: informatie over de Utrechtse Skate Parade vind je op de website van de organisatie.
Proficiat…
En of je de oudste deelnemende vrouw was?
Charles
Vet leuk blog Rita! Tot volgende week met meer U-Track’ers!
Leuk artikel, leuk geschreven ook!
Pingback: De mores van het wielrennen - runningrita