FRISS en ik

Goed nieuws

‘JEUH!! Ik heb een nieuwe baan’, twitterde, facebookte en linkedinde ik twee weken geleden met daarbij een screenshot van de tweet die via het FRISS twitter account was gedeeld.

Een stortvloed aan felicitaties, aanmoediging en openlijke opluchting viel mij ten deel. In zware tijden is de steun groot, maar als zo’n tijd wordt afgesloten en er eindelijk weer eens goed nieuws is gemeld, zijn de reacties overdonderend en hartverwarmend.

FRISS – een nieuwerwetse banenmotor

Mijn nieuwe baan is een echte nieuwe baan. Nog niemand vervulde hem voordat ik dat nu ga doen. Wel was ikzelf degene die in 20 uur per week als externe inhuur de basis legde voor wat nu een officiële baan is.

‘Het MKB is de banenmotor van de economie.’

Voor mij en mijn collega’s bij FRISS klopt dit citaat als een zwerende vinger. In 2005 is het bedrijf opgericht. De medewerker die er het langst werkt, viert aanstaande 1 april zijn 9-jarig jubileum en dat is geen grapje.

Iedereen die er daarna ging werken, en dat zijn er nu al net iets meer dan 60, waarvan er vijf in het buitenland wonen en werken, startte in een voor de economie volledig nieuwe baan. Waar onze oude, bestaande organisaties alleen maar banen schrappen, daar groeit de arbeidsmarkt in de ICT en in de online wereld.

FRISS – keep calm & detect fraud

FRISS, dat voluit ‘FRISS | fraud, risk & compliance’ heet, richt zich op schadeverzekeraars wereldwijd met een aantal slimme software solutions waarmee die verzekeraars eenvoudiger en betrouwbaarder fraude kunnen detecteren en voorkomen.

Het is een kennisorganisatie, wat betekent dat er alleen maar slimme, hoogopgeleide mensen werken. Ongeveer tweederde daarvan is rond of onder de 35 jaar. Het is een ‘jonge’ organisatie, maar niet uitsluitend. Ik ben met mijn 56,5 jaar niet eens de oudste medewerker, hoewel ik in jaren maar een half jaartje scheel met de software ontwikkelaar die in 1958 werd geboren.

Wat ik bovenal heel plezierig vind, is dat er iets wordt opgebouwd, in plaats van afgebroken, waarvan ik de laatste jaren nogal getuige ben geweest. De sfeer en de onderstroom zijn daardoor grotendeels positief.

Al die slimme en vooral jonge mensen zijn niet alleen slim, maar ook kritisch. Als er iets dwars zit, moet het meteen worden opgelost of worden ingegrepen. Ik vind het een uitdaging om daarmee en daaraan te werken.

FRISS – lucky me

Dát ik een baan kreeg is voor mij nog steeds een wonder. Ik was tenslotte afgelopen jaar verre van honderd procent gezond en ben bovendien al 55+, wat op de arbeidsmarkt bij voorbaat al een brevet van onvermogen betekent.

Organisaties ontkennen collectief dat ze aan leeftijdsdiscriminatie doen, maar alle werkloze 50+’ers, en in sommige beroepen zelfs 45+’ers, ervaren dat dat niet alleen politiek correct, maar ook wishful thinking is. De cijfers spreken voor zich: we moeten allemaal langer werken, maar oudere werklozen krijgen de kans niet om daaraan bij te dragen. En zolang de politiek en organisaties ontkennen dat het een maatschappelijk probleem is, zijn al die werkloze mensen vooral aan hun eigen lot overgelaten en draaien ze steeds verder in een vicieuze cirkel naar beneden.

Ik prijs mezelf gelukkig met de positieve wending waarmee 2016 voor mij begon. Ik vind FRISS een mooi bedrijf, waar een leuk team mensen werkt, waar ik werk kan doen dat direct resultaat heeft, waar de lijnen kort zijn en waar veel wordt gelachen. Niet onbelangrijk is dat HQ (Head Quarter) in Utrecht is en ik er op de fiets naartoe kan.

Als kers op de appelmoes mag ik ook nog eens van alles in het Engels presenteren en schrijven, of gezellige conversaties hebben over the Dutch pension system. Om nog maar te zwijgen over in het Engels Skypen met een aanstaande collega uit een ver buitenland en ondertussen, zwaaiend met mijn mobiel, een furnished apartment in lovely Utrecht laten zien. Dit jaar ga ik op vakantie naar the UK, mijn Engels is helaas roestiger dan wenselijk.

FRISS – het koffieapparaat

Natuurlijk bestaat ook bij FRISS het bekende koffieautomaatcircuit, maar daar heb ik me in geen enkele organisatie wat van aangetrokken en dat zal ook hier niet gebeuren. Daarin ben ik simpel. Ik vind, als je negatief bent, ga dan je heil ergens anders zoeken óf neem je verantwoordelijkheid en ontstijg het gemopper en ga het gesprek aan. Niet bij de koffieautomaat, maar met wie je kan helpen om dat wat dwars zit op te lossen.

En hoe vaak moet je niet simpelweg in de spiegel kijken en erkennen dat je zelf degene bent die de grootste oorzaak is van je eigen onvermogen?

Kijk, als het me nou lukt om daarin van betekenis te zijn, voor mens en organisatie, dan werk ik daar waar mijn grootste kracht ligt: het talent van mensen zien, dat ontsluiten en laten groeien en dat wat tegenwerkt benoemen en helpen om te buigen van ineffectief naar effectief.

En de salaris- en personeelsadministratie? Ach, die doe ik er gewoon effe bij.

Ondertussen drink ik de lekkerste koffie ooit bij een werkgever gekregen, en hij is nog gratis ook.

FRISS – de founders en het MT   

Een verhaal over mijn nieuwe baan kan ik niet besluiten zonder de bedenkers, oprichters en inmiddels bovenbazen te noemen: Jeroen Morrenhof (CEO) en Christian van Leeuwen (CTO). Er zijn bij FRISS mensen die er werken alleen en vooral om deze twee mensen. Dat heet charisma. Jeroen is de goalgetter en communicator en Christian de creatieve en innovatieve geest.

De horizon van de groei wordt steeds verlegd door de heren en hoewel vervolgens geen rechte lijn opwaarts volgt maar een pad vol kuilen en plassen, is FRISS toch echt op weg om in haar niche een wereldspeler en thought leader te worden. Hoe gaaf is dat!

Het MT is verrijkt met Roos Tji en Marc Mulder. Roos is COO, ze is straight forward, neemt makkelijk moeilijke beslissingen en als je daar niet tegen kunt, heb je een probleem. Vorig jaar liep ze de volledige Ironman triatlon op Hawaiï, en naast haar baan en triatlontrainingen voedt ze ook nog twee kinderen op. Petje af voor Roos.

Marc stuurt als Director S&M het Sales en Marketingteam aan. Als je aan hem vraag waar hij goed in is, zegt hij dat hij goed kan dansen. Daarmee bedoelt hij dat hij zwierig met mensen omgaat en dat daar zijn grote kracht ligt. En o ja, hij kan ook écht goed dansen, hip-hop en meer van die moderne dingen. Niet dat ik dat al eens in volle glorie mocht aanschouwen, maar zijn pretogen zeggen meer dan genoeg.

Marc heeft wel een afwijking en die afwijking heet Volvo V60 D6 Twin Engine Nordic R-Design Plus Line, maar dat is een groot geheim dat ik verder niet verklap. Trouwens, niet dat Jeroen en Christian daar voor onderdoen met hun grijze Tesla en groene Jaguar.

Auto’s zijn de enig echte onvervalste toys for the boys, want Roos komt gewoon op de fiets naar het werk. Wij vrouwen weten allemaal allang dat een autofetisj niets meer of minder is dan de sublimatie van een genitaal expressieve fixatie. Freud zou wel weg hebben geweten met het paradepaardje van de moderne man.

FRISS – need I say more?

Alles overziend ben ik daarom, en echt alleen daarom, ontstellend blij met mijn nieuwe baan.

ZZP’en was geen straf, maar om weer ergens bij te horen en toekomstplannen te maken die verder reiken dan de duur van een Overeenkomst van Opdracht, dat ervaar ik als rijkdom.

Ik werk omdat ik van mijn vak houd, daar nog steeds in leer en omdat ik voldoening haal uit wat ik doe. Geld is een hygiënefactor. Het moet oké zijn, maar mijn echte drijfveren liggen in het direct werken voor en met mensen. Als er in de toekomst af en toe ook nog een ZKM-klant op de stoep staat ben ik helemaal ‘den contente mens’.

Ik mag dan binnen een paar maanden 57 jaar zijn en blindiaan op de koop toe, ik ben nog lang niet uitgerangeerd.

Ik heb gezegd.

Amen.

23 januari 2016

PS:

Jongeren hebben het ook niet makkelijk.