Welke familie?
Wie verwacht hier een verhaal te lezen over de Oranjes, komt bedrogen uit. Hoewel? Ik verwijs alle Oranjefans graag naar mijn verhaal over de kroning van Máxima en haar echtgenoot Willem A.
Deze familie!
De koninklijke familie waar dit verhaal over gaat woont veel dichter bij huis en ligt mij navenant nauwer aan het hart.
Ik stel graag aan je voor: de koninklijke poezen van oud naar jong: onze Bente, onze Fanny en onze Muffin.
HKH koningin Fanny
Deze onverschrokken lapjeskat is de onbetwiste koningin van het koninklijke drietal. Er wordt pas uit het koninklijke zilveren bakje gegeten als koningin Fanny met eten is begonnen en als de andere twee te hongerig zijn, grauwt Fanny ze tot de orde.
De koningin is soms ronduit sikkeneurig.
De anderen in haar gevolg krijgen op zulke momenten gevraagd en ongevraagd een douw en een snauw. De douw geeft ze met haar klauw, ze is rechtspotig, en de snauw klinkt, minder verrassend, als een kortaf uitgeperste maaauuuw.
Nee, ze geeft geen grauw en een snauw, maar een douw en een snauw. Letterlijk.
Als de koningin in een goed humeur is, komt ze graag op schoot bij haar personeel hier ten huize, waaronder ik alle familieleden schaar die tweebenig voortbewegen. De koninklijke familie zelve doet dat vierpotig.
HKH prinses Muffin
Iedereen weet dat lapjeskatten onvruchtbaar zijn en als je het nog niet wist, dan weet je het nu.
Onze lapjeskoningin was de uitzondering die deze regel bevestigde. Ze beviel ineens onverwacht van twee koninklijke roodharige dochters.
Hiermee wordt ogenblikkelijk ook de mythe ontzenuwd dat rode poezen altijd katers zijn. Beide kittens bleken van het vrouwelijk geslacht te zijn.
De ene dochter is op Kanaleneiland terecht gekomen en de andere woont nog steeds bij haar moeder.
Prinses Muffin (R) en haar zus (L)
Een beetje dom
Prinses Muffin is een beetje dom (hey, waar hoorden we dat zinnetje eerder?).
Ze leert heel langzaam. In feite kunnen we beter zeggen; ze leert in het geheel niet.
Ze mag niet op de tafel; prinses Muffin doet het toch. Ze mag niet op het aanrecht; de prinses doet het toch. Ze mag geen vogeltjes doodmaken; Muffy doet het toch.
Muizen mag ze trouwens wel doodmaken, heel graag zelfs. Kikkers mag ze eveneens niet vangen, maar ook dat wil ze maar niet leren.
IJselijke gil
Eens in de zoveel tijd klinkt een ijselijke gil door de achtertuinen; wij weten dat prinses Muffin dan weer met haar rechterpoot, ze is net als haar moeder rechtspotig, op een kikker is gaan staan. Een kikker kwaakt dan niet, maar hij gilt. Jawel, weer wat geleerd. Jij wel, Muffin daarentegen…
Wat Muffin ook maar niet wil leren is dat haar moeder de baas is. Keer op keer doet ze pogingen haar moeder van haar troon te stoten, maar koningin Fanny laat niet met zich sollen. Fanny heeft nou eenmaal de beste plaats op de bank, de lekkerste schoot op de bank en alleen Fanny mag de bank als krabpaal gebruiken.
Fanny mag dat trouwens ook niet en daarom gebruikt ze de leren poef en de leren stoelen als krabpaal. Wat ook niet mag, maar verzet is tevergeefs, getuige de honderden krabsporen.
Kletstante
Prinses Muffin is een echte kletstante. Bij het opstaan staat ze het personeel op te wachten en zodra ze hen in de gaten heeft begint ze te mauwen. Op alles wat haar personeel tegen haar zegt reageert ze uitgebreid. Haar verhalen gaan altijd over maar één ding: ‘geef mij eten en wel NU!’ De prinses is niet alleen een kletsmajoor, ze is ook een smikkelbeer.
Hofdame Bente
Bente heeft geen titel want ze is totaal niet koninklijk, ze behoort dan ook niet tot de koninklijke familie. Ze dient alleen ter vulling van de koninklijke entourage.
We kunnen er heel ingewikkeld over doen en we kunnen ook klip en klaar de waarheid vertellen, wat we nu zonder meer gaan doen: deze hofdame komt uit het asiel.
Koningin Fanny ook, maar dat mag pas na haar dood bekend worden gemaakt.
Zoals in elke koninklijke familie zijn er geheimen die pas openbaar én publiek mogen worden gemaakt als het betrokken koninklijke familielid jammerlijk is gesneefd.
Onze poging tot geheimhouding van Fanny’s geboortegrond is helaas mislukt, maar dat gebeurt, zoals je weet, in alle koninklijke families met koninklijke geheimen.
De hofdame kent haar plaats. Ze eet keurig alleen uit het blauwe aarden bakje, vermijdt alle vormen van ruzie en blijft te allen tijde bevriend met zowel de koningin als de prinses.
Bescheiden
Bescheiden als ze is, komt ze nooit op schoot. Er gaan geruchten dat ze als kind op straat heeft geleefd en dat dat heeft veroorzaakt dat ze daar blijvend schuw van werd en daardoor altijd op haar hoede is.
Toch heeft deze hofdame haar eigen charme. Ze heeft een aandoenlijk miauwtje en krabbeltje. Soms praat ze terug als je iets tegen haar zegt en als ze wil dat er een deur wordt opengemaakt, krabbelt ze met beide poten, ze is tweepotig, aan de deur.
Zo bangig en empathisch als hofdame Bente binnenshuis is, zo daadkrachtig en doortastend is ze buitenshuis.
Vader
Door het koninkrijk van deze koninklijke familie zwerft bij tijd en wijle een Grote Rode Kater die heel beslist geen jeweetwelkater is. Deze kater is de buitenechtelijke vader van prinses Muffin en is, o koninklijke schande, óók de buitenechtelijke vader van de vier kinderen van hofdame Bente. Deze zijn alle vier ter adoptie aangeboden; met twee van hen is het niet goed afgelopen en van de andere twee is taal noch teken gehoord.
Ik weet het, het is een schok te ontdekken dat de koningin en haar hofdame dezelfde minnaar hadden.
Misschien zelfs in dezelfde periode. Sterker nog, misschien duren beide affaires nog altijd voort. Wie zal het zeggen?
Dit laatste is echter onwaarschijnlijk omdat hofdame Bente regelmatig deze Rode Kater achter de broek jaagt.
De koningin en prinses kijken dan van achter de ramen toe.
Als de hofdame na gedane arbeid huiswaarts keert, kan er geen bedankje vanaf. Moeder en dochter liggen zelfs regelmatig een dutje te doen en kijken niet op of om als Bente op haar eigen verlegen manier haar zegje probeert te doen.
Kwijt
Heel af en toe raakt een van de koninklijke gezinsleden zoek. Ouderwetse briefjes in alle brievenbussen stoppen is na twee tot drie dagen het enige redmiddel. Zo is koningin Fanny onlangs gered door een familie zonder koninklijke hofhouding die verderop in de straat woont. Koningin Fanny was door een dakraampje naar binnen gegaan en kon niet meer terug. Ze zat zogezegd op koninklijke wijze als een rat in de val.
De koninklijke familie en haar personeel waren dolblij toen de koningin na vijf dagen werd gevonden!
En zo leefden ze nog lang en gelukkig aan de, hoe kan het ook anders, Koningslaan!
18 september 2013
ik heb het geduld niet om een dergelijk verhaal over mijn droomhonden: Teckels te schrijven. Helaas er vorige week 1 van de 2 laten inslapen… Stil in mij…
charles
Oei… Sterkte!
Wat een ongelofelijk leuke blog Rita! Ik zou bijna een kat nemen, maar dan ben ik mijn echtgenoot kwijt.
Nicolette
Wat een prachtig mooi verhaal…Ik heb altijd poezen gehad en weet uit ervaring.dat ze heel veel plezier brengen…heb afgelopen april mijn laatste poes Blinkie moeten laten inslapen…maar ik neem geen dieren meer…7 hoog in een flat,kun je ze niet aandoen.
Groetjes Carla
Leuke blog, herken veel van mijn koninklijke familie!
Pingback: Poes is dood - runningrita