Louse-wie?
Ken je Lousewies nog niet? Dat is jammer.
Maar niet getreurd, dit is je laatste kans!
Ik stel je even voor aan haar. Lousewies is: Lousewies Pels, 56 jaar, grande dame in HR, gelukkig gescheiden, moeder van vier kinderen, woonachtig in Rotterdam en sinds een tijdje is ze werkloos.
Je had Lousewies kunnen kennen via Twitter als @LaLousewies, via LinkedIn als Lousewies Pels en via haar e-mail als [email protected], maar bovenal had je haar kunnen kennen als blogger van HRzone wat een onderdeel is van HRcommunity, waarvoor ze een (beperkt) aantal blogs schreef.
Lousewies is licht vilein, kritisch, wars van de mainstream en haar humor is wat gedurfder dan die van mij. Lousewies had mijn pinnigere alter ego moeten worden, maar het experiment Lousewies is mislukt.
Nep
Lousewies is namelijk net zo nep als ze groot is. Ik verzon haar in mei van dit jaar en probeerde haar leven in te blazen via alle sociale media en haar blogs.
Iemand een bestaan geven terwijl ze er niet is, is moeilijker dan verwacht.
In het begin zat ik nog braaf te twitteren tijdens het WK Voetbal, Lousewies is namelijk gek op voetbal, terwijl ik daar zelf een broertje dood aan heb. Maar Lousewies startte, net als alle andere nieuwe twitteraars met nul (0) volgers, dus al mijn moeite had slechts beperkt effect. En ik kon niet steeds als mezelf al haar tweets retweeten, dat zou teveel opvallen.
Op LinkedIn kon ze via het LinkedIn International Open Network (LION) met gemak zo aan vijfhonderd connecties komen, maar ik moest steeds mijn eigen account afsluiten om als haar verder te kunnen of ik had mijn favoriete dashboard Tweetdeck moeten inruilen voor Hootsuite. Maar ik zag het bovenal niet zitten om de hele wereld aan connecties te moeten ontvangen op mijn eigen laptop. Haar LinkedIn-profiel ziet er best goed uit, maar het aantal connecties is blijven steken op vijf.
Haar e-mailadres heb ik vooral gebruikt om mezelf to-do-lijstjes te mailen. Ik werd daar niet gelukkiger van.
Blogs
Met het schrijven van de blogs viel het in het begin mee. Het eerste blog ‘Boos en werkloos’ was goed voor ruim 1200 views en behoorlijk wat (re)tweets, maar ieder volgend blog werd minder bekeken en werd minder gedeeld.
Mijn alter-ego was aldus niet echt motiverend voor mijn ego…
De blogs van Lousewies op een rijtje:
Boos en werkloos – gepubliceerd op 3 juli 2014 
1247 views – 4 reacties – 33 tweets – 33 LinkedIn – 5 Facebook
Generatiegegeneraliseer – 10 juli 2014
437 views – 0 reacties – 11 tweets – 1 LinkedIn – 0 Facebook
Gewenste intimiteiten op het werk: de hobby van HR! – 17 juli 2014
516 views – 0 reacties – 8 tweets – 10 LinkedIn – 1 Facebook
Ongewenste intimiteiten en Zwarte Piets failliet – 24 juli 2014
613 views – 1 reactie – 6 tweets – 278 LinkedIn – 1 Facebook
De deur open voor 50plus… – 31 juli 2014
574 views – 0 reacties – 11 tweets – 274 LinkedIn – 0 Facebook
Het werden in totaal vijf blogs. Daarna verdween mijn inspiratie als sneeuw voor de zon. Het was vakantietijd, dus ik verwachtte dat die na de vakantie wel weer zou gaan stromen.
Dat gebeurde niet.
Het was domweg teveel moeite.
Lousewies en ik
Bovendien lag Lousewies helemaal niet zo ver af van mijzelf en evenmin deden haar verhalen dat. Sterker nog, haar verhalen zíjn mijn verhalen. Op mijn eigen verhalen ben ik gewend veel meer respons te krijgen. Misschien ben ik daarmee verwend, maar op Lousewies’ bedenksels kwam te gewoonweg te weinig respons om mij aan de gang te houden.
Zijn haar blogs het lezen waard? Tsja, als je van mijn geschrijf houdt, dan zeker.
Hebben haar blogs eeuwigheidswaarde? Nou nee, dat is te veel eer.
Het blog over Zwarte Piet heeft grappig genoeg actualiteitswaarde door de opnieuw opgelaaide discussie daarover. Het blog over gewenste intimiteiten is echt-heus-waar gebeurd in mijn eigen HR-praktijk en toen ik werkloos was, was ik bozer dan de buitenwereld misschien aan mij zag.
En last but not least, Lousewies’ humor is mijn humor.
Het komt er gewoonweg op neer dat ik er niet in slaagde een podium voor mijn alter ego te creëren. Lousewies staat niet ver genoeg van mij af. Ze is misschien wat rechtser, brutaler, vileiner en niet te vergeten ouder (een heel jaar) dan ikzelf, maar in grote lijnen valt ze samen met mij.
Overleg met HRzone
Een paar weken geleden had ik contact met de mensen achter HRzone. We waren het snel met elkaar eens. Lousewies stierf acuut en ter plekke. Ik beloofde wel te blijven bloggen voor HRzone, maar dan gewoon als Rita slash @runningrita.
Alle online profielen van Lousewies zullen na het verschijnen van dit bekentenis-blog verdwijnen.
Eind goed al goed. Weer een hoofdstuk afgesloten.
Wärtsilä
Tot mijn enorme verrassing kreeg het muisje toch een staartje en kwam er een onverwacht happy end.
Lousewies werd op woensdag 8 oktober via LinkedIn benaderd door een recruiter van Wärtsilä voor een tijdelijke baan als HR-adviseur in Schiedam.
Rita belde en het bleek te gaan om een zwangerschapsvervanging van vijf maanden. Zwaar onder het niveau van Lousewies, maar hee, je moet ergens beginnen als je onvrijwillig aan de kant staat!
Lousewies zou deze kans met beide handen hebben aangegrepen. Van werkloos zijn wordt niemand gelukkig.
~~~~~~
23 november 2014 – oorspronkelijke publicatie op 10 november 2014
De vijf blogs volgen hierna 1 voor 1. Have fun! 😀