Maandag
Bijna 28 jaar ben ik onafgebroken op maandagmorgen naar mijn werk gereden, uitgezonderd de paar weken per jaar dat ik vakantie had. Op maandagmorgen begon de tredmolen van reizen-werken-reizen-vrij-slapen-reizen-werken-etc.
Het reizen per trein, auto of met de fiets was een opmaat naar wat komen ging of was de afbouw van wat die dag was geweest.
Meestal sliep ik niet al te best tijdens de nacht van zondag op maandag. Mijn gedachten namen op zondagavond al een voorsprong op de week die moest gaan volgen. Lijstjes en evenzo vele niet-vergetens raasden door mijn hersens. De wekker op maandagmorgen was even vanzelfsprekend als vervelend.
Wekker
Deze maandagmorgen ging de wekker niet voor mij. Sterker nog, alle komende maandagmorgens hoeft hij niet te gaan. Evenals alle andere dagen van de week. Sinds vandaag is het aantal van 685.000 werklozen in Nederland gestegen tot 685.001.
Oprecht dacht ik dat ik gewoon zoals alle dagen met zin aan de werkweek zou beginnen, niet om te werken, maar ik heb genoeg andere dingen te doen. Ik doe een opleiding die nodig moet worden afgerond, ik ken talloze mensen die ik beslist eens moet spreken. De rommel in huis kan ook een goede opruimbeurt gebruiken en eindelijk heb ik eens de tijd om dagelijks te sporten.
Als ik zou willen.
Voorlopig overheerst een weemoedig gevoel. Ik laat me heus niet kisten, maar vandaag huil ik onzichtbare tranen.
4 november 2013
Het is even lastig Rita, maar het gaat over! Eerst zal Wegener Media met al het hebben en houden onder je huid vandaan moeten. En dat vraagt nu eenmaal tijd om er van los te komen. In deze situatie is eigenlijk de affirmatie: loslaten is je enige houvast!
Dag Riet
Kop op: wie schrijft die blijft. Dit is een tegenslag maar misschien gaat die novelle/roman er nu toch komen maar dat hoeft van mij niet hoor. Gewoon iets ondernemen waar je plezier aan beleeft, dat is mijn motto.
D
Lieve Rita, ik snap het helemaal!! En het weer werkt ook niet erg mee.
Huil je tranen, neem je lot, er komt vast weer iets langs, daarvan ben ik overtuigd. Jij ook toch X
Hoi lieve Rita, ik vroeg me al af wanneer je periode ’tussen twee banen’ zou beginnen. Vandaag, dus. Wel echt weer om niet te reizen, maar niet opwekkend. Gek hè, je kunt zo uitzien naar een dagje rust maar nu is het toch niet leuk. Sterkte! En geniet er toch een beetje van! Voor je het weet ben je weer aan de bak….
Nicolette
Het zal goed komen. Echt waar! Neem het nu maar zoals het is. Het zal zich allemaal wel wijzen. Sterkte met het verduren van deze periode.
Lieve reacties, allemaal. Die geven deze burger moed!
Hier heb je een zakdoekje.
Hoi Rita, dat dagelijks sporten moet je zeker doen. Het is mij goed bevallen afgelopen half jaar. Weliswaar niet elke dag, maar toch vaker dan toen ik nog werkte. Je moet het ook vermelden in je cv. Dat huis op ruimen, ach ik “moest” alleen maar de zolder doen en dat is dus niet gebeurd. Voordat je het weet is er een werkgever die je het wel met jou ziet zitten. Ik help je zoeken. Groet, Ed
Hoi Rita
Zijn we nu dus “even” (laten we het hopen, eventjes maar) collega’s….
Hoop voor jou dat je sneller weer wat vindt dan ik, loop inmiddels al bijna 1/2 jaar thuis; na 33 jaar bijna continue te hebben gewerkt.
Ja, sporten kan iedere dag, klusjes in huis ook. Moet je ook eigenlijk gewoon gaan doen.
Dat sporten lukt me wel (nu door blessure helaas ook weer even niet), maar die klusjes; ook eigenlijk gewoon geen zin in.
Houd moed; het gaat weer goed komen.
(toch?)
Greetz
Ik gun je +/- 6 mnd. zonder wekker en daarna nog 28 nieuwe werkzame jaren. Succes (en geniet ook een beetje van je ‘vrijheid’ nu)