Leren accepteren Sinds de oogverwijderingsoperatie heb ik hard gewerkt. Wat aanvankelijk een groot drama leek, blijkt veel minder heftig te zijn dan ik verwachtte. De operatie is drie weken geleden en ik heb er vrede mee dat ik nog maar … Lees verder
‘Ik kan altijd nog advocaat worden…’ UMC @ night De laatste dagen waren onvergetelijk. Wat te denken van de nacht in een ziekenhuiszaal waar de buurvrouw om kwart voor drie ’s nachts de televisie aanzet en DWDD gaat kijken, met … Lees verder
Vervolg column Blindiaan voor Vereniging Oog-in-oog Dit verhaal is hier eerder gepubliceerd onder een vergelijkbare titel. Cryopexie De eigenlijke naam van de behandeling is een hele mond vol: retinale cryopexie. Het wordt ingezet bij ernstige vormen van glaucoom, de vorm die … Lees verder
Muizenissen Vannacht droomde ik dat ik op de operatietafel lag en dat, terwijl ik onder narcose was, mijn linkeroog werd verwijderd in plaats van het rechter. Ik ontwaakte uit de narcose en bleek blind te zijn geworden. Een medische misser … Lees verder
Evisceratie Op 21 maart 2015, bij aanvang van de lente, kreeg ik een ooginfarct waardoor mijn rechteroog blind werd. Precies drie-en-een-half jaar later, op 21 september 2018, bij het begin van de herfst, wist ik het zeker: het oog moet … Lees verder
Vervolg column Blindiaan voor Verenging Oog-in-oog Mismoedig Mijn kijk op het leven als Blindiaan is meestal blijmoedig. Ik heb er niets voor hoeven inleveren, het beperkt me helemaal nergens in en vreemden zien het niet 1-2-3 zien, wat ik prettig … Lees verder
Verliesverwerking Twee weken geleden werd ze 84, mijn kranige moeder. Ik schreef dit verjaardagsblog voor haar. Fysiek is het leven zo langzamerhand een opgave, maar geestelijk is er nog niets ingeleverd. Nou ja, een beetje sjeu en zin in de … Lees verder
Cry(o)-behandeling Het is alweer vier weken geleden dat de tweede cryo-behandeling in mijn blinde oog plaatsvond. Ik noem het de cry-behandeling; het is een gore rotbehandeling. Ik heb amper gehuild de laatste drie jaren bij alles wat er tot nu … Lees verder
Pensioenfeestje De-man-over-wie-ik-niet-schrijf is met pensioen. Deze week was zijn afscheidsfeestje. Zijn collega’s hadden het leuk gedaan, in de vorm van College Tour werden er ‘spontane’ vragen gesteld door het publiek en daarover kon de-man-over-wie-ik-niet-schrijf steeds een mini-college geven. Motto: eens … Lees verder
Blind oog Mijn kijk op het leven als Blindiaan is meestal blijmoedig. Ik heb er niets voor hoeven inleveren, het beperkt me helemaal nergens in en aan vreemden merk ik dat ze het niet 1-2-3 zien, wat ik prettig vind. … Lees verder
