Paradonto
Vandaag fietste ik door de stad op weg naar mijn viermaandelijkse bezoek aan de paradontoloog – nee dat is geen oudheidskundige, zo iemand heet een paleontoloog – ik reed naar de paradonto, zoals ik hem liefkozend noem, dat is iemand die heel veel geld verdient aan klanten die gebrekkig tanden poetsen, onvoldoende raggen en flossen en die daarnaast onophoudelijk preekt over het belang van mondhygiëne, fluoride en mondspoelen.
Het is een gedreven man mijn paradontoloog. Hij heeft het over pockets, flapoperaties, millimeters, paradontose en bloedend tandvlees. Hij spreekt erover als was het ieders eerste levensbehoefte.
Au fond begrijpt hij zijn eigen clientèle niet, want je komt pas bij de paradonto als je juist heel andere eerste levensbehoeften hebt. De notoire niet-goed-genoeg-poetsers vormen de harde kern van de paradonto praktijk. Positivo als hij is blijft de paradonto zijn onwillige klanten behandelen, maar het kan ook zijn dat het geld zo niet alles dan toch veel goed maakt.
Uitgeloot
Het meeste werk wordt bij mijn paradontoloog uitgevoerd door een horde mondhygiënistes, dat zijn uitgelote vrouwelijke tandartsen die met minder genoegen namen.
De mondhygiënistes zijn de ware apostelen van de paradontoloog. Bij hen gaat het goede paradontologische nieuws van spoelen, polijsten, tandsteen verwijderen en fluoride spoelen erin als Gods woord in een ouderling. De mondhygiënistes zijn de paranimfen van de paradontoloog. Zij verspreiden de blijde paradontologische boodschap met verve, met graagte en keer op keer.
Gelaten klant
Gelaten onderga ik al jaren de preken, de uitbranders en de verleidingen van een gebit dat tot mijn vijfennegentigste mee moet. Het wil maar niet in mijn systeem, dat poetsen, raggen en spoelen. Ik heb belangrijker zaken aan mijn hoofd. Of althans, dat maak ik mezelf wijs.
Na de zoveelste preek neem ik me ieder keer weer voor om deze keer echt en heus en ongelogen heel erg mijn best te gaan doen op het raggen en te poetsen alsof mijn leven ervan afhangt.
Wat niet het geval is natuurlijk. Dat weten we allemaal. Met een kunstgebit kun je ook oud worden. Als we de Return On Investment berekenen, kun je zelfs béter op je dertigste al een kunstgebit nemen, die business case is zwaar positief. Zelfs op mijn leeftijd loont het nog om een kunstgebit aan te schaffen. Maar op een kunstgebit rust in dit tijdsgewricht een groot taboe.
Het laatste taboe
Op allerlei manieren kunnen mensen in onze maatschappij uit de kast komen, maar een kunstgebitdrager bijt liever zijn tong af dan bekennen dat de tanden in zijn mond van kunststof zijn. Een kunstgebit hebben is misschien wel het laatste taboe. Terwijl het zo praktisch en goedkoop is en je in één klap bevrijd bent van de paradonto en zijn harem.
Ik kan eigenlijk maar één advies geven: voortaan allemaal slecht poetsen, vooral níet raggen, nimmer flossen en dat allemaal een aardige tijd volhouden zonder tussentijds bezoek aan de paradonto en dan komt het walhalla van de fase van het kunstgebit vanzelf in je bereik.
Een kunstgebit schijnt trouwens ook enorme voordelen te hebben bij de seks op hoge leeftijd, maar dat heb ik alleen van horen zeggen (mijn eigen tanden zitten er nog in).
15 januari 2014
En nog een voordeel van een kunstgebit:als je later een oud omaatje bent kan je zo leuk gekke bekken trekken met je gebitje half uit je mond zoals onze oma Middelharnis!
Ik beken, ik heb een kunstgebit. Is ook niet alles, maar van de horror-behandelingen ben ik af! Ik doe er niet geheimzinnig over, als ik iets niet kan happen ofzo zeg ik dat ik oraal gehandicapt ben. IJs gebroken!
Ik krijg altijd waanzinnig op mijn kop van de mondhygiëniste, binnenkort ga ik haar van repliek dienen, ik ben al vijf jaar op het script aan het broeden. Moet dit keer echt gaan lukken!
Ik heb al jaren een kunstgebit. En het onderste gedeelte zit semi vast met inplantaten. En ik ben er zóóó blij mee. Na jaren lang met gaten in mijn kiezen en watjes strorum om de pijn te bestrijden zou ik niet anders meer willen! Een geweldige uitvinding by het kunstgebit!
beste methode: nooit meer naar de tandarts of wie dan ook gaan!! ging tot de begin vorige eeuw ook zo!!
Rita, wat een goed verhaal.
En als iedereen zich nu aan jouw voorschriften houdt, vindt mijn man wellicht gauw weer een baan in de tandtechniek. Win-win situatie lijkt me.
Dag Riet
is dit niet gewoon wat we vroeger een tandarts noemden!
Groetsie
Dolf
Bedankt voor het schrijven van dit artikel. Ik vind het ook vreemd dat er nog een taboe heerst rondom het hebben van een kunstgebit. Gelukkig kun je tegenwoordig ook implantaten of tandprotheses nemen, dit vinden mensen minder ongemakkelijk. Ik denk dat het belangrijk is om gezond te zijn en goed voor jezelf te zorgen, of je nou wel of geen kunstgebit hebt.