Na twee maanden non-runningrita was het vandaag weer tijd voor vroeg op, fietsen naar het bos, lopen in het bos en bovenal meuten met de meiden.
Het regende en de wind waaide uit de verkeerde hoek, maar dat belette me niet boswaards te gaan. Daar aangekomen, bleek het aantal meiden waarmee ik meestal meut, geminimaliseerd te zijn tot twee. De rest was in heur warme bedjes blijven liggen.
Wat een teleurstelling, wat een ontgoocheling. Wat een miezerige miesgassers van meiden.
In plaats van meuten met de meiden, moest ik meuten met Jon. Dat klinkt al minder lekker, dus wat kón ik hiervan verwachten? Wat zou me deze bosochtend brengen?
Het viel toch alles mee want Jon liet zich van zijn meutigste kant zien en praatte honderduit. Wat de recente geboorte van een grootvader al niet vermag! En gelukkig praat ik graag over baby’s, dat is natuurlijk mooi meegenomen.
In een beginnerschema van twee minuten op en één minuut af, liep ik na acht weken looprust eindelijk weer pijnvrij een minuscuul rondje van vier kilometer in het bos. Met dank aan Jon en de meelopende meute die wel regen, wind en natte voeten weerstond.
Mijn leven is weer bijna normaal!
1 februari 2014
PS
Enige gelijkenis met bestaande personen of gebeurtenissen berust geheel op toeval. De redactie selecteerde de naam Jon volkomen willekeurig.
hoi rita ,
je hebt je frustaties van afgelopen weken dus er uit gelopen , goed van je, en wat fijn dat je wat lekkerder in je vel komt te zitten.
ik weet wat blessures zijn, ikzelf ben bijna elke dag op de sportschool, hoe ouder we worden hoe gevoeliger je bent voor blessures, en dan die hersteltijd….
afijn, je hebt het eruitgelopen en dat is het voornaamste.
grtjs karin
Mooi stukje Rita, fijn dat je weer een stuk hebt gelopen en fijn dat er Jonnen zijn!!
Jon….hm…..onherkenbare new born opa 🙂 Geen idee over wie het gaat, jij Rianne?
GRIJNZ!
Groetjes van jon en anita
Voel me lichtjes aangesproken….
Kan jullie wel vertelllen dat ik inderdaad in m’n bedje lag maar ben wel vrijdag én vandaag in de benen geweest. In een heerlijk zonnetje!
Rita; hoe fijn dat je weer pijnvrij hebt gelopen.
Groet, ook aan Jon
Pingback: Bikkelen met de boyz - runningrita
Pingback: runningrita