Slapeloos onweer

Vannacht lag ik urenlang wakker. Het onweerde voortdurend. Soms was het onweer dichtbij en soms was het op afstand. De slaapkamer was onwezenlijk licht. Regelmatig maar zonder vast patroon was er stroboscopisch en hel opflikkerend licht te zien. Daartussendoor bleef het door de dichte gordijnen heen lichter dan anders.

Ik draaide, zweette, stond op, ging weer liggen, draaide nog een keer, dronk een slokje water, ging weer liggen, draaide, zweette en…

Ik was klaarwakker.

Mijn slapeloosheid had niets te maken met het onweer.

Onweer vind ik mooi. Als ik kon fotograferen zou ik proberen de bliksemschichten te vangen.

Gedachtestorm

Slapeloos ben ik door een storm aan gedachten en ideeën in mijn hoofd die leiden tot nieuwe plannen, lijstjes om af te vinken, gedachten over gesprekken die ik anders had moeten voeren, dingen die ik voortvarend op zou moeten pakken, de dingen die ik morgen niet moet vergeten.

Over de gekste dingen kan ik uren puzzelen. In bed althans. Vannacht hield het woord ‘onweer’ me een tijdje bezig.

Onweer

‘Wat een raar woord: ‘onweer’.

Alsof dat geen weer is. Het is natuurlijk ook geen weer, maar dat bedoel ik niet. Ik bedoel dat er niet geen weer kan zijn. Als je niet slaapt heet het ook geen onslaap, maar slapeloos. Toch is het onweer en niet weerloos. Weerloos is iets heel anders dan onweer.

Onweer en slapeloos. Weer en slaap. On en loos. On-weer-loos.

Hoe heet onweer ook weer in andere talen?

‘Der Sturm wurde von Blitzschlag und großen Donnerschlag begleitet.’

Waarom kan ik me deze zin van honderd jaar geleden nu ineens letterlijk herinneren? Ik hield helemaal niet van Duits. Of is dat omdat we in Duitsland op vakantie waren en daar vaak onweer hadden. Ik dwaal af…

Is het trouwens Sturm of Donnerwetter – donderweer. Klinkt beter. Eigenlijk.

Engels dan maar. Thunder and lightning. Nee, dat is een liedje van hoe heet ze ook al weer, die Amerikaanse zangeres met die blonde wapperharen achter de piano. Maar dat was een ander liedje. Thunderstorm. Dat is het goede woord.

En in het Frans?

Mirage of zoiets. Toch? Il est mirageux. Was dat geen Frans? Tsja, Frans. Oma Middelharnis zei altijd: ‘Ik ken Frans wel, maar Frans kent mij niet.’ Nee, het is niet mirage, dat lijkt erop. Verdorie, wat was het woord voor onweer ook al weer in het Frans?’

…draai…

Ondertussen wordt deze gedachtestroom onderbroken door andere gedachten die zich op de voorgrond duwen.

…zucht…

‘Waarom kan ik niet slapen? Ben ik de enige? Welke inslaaptrucjes ken ik ook alweer?’

…draai terug…

‘ORAGE!!!

Dát is het woord in het Frans. Tjonge, dat ik daar nu pas op kom. ‘I’l est orageux cette nuit’. En ik weet ook weer waarom ik het woord nog weet, ik maakte er ‘I’l est orgageux’ van bij een proefwerk. Maar dat werd dan weer niet goed gerekend.’

…zucht…

‘Ik stop ermee. Ik ga beneden even wat drinken en lezen. Heb ik ook even geen last van het gesnurk van de-man-over-wie-ik-niet-schrijf.’

Foto’s

Beneden scrollde ik wat op de iPad. Ik klikte van Facebook naar Twitter en via Messenger terug. De klok stond op 04:04. De prachtige onweerfoto’s van loopmaatje Ted op Facebook vroegen om tekst.

Die rolde er vloeiend uit.

Daarna viel ik als een blok in slaap.

Ik schijn nog behoorlijk gesnurkt te hebben, althans, dat beweert de-man-over-wie-ik-niet-schrijf.

31 augustus 2015