Eindelijk… LENTE!

Vandaag de eerste echte lentedag. Het was nog net geen #rokjesdag, maar hardlopers liepen al met ontblote armen en benen.

Wat gaat een mens doen op zo’n prachtige zondag?

Flaneren

Een goed idee, flaneren.

Lekker in de stad slenteren, winkeltje in, winkeltje uit en op gezette tijden een terras in de zon opzoeken voor een kop koffie of thee.

Bootje varen

Ook een prima idee.

Tenminste, als je een bootje hebt.

In de grachten in de stad was het druk genoeg. Ik zag zelfs een hele Braziliaanse salsaband muziek maken vanaf een vlet. Wat geen opeenstapeling van woningen is tot hoog de lucht in, dat is een flat, een vlet is een kleine, platte boot.

Wandelen, hardlopen, fietsen, tuinieren

Dat kan ook allemaal op zo’n prachtige dag.

En vele mensen deden het.

Het was druk buiten. Iedereen heeft na de lange winter genoeg van het binnen zitten. De dagen worden langer. De krokussen bloeien vol overgave. Nog even en de bomen krijgen weer hun groene lentewaas.

Op de Amstel: Heineken Roeivierkamp

Vandaag ging ik samen met de-man-over-wie-ik-niet-schrijf kijken en aanmoedigen bij de Heineken Roeivierkamp op de Amstel in Amsterdam. Oudste zoon deed mee in de eerste divisie lichte 8+ van Gyas Groningen.

Er zou één concurrent zijn, en de ‘onze jongens’ hoopten blik te trekken, zoals winnen heet in roei-jargon.

De roeivierkamp bestaat uit vier wedstrijden: op zaterdag eerst een 2,5 kilometer, dan een 250 meter (sprint) en op zondag een 5 kilometer en daarna de afsluitende 750 meter.

Lichte pikken

De helft van de boot sliep bij ons, ze aten de eerste avond hun meegebrachte zoutloze pannenkoeken en wat knaagvoer.

Lichte pikken moeten ‘inwegen’ en tezamen mag de hele bootbemanning niet meer wegen dan 630 kilo. Wat betekent dat het bootgemiddelde gelijk of minder is dan 70 kilo. Daar zit de vederlichte stuur bij. De roeiers mogen afzonderlijk niet meer dan 72,5 kilo wegen.

Het is een heel ge-reken en wij struikelden over de meegenomen personenweegschalen die door het hele huis op strategische plekken stonden opgesteld.

De tweede dag hoeft er niet te worden gewogen, dus zaterdagavond vielen de lichte jongens met zware trek aan op het eten, wat voor de verandering een combinatie was van Indiase curry met Italiaanse pasta en een gezonde Hollandse salade op de koop toe.

Het was bij ons thuis heel even de Heineken Roeivoerkamp. 😀

Bij de Amstel

Vandaag schitterde de zon op de Amstel, de roeiers zagen er met hun afgetrainde killerbody’s krachtig en prachtig uit.

Het stralende weer maakte dat alles en iedereen er vriendelijk en optimistisch uitzag. Het was een lentedag uit het boekje.

De lichte mannen van Gyas zouden net voor de Nereus’ boot (Amsterdam) starten. Ze moesten 13 seconden goed maken op de 5 kilometer, omdat zaterdag de sprint van 250m niet zo snel was gegaan als gehoopt.

‘Of misschien is de boot van Nereus gewoon beter?’

Nee-nee, dat zijn verboden gedachten voor een supporterende moeder.

Daar zijn ze!

Het is nog knap lastig om in de voorbijvarende boten je eigenste kind te herkennen.

Ik weet dat ik moet letten op de kleuren van de roeibladen en op de pakjes die de jongens aanhebben, maar er waren meer Gyas-teams. We zijn tot tweemaal toe met de verkeerde boot mee gefietst. Totdat we onze vergissing bemerkten en terug naar de start konden fietsen.

‘Weet jij op welke plaats oudste zoon zit in de boot?’, vroeg de-man-over-wie-ik-niet-schrijf.

‘Ik denk op dezelfde plek als vorig jaar.’

‘En dat was?’

‘Op twee, vlak achter de eerste, die op slag zit.’

‘Hij heeft vast en zeker z’n petje op.’

Later bleek dat ik er maar een slag naar sloeg en dat ik mij het roei-jargon na ruim drie jaar nog steeds niet eigen heb gemaakt.

Hij zit op twee, jazeker, maar hij zit vlak voor de boeg. Vroeger zat hij op zeven. Hij is vorig jaar omgeboord.

‘O ja, dat is waar ook, je bent omgeboord.’

Ik heb werkelijk geen flauw idee waarover het gaat. Geef mij maar hardlopen. Dat gaat om zo hard mogelijk rennen en wie dat het snelst kan, wint.

Gelukkig had hij wel z’n petje op.

Meefietsen

Het meefietsen met wedstrijdroeiers is een kunst op zich.

Tussen de vele hardlopers, auto’s, toerfietsers en andere aanmoedig-ploegjes je eigen kind bijhouden, het was een hele toer. Ondertussen probeerde ik al fietsend nog een videootje te maken, maar dat mislukte helaas jammerlijk.

Een paar foto’s van het begin van de 5 kilometer, lukten gelukkig wel.

Om een sfeerimpressie te geven, hierbij de officiële trailer van de wedstrijd.

Blik trekken?

En, won Gyas de vierkamp?

Ik vermoed van niet, tenzij ze als door een wonder een bootlengte vóór komen bij de 750 meter en circa twee seconden sneller ruim dan de andere boot over de meet komen.

We wachten het af.

Ons bezoek aan de Heineken Roeivierkamp was hoe dan ook een heerlijk begin van deze lente!

12 maart 2017

PS: De uitslag

De uitslag kwam snel. De onzekerheid duurde niet lang. De hoop op blik vervloog.

De Gyas LH1eDiv8+ redde het niet en werd tweede.

Ach, meedoen is belangrijker dan winnen. Toch?