Dag 18 – #eurobeach2018
Vrijkaartjes
Bij het NK Atletiek 2018 dat in juni in Utrecht plaatsvond, heb ik twee dagen als blijwilliger rondgelopen en verdiende daarmee twee vrijkaartjes voor het Europees Kampioenschap Beachvolleybal. Dat EK wordt deels gespeeld in Utrecht, op de Neude.
Je kent de Neude van Monopoly, de andere straten zijn (de) Biltstraat en (het) Vredenburg. De Neude en het Vredenburg zijn helemaal geen straten maar pleinen, maar een kniesoor die daarop let. Een leek zegt waarschijnlijk ‘het Neude’, maar het is echt ‘de Neude’ volgens De Utrechtse Internet Courant (DUIC).
Het #EuroBeachVolley dus. We gingen het meemaken, de man-over-wie-ik-niet-schrijf en ik. We kennen de spelregels van gewoon volleyballen een beetje. Op beachvolleybal heb ik nog nooit echt gelet.
We gingen dus volkomen naïef kijken.
Best een snelle sport
Beachvolleybal is best een snelle sport. Kijk maar mee met dit filmpje.
Mores van het beachvolleybal
De mores van iedere sport zijn anders. Die van het beachvolley heb je aardig snel in de gaten. Om er een paar te noemen:
- Het kledingverschil tussen de mannen en de vrouwen is van een vooroorlogs groot verschil:
- de mannen dragen slobberige sportkleding waarbij vooral de grote hobbezakken van broeken opvalt.
- vrouwen lopen in een soort bikini, waarvan het broekje minuscuul is uitgevoerd.
- Er is verplicht entertainment gedurende de wedstrijd.
- Het entertainment heeft weinig om het lijf. Letterlijk.
- Het entertainment wordt gesponsord. De hoeveelheid stof voor de kostuums van het entertainment hield niet over.
- Om de haverklap is er een time-out. Dat is om de tegenstanders uit hun ritme te krijgen of om gewoon een slokje water te drinken.
- De grensrechters houden er een heel eigen non-verbale communicatie op na.
- Na zeven punten wisselen de spelers van vak.
Toch zijn er ook een paar zaken die ik wel zag gebeuren, maar doorgrond heb ik ze niet:
- De scheidsrechters doen het met zijn tweeën en hebben een videoassistent die om de haverklap met twee tafeltennisbatjes zit te zwaaien. Waarom hiervoor tafeltennisbatjes worden gebruikt, is niet duidelijk geworden. Evenmin is duidelijk geworden wat er wordt bedoeld met het gezwaai met de tafeltennisbatjes.
- De opslag wisselt nogal eens. Het hoe en waarom daarvan heb ik niet helemaal begrepen, maar de puntentelling houdt ermee verband.
Entertainment
Laten we even kijken naar wat beachvolley-entertainment. Als het de bedoeling was dat het allemaal gelijk en in de maat ging, dan is dat jammerlijk mislukt. Zoals je kunt zien, zijn de kostuums weinig verhullend, behalve dan bij de enige man in het gezelschap.
Grensrechters
De grensrechters houden er een eigen non-verbaal houdingenrepertoir op na. Voorzien van rode vlag doen de jeugdliga-achtige lichaamshoudingen in de verte denken aan een militaire taptoe.
Het kostuum van de grensrechter is, net als bij de mannelijk spelers, dat van de hobbezak, alleen dragen ze geen slobberig hemd boven de slobberige broek, maar een lichtblauwe polo. Deze zit goed tot strak, afhankelijk van de benodigde maat. Op het hoofd wordt een blauwe baseballpet gedragen. Of moet ik zeggen, een beachvolleybalpet?
Ik heb een paar voorbeelden verzameld van de non-verbale-grensrechter-communicatie.
Het wordt allemaal met dodelijke ernst uitgevoerd. Ook is duidelijk dat grensrechters, als ze niet uitkijken, te weinig lichaamsbeweging krijgen.
Publiek
Het publiek is vergelijkbaar met atletiekpubliek. Men is gezellig, enthousiast en er wordt pils van de sponsor gedronken.
Als er een punt wordt gescoord via een blok bij het net, wappert het publiek met A4’tjes waarop heel groot het woord BLOCK staat en daarbovenop wordt er ‘blok’ geroepen. De papieren zijn door de hoofdsponsor ter beschikking gesteld. Dat zouden we bij atletiek ook moeten doen.
De wedstrijden
Wij zagen drie wedstrijden. Eerst Tsjechen tegen Zwitsers, die partij was al een eind op streek en tegen de tijd dat we goed zaten, en er een beetje inkwamen, was de wedstrijd al klaar. De Zwitsers wonnen.
Daarna kwamen twee lange Italianen, wat al een bijzonderheid in zichzelf is. Het Italiaanse koppel won en het hele publiek was blij. Tegenpartij was Servië. Ook leuke jongens, daar niet van.
Daarna kwamen twee Nederlandse jongens, Bouter en Varenhorst, en ze speelden tegen twee Fransen. Misschien was het vanwege de recente en bekende afloop van het WK Moetbal, maar de Nederlanders namen revanche en wonnen met overmacht. In twee razendsnelle sets was het klaar.
Tactiek
Bij het beachvolley komt de nodige tactiek kijken. De spelers communiceren met elkaar via handen en vingers op de rug van degene die niet serveert.
Het publiek kan dit gemakkelijk doorseinen naar de tegenpartij. Ik heb niet kunnen constateren of dat ook gebeurt.
Finito
Toen de Nederlanders hun laatste ralley speelden en de winst binnen hadden, heb ik een laatste filmpje gemaakt vanwege de herrie die het publiek op de Neude produceerde.
Na drie wedstrijden hielden wij het voor gezien. Er volgde nog één wedstrijd: Spanje tegen Oostenrijk, geen idee hoe die is geëindigd. Naïef als ik ben op het gebied van beachvolleybal zou ik zeggen dat Spanje moet hebben gewonnen. Ze hebben aardig meer beaches dan Oostenrijk.
Toch geloof ik niet dat de hoeveelheid lokale beaches het doorslaggevende criterium is voor succes in deze sport.
Morgen verder met mijn blogmarathon en wel met dag 19.
18 juli 2018
Pingback: De mores van het wielrennen - runningrita