Hardlopen als een slak

Een kort verhaal over mijn terugkeer als hardloper. Hoewel het hardlopen als een slak is, ben ik er super blij mee. Ik heb het hardlopen enorm gemist de laatste jaren!

Niet kunnen hardlopen

Vorig jaar ging ik uit het bestuur van atletiekvereniging U-Track omdat ik dacht nooit meer te kunnen hardlopen door een beknelde zenuw die was veroorzaakt door een hernia, maar het wonder is geschied: de zenuw is deels hersteld en sinds oktober 2021 kan ik weer hardlopen.

Ik ben zo langzaam als een slak, maar dat mag de pret niet drukken: ik ren weer!

Precies 2,5 jaar heb ik niet kunnen hardlopen, en ik mag wel zeggen: dat is heul lang.

Fietsen

Als alternatief ben ik gaan fietsen en ik moet zeggen, dat is leuker dan gedacht. Ik dacht altijd dat het reuze saai was, een rondje fietsen. Liever fietste ik in de vakantie naar een doel dat een paar honderd kilometer verderop lag.

Het fietsen is zelfs zo leuk dat ik lid ben geworden van een heuse fietsclub: cTc in Utrecht. Let vooral ook op de schrijfwijze. De c’s klein en de T groot en zo stelt het een fiets voor.

Lumineus!

De eerlijkheid gebied te zeggen dat ik het pas zag toen werd verteld waarom je het zo moest schrijven. Over het fietsen ga ik nu niet uitweiden, dat komt ik binnenkort wel.

Blogpauze

Voor de trouwe lezers: jullie hebt mijn geschrijf lange tijd moeten missen. Er is privé veel aan de hand geweest de afgelopen jaren en ik wilde wel schrijven, maar kón het gewoon niet.

Het echte leven was heftiger dan mijn verbeelding.

Ik weet ook niet of ik ooit over het gebeurde ga schrijven omdat het niet alleen mijzelf raakt maar ook mensen van heel dichtbij, leidend tot privacy-dilemma’s.

Tegelijk merkte ik dat ik het schrijven miste. En ook de paar uur in de week dat ik mijn aandacht helemaal met niemand anders hoef te delen dan alleen met mijn eigen hoofd. Heerlijk! Het helpt om afstand te scheppen en het schrijven zelf is voor mij wat voor iemand anders misschien breien, haken of achter een naaimachine gaan zitten is. Puur voor de leuk.

Hardlopen

Nu ik weer kan hardlopen, lijkt het ook passend om runningrita.nl weer nieuw leven in te blazen. Hoewel fietsen heel leuk is, gaat er toch zonder overdrijven niks boven draven over dreven.

En een mooie alliteratie hebben we zo ook weer te pakken!

Gent

Laatst liep ik voor het eerst in meer dan drie jaar weer mee bij een loopje: ik liep de 11 kilometer in Gent, waar mijn hardloopclubje ‘de HLG’ naartoe ging bij wijze van jaarlijks buitenlands evenement.

Bij het trainen liep ik langzamer dan een slak, maar tijdens de loop kwam het oude gevoel weer terug. Ik kan heel goed steady één tempo vasthouden en een aantal loopdames liet zich een soort van leiden door mij.

Het was genieten langs de Leije!

We liepen nog steeds langzaam, maar het ging een heel stuk sneller dan bij de trainingen: runningrita is back again.

Óp naar het volgende loopje!

En óp naar het volgende blog!

Tot gauw weer.

10 april 2022