Nieuwe laptop
Ik had het me zo rustig en praktisch voorgesteld.
Nog eenmaal een backup maken van mijn oude vertrouwde, lieve en mooie (want witte) laptop. Vlak daarvoor zou ik nog een laatste keer alle foto’s van mijn iPhone hebben overgetankt naar de oude laptop en zou ik weer alle ruimte hebben op de iPhone om vele foto’s te maken.
Na deze acties zou ik de nieuwe laptop en de externe backup wegbrengen naar iemand die veel beter dan ik nieuwe laptops kan installeren en dan zou daarna mijn nieuwe computerleven zich ontrollen met een supersnelle, superbrede en helaas lelijkere (want zwarte) laptop.
Zo stelde ik me de overgang van mijn oude naar mijn nieuwe laptop voor. De nieuwe laptop had ik al in huis. Een sprookjesachtig scenario.
Sprookjes bestaan niet
Maar sprookjes bestaan niet. Daar kwam ik hardhandig achter. Wat wel bestaat zijn dieven in de vorm van auto-inbrekers en dieven in de vorm van geïnstitutionaliseerde boeven, die wij doorgaans verzekeraars noemen. De dieven ontnamen me mijn oude laptop en de boeven ontnamen me een behoorlijke vergoeding voor de geleden schade. Zogezegd een dubbele strop.
De diefstal
Ik werd bestolen van mijn mooie, lieve laptop en allerhande andere gebruiksvoorwerpen zoals daar zijn:
- een reservebril – geen overbodige luxe als je -6,5 hebt waardoor al vrij snel het zicht beperkt is tot grote wazige vlekken waar je gezichten vermoedt en groene oppervlaktes waar je bladeren verwacht
- een elektrische tandenborstel – geen overbodige luxe als je al vier jaar bij een paradontoloog loopt die zich ernstig zorgen maakt over al te diepe pockets, zorgen die ik helaas voor de parodontoloog nimmer geïnternaliseerd heb, ik kocht alleen om mijn goede wil te tonen een superdeluxe elektrische tandenborstel, eigenlijk meer voor de paradontoloog dan voor mijzelf
- een grote flacon parfum – geen overbodige luxe omdat je vanaf een zekere leeftijd dat spul vanzelf een keer gaat gebruiken omdat je het een keer krijgt op je verjaardag of met moederdag of van Sinterklaas en na verloop van tijd raak je zo gewend aan het geurtje dat het bij je PSU (professionele standaard uitrusting) gaat horen
- lievelingspincet – geen overbodige luxe omdat er op de gekste plaatsen haren gaan groeien als je van een zekere leeftijd bent en dolblij bent als je een pincet hebt die het gewoon goed doet en niet steeds misgrijpt en haartjes afbreekt of ontstekingen veroorzaakt
- vochtwerende bewaardoosjes voor gehoorapparaten – geen overbodige luxe als je gehoorapparaten hebt en laat ik die nou toevallig ook nog hebben ook
- Sporthorloge – geen overbodige luxe als je zoveel sport als ik, hoewel, ik heb al jaren een heel ingewikkelde Polar sporthorlogecomputer liggen met GPS, maar vanwege de ontmoedigende dikke handleiding heb ik deze nog nooit gebruikt (schaamrood op de kaken).
Geheugen op zolder
Allemaal best erg en ook erg lastig, maar het vreselijkst bleef toch de laptop. Ik heb me nooit gerealiseerd hoezeer ik aan dat ding was gehecht. Natuurlijk niet echt aan het ding, maar vooral aan de functie van geheugen. Allerhande documenten, foto’s, ideeën, filmpjes, muziek. Wat bewaar je veel in zo’n apparaat dezer dagen. Een computer is vandaag wat de zolder vroeger was.
Externe harde schijf
Gelukkig ben ik zo verstandig geweest om een externe harde schijf te kopen en ook in gebruik te nemen. Dit laatste overigens wel een jaar na de aanschaf van het apparaat. Voornemens zijn zo gemaakt, maar nog niet 1-2-3 uitgevoerd.
Externe hulp
Met mijn nieuwe laptop en de externe schijf ben ik naar @ardispark gegaan. Ardis Park Music heet eigenlijk Jos Geluk, is componist en arrangeur, maar verdient een zakcentje bij door mensen zoals ik te helpen met de achterkant van hun PC’s.
Digifanatiekeling
Nu sta ik bij mijn HR collega’s bekend als behoorlijk fanatieke en handige digiliefhebber. Dat zorgvuldig opgebouwde imago is eigenlijk puur gebaseerd op het aloude ‘in het land der blinden is eenoog koning’.
HR-mensen zijn doorgaans alfa-types. Als niet-echte-bèta maar gammatype (dit is iemand die in niets uitblinkt, maar in alles meekomt), lijk ik al snel technischer dan de HR-massa.
In feite ben ik alleen handig met apps en is mijn leerstijl die van een plonser, wat wil zeggen dat ik leer door te doen. Dus ik heb weinig instructie of externe hulp nodig om te starten. Ik begin gewoon en zie wel waar het schip strandt.
Technosaurus
Als het aankomt op de echte technische kant van de digiwereld ben ik een technosaurus.
Ik snap de ballen van de achterkant van een computer. Iedere keer als ik iets installeer en het werkt in een keer, beschouw ik dat als het achtste wereldwonder. Veel vaker echter lukt het helemaal niet en dan geef ik de moed op.
Voorts ben ik een echte RTFM *) brokkenpiloot.
Iedere handleiding is er om NIET te openen. Ze zijn slecht geschreven, onlogisch opgezet en… nou ja, ik heb een enorme hekel aan handleidingen.
Ik heb gevraagd aan @Ardispark-Jos of hij de externe backup wilde uitpakken en benaderbaar op mijn nieuwe laptop wilde terugzetten. Doodsbang dat ik, als ik het zelf zou doen, al mijn 18.560 foto’s en bijna 21.000 documenten kwijt zou zijn.
Windows8
Mijn nieuwe laptop is voorzien van Windows8. Dat ziet er lekker uit, maar is echt reuze anders dan de vorige Windowsversies.
Mijn eerste kennismaking met de nieuwe laptop was er een van grote paniek! Waar staan al mijn spullen? Nondedju, ik ben toch alles kwijt!
Hoe kom ik in Chrome? Wáár is Chrome eigenlijk? Waar zijn mijn contactpersonen gebleven? Ben ik écht al mijn geschiedenis kwijt en mijn fijne mailmapjes?
Lichte ontmoediging overviel me. Het opnieuw (her)inrichten zou een kwestie worden van geduld. Nu ben ik daar niet heel goed in (zie: geduld is een schone zaak), to say the least.
Eind goed, al goed
Na een paar keer diep ademhalen en op afstand de hulp van Ardispark-Jos inschakelen, bleken al mijn spullen toch vindbaar op de nieuwe laptop. Het enige dat ik echt kwijt ben, is het best geslaagde blog over het feestweekend van mijn zus’ 50e en de laatste serie iPhone foto’s. Daar valt mee te leven.
Bovendien heb ik een lang weekend vrij, dankzij de K(r)oning, waardoor ik tijd heb om me deze flitse Windows8-laptop eigen te maken! Hij is in ieder geval supersnel en het beeld is veel beter dan dat van de oude. 😛
*) RTFM = Read The Fucking Manual.
28 april 2013
Graag gedaan, Rita.
Nou ja, je bent al verder dan ik met je Windows8!
Mooie story voor onze generatie. Jeugdigen zijn al slimmer op dit vlak!
Leve de K(r)oning?! Charles
Hoi Rita, kort geleden je blog ontdekt. Wat n mooie en soms ook ontroerende verhalen. Ook dit verhaal is herkenbaar voor velen, maar wel shit als je spulletjes plots weg zijn. Gelukkig zijn je verhalen en daarmee ook jij denk ik altijd positief. Succes verder met deze blog en met plezier neem ik af en toe een kijkje. Groetjes Peter, ja, de broer van Robert…
Hi Rita,
Dat van je contacten gaan we ook even in orde maken. Gaat goed komen!!
Btw; ‘Achter de schermen’-app al gebruikt?
Ik heb anders nog wel wat andere goede app-tips.
Veel plezier op je digitale ontdekkingsreis.
Julie (van Microsoft)