Koud of the box

De-man-over-wie-ik-niet-schrijf en ik hebben gloednieuwe vakantiefietsen aangeschaft. Ze zijn heel mooi en er moest op worden gereden, dat spreekt voor zich.

Wij besloten op de fiets op minifietsvakantie naar Wageningen te gaan voor een romantisch weekendje-weg vanwege 34 jaar samen en 25 jaar getrouwd. Dat het midden in de winter was en er net een koud weekend was aangekondigd weerhield ons er niet van het plan doorgang te laten vinden.

Een vriendin noemde het een leuk idee, en ook heel out of the box bedacht.

Het bleek vooral koud of the box.

En onze uitvoering was weinig romantisch.

Iets vergeten

Na vijf km bedacht de-man-over-wie-ik-niet-schrijf dat hij iets was vergeten en ging terug om dat te halen. Ondertussen moest ik rustig doorfietsen. We volgden een door mij uitgezette fietsknooppuntenroute. Ik had hem op papier bij me en de-man-over-wie-ik-niet-schrijf had ‘m in gps op de iPhone.

Vanwege dat rustig-doorfietsen zat ik na 20 kilometer koffie te drinken in Wijk bij Duurstede en ondertussen mijn ijskoude lippen en neus op te warmen en tenen en alles wat nat was geworden een beetje te drogen in een restaurant.

En verder was de-man-over-wie-ik-niet-schrijf… in geen velden of wegen te bekennen.

Conclusie: ik fietste al bijna de helft van de route in mijn piereneentje.

Geen mobiel contact

In het restaurant probeerde ik contact te krijgen, maar helaas-komijnekaas, de telefoon stond uit. Ik vermoedde dat de batterij van de iPhone de kou niet aankon en dat de hele telefoon was uitgevallen. Een minor-detail-gebrek van de iPhone; de batterij is afgesteld op subtropische temperaturen.

Het werd zogezegd een ideale tweede honeymoon.

We moesten elkaar eerst maar eens terug zien te vinden, de-man-met-wie-ik-niet-fiets en ikzelf.

Toch contact

Ik was bijna klaar met mijn pauze in Wijk bij Duurstede toen ik werd gebeld op mijn mobiel; het was de-man-met-wie-ik-niet-fiets. Hij had na achttien kilometer gedacht dat het niet waar kon zijn dat ik zover was gekomen en was huiswaarts gekeerd.

Hij belde vanuit thuis.

‘Misschien kun je naar station Driebergen-Zeist fietsen en dat we elkaar dan daar treffen en met de trein verder reizen.’

‘Misschien kan dat wel, maar ik ga dat niet doen. Ik ben al bijna halverwege, ik fiets liever door.’

De eerlijkheid gebied te zeggen dat ik helemaal geen zin had in het tochtje Wijk bij Duurstede – Driebergen-Zeist omdat ik dan pal tegen de wind in zou moeten fietsen. Richting het Oosten had ik diezelfde wind ongeveer midscheeps.

Zo gezegd, zo gedaan.

Eigen route

We vonden elkaar uiteindelijk terug in Wageningen, in de besproken B&B.

De-man-met-wie-ik-niet-fiets was met de trein naar Rhenen gegaan en was van daaruit verder gefietst naar Wageningen. Ik was ondertussen via een veerpontje naar Maurik gegaan en vervolgens verder oostwaarts gefietst langs de zuidoever van de Rijn om bij Rhenen per brug weer naar de noordoever van de rivier over te steken.

De tocht was koud en heel mooi. En mijn fiets fietst super!

Die van de-man-met-wie-ik-niet-fiets ook.

Debuut

Onze debuterende fietsen hadden elkaar heel wat te vertellen, ’s avonds in de garage van de B&B in Wageningen.

Het was reuze romantisch en heel koud of the box, deze fietsdag. 😳

Nu nog ‍samen-fietsen voor elkaar zien te krijgen. 😂

3 februari 2019