Peer Gynt Vegen Løypen met Pøyl – Part II
avatar

Geplaatst op door mei 24, 2019
Reageer

This blog is a continuation of my blog from April 8, 2019 on our crosscountry skiing holiday in Norway following the Peer Gynt Vegen

~~~

peer gynt vegen

Day 4 – A short stage

This day, we went off for a short stage of 11 km, but what a track it was!

First a challenging downhill area, which Pøyl preferred to walk instead of skiing, and which I survived in the old and trusted pizza. Unfortunately, I lost control twice. Once this happened because I saw a tree with a sign on it saying: ‘DANGER!’

And dangerous it was; in trying to avoid this dangerous tree I fell down hitting the icy snow really hard.

Towards the end of the stage we had to follow a blue route in a downhill ski arena. So you think: ‘This will again be challenging downhill’, but no, this time we had to climb the mountain. After falling down ten times in just fifteen minutes, I made the only wise decision there was to make: take of the skis and climb the mountain.

peer gynt vegen

Wax

Lees verder →

Hardlooptraining van Leonie
avatar

Geplaatst op door mei 20, 2019
3

Hardlooptraining

Vandaag kregen we bij de zaterdagse hardlooptraining een echte training. Dat is niet altijd het geval, maar nu dus wel. De-man-over-wie-ik-niet-schrijf is sinds kort ook lid van mijn clubje. We rijden nu gezellig samen naar het bos.

Vanmorgen ontstond op de terugweg deze conversatie in de auto.

Leonie

‘We kregen nu training van Leonie. Toch?’, vraagt de-man-over-wie-ik-niet-schrijf.

‘Nee, dit was Eline.’

‘Oh, Eline’, het is even stil, vervolgens hoopvol: ‘Dan is Leonie degene die afgelopen maandag training gaf.’

‘Ik was er niet bij op maandag, maar vermoedelijk was dat Leontien.’

‘Oh ja, Leontien, die is van de boerderij. En nu hadden we Eline. Dan is Leonie die andere, die met jou naar Berlijn ging een paar jaar geleden.’

Lees verder →

Poes is zoek (Bevrijdingsverhaal)
avatar

Geplaatst op door mei 5, 2019
Reageer

Een Bevrijdingsverhaal

poes is zoek bevrijdingsverhaal

Bente woar bende?

Op vrijdag 19 april lag onze poes Bente nog lekker te snurken op de bank en vanaf zaterdag de 20e was deze poes zoek.

Wat te doen?

In vroeger tijden liep je de tuin in en ging je de poes roepen en zoeken, maar tegenwoordig is het eerste wat je doet: googelen. Ik googelde op ‘poes kwijt’, ‘poes loopt weg’ en ‘poes is zoek’.

Amivedi

Mijn digitale speurtocht leidde mij al snel naar Amivedi.nl. Op deze site kun je je zoekgeraakte huisdier melden en als je dat hebt gedaan, kun je heel eenvoudig een poster maken om op straat op te hangen of anderszins in de buurt te verspreiden.

Ik heb de poster gemaakt, maar koos voor de analoge verspreiding van een briefje in alle brievenbussen van ons blok toch mijn eigen, iets bescheidener versie.

Poes is zoek bevrijdingsverhaal

Het mocht allemaal niet helpen. Ze bleef zoek.

Vreemde week

Lees verder →

Peer Gynt Løype løypen with Pøyl – Part I
avatar

Geplaatst op door april 10, 2019
2

A blog on a superb holiday in Norway, where I learned all about cross country skiing while crossing the Peer Gynt Loipe.

~~~

Peer Gynt loype

Day 1 – Travel from home to Dalseter, Norway

Before I start with my tale on the recent holiday I enjoyed, I want to explain why I write this blog (and the next) in English. This is especially for the Warren family (på Norsk: Wårren familie) so they can read along too.

In Norway, we met this sportive family, which includes the brothers Ed (Æd) and Paul (Pøyl), their sister Barty (Bårti) , and Betsy (Bætsi), Æd’s wife. They made the same trip as we did, so we met every night at the dining table, and in the morning at breakfast.

During the day, we didn’t see them at all; we were feeling alone in the Norwegian vast and beautiful snowy landscape.

At first, we were a bit hesitant in getting acquainted with this family, why should we bother? The-man-about-who-I-do-not-write and I were on a kind of honeymoon because recently, our marriage lasted for 25 years (!). We weren’t waiting for some American go-getters.

But of course, we started talking with each other, and slowly but certainly, we started to like each other. Eventually, this cultimated in løyping together, and what a good fortune it has appeared to be able to do this together. But you’ll hear about that later…

First things first.

By the way, the-man-about-who-I-do-not-write is called Pøyl in this blog. It’ll be clear soon why I make this one-off exception.

peer gynt loipe

Polarsteps

Als je liever in het Nederlands leest, kun je hier klikken om naar de Nederlandse versie te gaan, die ik maakte in de app Polarsteps (ik heb geen aandelen).

De tekst is niet helemaal hetzelfde, en je krijgt veel meer foto’s te zien. 😀

Passenger Experience Center

Lees verder →

Brief van de dag: betalen voor het bos oneerlijk
avatar

Geplaatst op door april 8, 2019
5

Brief van de dag

Vorig weekend berichtte het AD/Utrechts Nieuwsblad over het plan van Stichting Het Utrechts Landschap om regelmatige bezoekers van het Panbos te laten betalen voor hun bosbezoek: Groepsactiviteit in het bos? Dat wordt betalen.

Ik vind dit geen goed idee en schreef een ingezonden brief naar het AD/UN. Mijn brief is geplaatst en is in de krant van vandaag ‘brief van de dag’.

Leuk en eervol.

En volledig terecht. Het is een onzalig plan.

Mijn brief

Stichting Het Utrechts Landschap heeft het plan gelanceerd regelmatige gebruikers van het Zeister Panbos entreegeld te laten betalen. Betalen voor bosbezoek, dat staat gevoelsmatig haaks op waar een bos voor hoort te staan: rust en ontspanning voor iedere bosbezoeker.

Een bos is er, zoals er wegen zijn en spoorlijnen. De economische aspecten ervan, zoals de kosten voor aanleg en onderhoud, die beide niet gratis zijn, horen te zijn afgedekt door de belasting wie wij allemaal opbrengen. Wij hébben al betaald voor het bos.

Het voelt oneerlijk om dubbel te moeten betalen.

Lees verder →

Gratis loopbaanadvies voor 45+’ers
avatar

Geplaatst op door maart 18, 2019
Reageer
Gratis loopbaanadvies
Copyright Julien Douvier

Loopbaanadvies

Zo’n twee maanden geleden stuitte ik op een bericht op LinkedIn dat mijn aandacht trok: ‘gratis loopbaanadvies voor 45+’ers’ stond er.

Ik kan niet zeggen welke van de drie woorden de meeste aandacht trok.

Gratis.

Loopbaanadvies.

Of 45+.

Misschien was het de combinatie van alle drie. Het kon niet anders, dit moest wat voor mij zijn.

OnzeCoach

Via de site van OnzeCoach.nl was ik er snel achter dat ik precies binnen de doelgroep-criteria val.

Ik werk meer dan 12 uur per week, ben ouder dan 45 jaar, ben niet zodanig ziek dat ik niet meer kan werken en ik val niet onder een ontslag- of reorganisatieregeling.

Ik val zodoende precies in de doelgroep die de overheid voor ogen had toen zij de subsidieregeling ‘Ontwikkeladvies Vijfenveertigplussers’ ontwierp.

Vervolgens was het even wat heen en weer klikken om documenten te downloaden, me digitaal in te schrijven en online een coach uit te zoeken.Gratis loopbaanadvies

Coach in Utrecht

Lees verder →

Beeldverhaal: een regenachtige PanbosCross en mijn mission impossible
avatar

Geplaatst op door februari 16, 2024
2
beeldverhaal

© Clea Lala – https://www.clealala.fr/

PanbosCross

De PanbosCross is het bosloopje dat mijn atletiekvereniging U-Track al sinds jaar en dag op de eerste zondagmorgen van iedere nieuwe maand organiseert. Het is een instituut bij atletiekminnend Utrecht.

In het Panbos bij Zeist is een route van drie kilometer uitgezet en dat rondje kun je gedurende twee uur zo vaak lopen als je wilt.

Zondag 3 maart

Vandaag was het weer zover, de maarteditie stond op het programma.

Ik twijfelde tot vlak voor vertrek of ik mee zou doen, maar enig getrek in mijn linker heup deed mij besluiten mijn wandelschoenen aan te trekken in plaats van de hardloopschoenen.

De-man-over-wie-ik-niet-schrijf liet zich niet kennen en ging wel op hardloopschoenen op pad. Samen met 64 anderen schreef hij zich in.

Bij de start regende het.

Tijdens de loop regende het.

Na de finish regende het nog steeds.

De regen mocht de hardlooppret niet drukken. Kijk zelf maar.

Hartelijke ontvangst

Lees verder →

Mijn oogprothese en ik
avatar

Geplaatst op door februari 20, 2019
3

Oogprothese

Een maand na de oogverwijderingsoperatie kon ik naar de kunstogenwinkel om een nieuw oog te laten aanmeten. De afspraak was op een maandag en ik moest ervoor naar Den Haag. Drie maanden later, in totaal vier maanden na de operatie, kreeg ik mijn definitieve oogprothese.

Er was gezegd dat dit proces zo’n twee maanden zou duren. Had ik pech dat het zo lang duurde?

Niet echt. Mijn oog is simpelweg moeilijk na te maken.

oogprotheseSchaaltje

Een kunstoog kan een bol zijn, een grote knikker, maar na een evisceratie houd je je eigen oogbol. De iris verdwijnt bij de operatie en het oog is wat kleiner dan het overgebleven goede oog. Over dat kleine, volledig witte oogje komt de oogprothese, dat is een schaaltje, vergelijkbaar met een schelp.

Omdat de buitenste natte laag van je oog behouden blijft en het schaaltje nat wordt gemaakt bij het inzetten, zuigt het zich vacuüm waardoor het zich fixeert op de oogbol. Het fijne aan deze vinding is dat het kunstoog meebeweegt met het andere oog. Alleen zwaar spierwerk zoals bij scheelzien nodig is, lukt niet.

oogprothese

Iris

Lees verder →

Blindiaan (33) – Muizenissen
avatar

Geplaatst op door februari 17, 2019
Reageer

Vervolg column Blindiaan voor Vereniging Oog-in-oog

Dit is een verhaal van ongeveer een half jaar geleden. Het verscheen hier eerder onder de titel: Muizenissen en afleiding.

muizenisses

Droom

Vannacht droomde ik dat ik op de operatietafel lag en dat, terwijl ik onder narcose was, mijn linkeroog werd verwijderd in plaats van het rechter. Ik ontwaakte uit de narcose en bleek blind te zijn geworden. Een medische misser die glashard werd ontkend door iedereen. Ik voelde me volkomen machteloos.

Nu loop ik rond met een naar gevoel. Dat duurt al de hele dag. Stel je toch eens voor dat…

Dit soort muizenissen moet ik me niet in het hoofd halen.

Sterkte

Er zijn veel mensen die mij sterkte wensen. Soms via een kaartje, een enkeling met chocola of een boek en weer een ander met een plaatje en bidsnoertje van Santa Rita da Cascia, de heilige van het Onmogelijke.

Dat is lief en het doet mij goed.

Moeilijk

Toch is het moeilijk om te bepalen wat ik nu nodig heb. Lees verder →

Minifietsvakantie in de winter: heel koud of the box
avatar

Geplaatst op door februari 3, 2019
3

koud of the box

Koud of the box

De-man-over-wie-ik-niet-schrijf en ik hebben gloednieuwe vakantiefietsen aangeschaft. Ze zijn heel mooi en er moest op worden gereden, dat spreekt voor zich.

Wij besloten op de fiets op minifietsvakantie naar Wageningen te gaan voor een romantisch weekendje-weg vanwege 34 jaar samen en 25 jaar getrouwd. Dat het midden in de winter was en er net een koud weekend was aangekondigd weerhield ons er niet van het plan doorgang te laten vinden.

Een vriendin noemde het een leuk idee, en ook heel out of the box bedacht.

Het bleek vooral koud of the box.

En onze uitvoering was weinig romantisch.

Iets vergeten

Na vijf km bedacht de-man-over-wie-ik-niet-schrijf dat hij iets was vergeten en ging terug om dat te halen. Ondertussen moest ik rustig doorfietsen. We volgden een door mij uitgezette fietsknooppuntenroute. Ik had hem op papier bij me en de-man-over-wie-ik-niet-schrijf had ‘m in gps op de iPhone.

Vanwege dat rustig-doorfietsen zat ik na 20 kilometer koffie te drinken in Wijk bij Duurstede en ondertussen mijn ijskoude lippen en neus op te warmen en tenen en alles wat nat was geworden een beetje te drogen in een restaurant.

Lees verder →