runningrita

TDFutrecht – Proloog

Geplaatst op 5 juli 2015 door Rita Verduinmaart 12, 2017

TOPDAG!

Het zal niemand ontgaan zijn; Utrecht beleefde een weekend lang Le Tour de France. De dag van de proloog was een topdag! Het was gezellig, feestelijk, zonnig en lekker druk. Ik ga er niet heel veel woorden aan vuil maken. De foto’s spreken voor zich.

Op social media kwam achter hashtag TDFutrecht vanzelf een Utrechts tourfietsje te staan. Leuk, zo’n technisch hebbedingetje.

Voor de start

We staan en zitten eerste klas aan de Waterlinieweg. Op het nog-zes-kilometer-tot-de-finishpunt. Het is warm. Heel warm. De meegenomen paraplu’s doen goed dienst als parasol.

In de reclamecaravan natuurlijk Nijntje. Ik kom later terug op deze wereldberoemde Utrechtse dame. We vangen een paar petjes en een tas.

Een aardige tijdelijke buurman mailt me de startlijst. Wij weten alleen dat de laatste Nibali is, de winnaar van 2014, maar verder? Geen idee hoe dat gaat bij een tijdrit aan het begin van de Tour.

Een andere buurman langs de dranghekken weet het wel. Iedere ploeg krijgt een aantal startnummers, gelijkelijk verdeeld over de tijd. De ploeg bepaalt zelf in welke volgorde de renners rijden. De startnummers die op 1 eindigen, zijn de kopmannen van de ploeg. Dat was was me nog nooit opgevallen, dus ik heb daar op straat, in de hitte, nog wat geleerd ook.

Lees verder →

Utrecht kleurt geel

Geplaatst op 30 juni 2015 door Rita Verduinjuli 14, 2017

De stad Utrecht kleurt geel met rode bolletjes

De bomen zijn snoezig in hun jasje van gele-trui of bolletjestrui. Het moeten er een slordige 3000 te zijn.

Je kunt – natuurlijk – fietsen voor het goede doel. In het geel natuurlijk. De goede-doelenmaffia is tegenwoordig alom aanwezig.

Er is een speciale actie van de gemeente Utrecht, genaamd ‘Utrecht kleurt geel’. Het gemeentelijk veel benutte leefbaarheidsbudget wordt speciaal ingezet voor allerhande leuke, en natuurlijk gele, initiatieven. Om er een paar te noemen: er is een speciaal Tour Filmfestival; Hoog Catharijne, het verreweg lelijkste winkelcentrum van Nederland, is omgedoopt tot Mont Catherine; er is een universitaire conferentie over fietsen en wetenschap en er zijn allerlei activiteiten voor kinderen.

Lees verder →

Blindiaan of Arendsoog?

Geplaatst op 25 juni 2015 door Rita Verduinjuni 25, 2015

Inspiratie

Ik schreef weinig afgelopen weken. Ik had geen inspiratie en steeds verhalen publiceren over de ontwikkelingen rond mijn oog, terwijl er nauwelijks ontwikkelingen waren, leek me niet alleen totaal niet boeiend om te lezen, maar het leek me vooral ook niet boeiend om te schrijven.

Irritatie

Ik had geen inspiratie, wel irritatie. Zelfs een groot teveel aan irRITAtie, niet toevallig een woord waar mijn hele naam in zit.

Ik had even helemaal genoeg van mezelf.

Maar ja, je zit met jezelf opgescheept, dus er is geen ontlopen of ontkomen aan.

iPad

Ik vond mezelf iedere avond terug op de bank, bezig met een doods spelletje patience op de iPad of een puzzel, ook op de iPad. Heel geestdodend en dat was precies waar ik behoefte aan had. Die verrekte geest van mij even helemaal op non-actief zetten.

Wat niet lukte natuurlijk, dat bleek dan weer een tijdje later als ik in mijn bed lag en de slaap niet kon vatten.

‘Je zit te lang op de iPad’, riep mijn huisband.

‘Kijk naar jezelf’, antwoordde ik hem in mijn hoofd, maar mijn mond bewoog niet mee. En mijn stembanden bleven stil.

Rotzak

Lees verder →

Grand Depart – Le Tour Utrecht

Geplaatst op 24 juni 2015 door Rita Verduinjuni 25, 2015

Reageer

Grand Depart

Je kunt er niet omheen. Utrecht gonst van het Tour-rumoer. De verwachtingsvolle vibraties zijn overal voelbaar.: le Grand Depart staat voor de deur.

Slaapplekken in huis

Wij doen mee. We hopen een fietsgekke vriendengroep of familie te kunnen ontvangen in ons huis, dat midden in het parcours van beide etappes ligt. We hebben zeven slaapplaatsen voor een periode van een week: van dinsdag 30 juni t/m maandag 6 juli.

Grand Départ – 7p – Wilhelminapark in Utrecht

Stadswoning in Utrecht, Nederland. Experience the Grand Départ from a mansion house at the Wilhelminapark! We have room for 7 guests: 4 rooms, 2 private bathrooms. 1: 2p bed (140×200) + balcony 2: 2p bed + balc 3: twin bed (2x90x200) 4: 1p bed (100×200). Breakfast is included. … Bekijk alle accommodaties in Utrecht

Mocht je een clubje weten? Tip ze. Of deel dit berichtje.

Onze dank is groot(s).

Lees verder →

Kennismigranten: recruiting oplossing of probleem?

Geplaatst op 29 mei 2015 door Rita Verduinmei 30, 2015

Reageer

Dit blog heb ik eerst gepubliceerd op Pulse, de blogroll van LinkedIn. Ik ga proefondervindelijk kijken welke plek meer views (en lezers) oplevert. De link naar die versie staat onderaan deze tekst.

Kennismigranten

Afgelopen jaar werkte (en werk) ik voor twee technisch georiënteerde organisaties die kennismigranten in dienst hebben. Voor mij was het de eerste leerzame kennismaking met dit fenomeen.

Bij FRISS | Fraud, Risk & Compliance is eind 2014 de eerste kennismigrant naar Nederland gehaald en binnenkort komt de tweede. FRISS heeft een aantal innovatieve tech solutions ontwikkeld dat internationale verzekeraars helpt fraude te detecteren, zowel bij de voordeur (underwriting) als bij ingediende claims. De kennismigranten die gerekruteerd zijn, vervullen de functie van senior software ontwikkelaar. FRISS groeit snel, begin 2014 waren er 30 mensen in dienst. Momenteel werken er 57 medewerkers, een groei van bijna 100 procent in anderhalf jaar tijd waardoor recruitment een van de topprioriteiten was en is. Voor FRISS geldt dat hoe meer de functie is gericht op verzekeraars zelf, hoe belangrijker het is dat mensen zich goed kunnen uitdrukken in het Nederlands. Binnen de eigen muren wordt vrijwel alles in het Engels gedaan. Sinds de komst van de eerste kennismigrant is dit laatste niet vrijblijvend meer.

Bij het andere bedrijf, dat hoofdzakelijk opdrachten bij high tech manufactoring bedrijven uitvoert die zijn gevestigd in Nederland, is ongeveer 20 procent van de medewerkers van buitenlandse afkomst. Vrijwel alle hoog opgeleide medewerkers werken als embedded software engineer. Het bedrijf werkt landelijk. Voor de buitenlanders geldt dat hun Engels goed moet zijn willen ze in dienst kunnen komen. Dit bedrijf richt zich bewust op kennismigranten die al in Nederland verblijven, voor studie of voor een promotie. Over het waarom daarvan kom ik later terug. Dit bedrijf is ongeveer half zo groot als FRISS. Alle interne communicatie wordt tweetalig gedaan.

Wat is een kennismigrant?

De definitie van een kennismigrant is hoofdzakelijk een administratieve. Als iemand uit het buitenland ouder dan 30 jaar is en meer dan 4050 (in 2015) bruto per maand gaat verdienen, is hij of zij een kennismigrant. Voor mensen tot 30 jaar geldt een wat lager salaris. Verder zijn er bepaalde categorieën gedefinieerd die ook tot de kennismigrantenpopulatie worden gerekend, waaronder artsen en promovendi.

Lees verder →

Kunstneus

Geplaatst op 20 mei 2015 door Rita Verduinmei 26, 2015

Gesprek 1

In de operatiekamer.

“Interessante lade, daar, in dat kastje.”

“Welke lade?”

“Die bovenste, met het label ‘kunstneus’.”

“Kunstneus?”

“Ja, kunstneus.”

“Dat is vast van KNO. Ik kijk even. O, kijk eens, de kunstneuzen zijn op, er ligt alleen een lading oogspreiders.”

Gesprek 2

Lees verder →

Running Rita is back again!

Geplaatst op 13 mei 2015 door Rita Verduinmei 29, 2015

Running Rita

Zondag liep ik mijn eerste rondje als hardlopende blindiaan. Een mijlpaal. Het ging lichtvoetig, langzaam en lekker.

Lichtvoetig omdat ik nu eenmaal zo loop (ja, echt), langzaam omdat mijn conditie naar de mallenmoeren is en lekker omdat het simpelweg fijn was om weer te lopen, om weer te dúrven lopen.

Angst

Ik had werkelijk niet gedacht dat ik dit na zes weken alweer zou durven doen. Angst is een raar ding. Het is er ineens. Angst dat het nog een keer gebeurt. Dat mijn lijf me opnieuw in de steek laat. Dat het van kwaad tot erger gaat. Dat het vanaf nu alleen nog maar verder bergafwaarts gaat. Dat het…

Angst werkt verlammend. Je gaat ervan piekeren en dat piekeren maakt het alleen maar erger.

Je zou verwachten dat al het gedokter van de laatste weken erbij helpt, maar het tegendeel is eerder het geval. Ik werd er niet geruster op.

‘Uw andere oog heeft nu een verhoogd risico.’

‘Weet u zeker dat u uw cholesterol wilt aanpakken met een dieet en niet met pillen?’ (Er wordt niet werkelijk gezegd ‘pillen’ maar er wordt gezegd ‘medicatie’ of ‘medicijnen’ of ‘medicinaal’.)

‘Nee, sporten is uit den boze. U mag in geen geval sporten.’

‘Ik stuur u door naar de neuroloog voor een neurologische screening.’

Ik zag ondertussen al een paar oogartsen (m/v), een internist plus zijn secondant (m/v) en een neuroloog of twee (m/m). Voor zover mijn (ene) psychologenoog reikt, is de oogarts een knappe techneut, laat de internist alles over aan zijn secondant en is de neuroloog een goedmoedige, olijke man, die zelf best een cholesterolverlagend dieet zou kunnen volgen, maar wie ben ik om dat te bedenken, want wie weet, misschien doet hij dat allang.

Gratis tip

Lees verder →

Tijd morsen omdat het moet

Geplaatst op 2 mei 2015 door Rita Verduinmei 2, 2015

Tijd

Deze dagen geniet iedereen van de zon, van de langere dagen, van de tuin, van een wandeling door een frisgroen bos.

Ik niet, ik zit tijd te morsen op de bank.

Ik zou ergens zin in moeten hebben, maar de waarheid is dat ik nergens zin in heb.

Wat doe ik als ik tijd mors? Ik weet het niet. De tijd glipt door mijn handen. Ik zit op de bank en ineens is er een uur voorbij, dat is wat tijd morsen voor mij is. Ik heb niet eens de energie om plannen te maken. Ik zit alleen en bedenk welke dingen ik zou kunnen doen, maar die doe ik niet. Ik blijf stilletjes zitten op de bank.

De bank is van mij. De bank is geduldig. Van de bank hoef ik niks.

Stil

Ieders leven gaat verder en dat van mij staat stil. Zo voelt het. Jullie zijn onderweg naar van alles en ik ben onderweg naar niks. Ik ben alleen maar moe. Moe van de maand die achter me ligt en moe van de maand die voor me staat. En daartussenin zit ik op de bank.

Vandaag sprak ik een vrouw die wist waarover ik het heb, een lotgenoot. Ze bevestigde dat kijken met één oog vermoeiend is. In het begin heel vermoeiend en na verloop van tijd kost het leven met één oog nog steeds meer energie dan dat met twee ogen.

Lees verder →

Slagerij Van Kampen

Geplaatst op 30 april 2015 door Rita Verduinapril 30, 2015

Ooginjectie

Het is zover: de tweede ooginjectie staat op het programma.

Bijna routineus meld ik me aan bij de receptie van de Dagbehandeling. Opnieuw beland ik tussen de hoogbejaarden. De jongste boven mij is 76 jaar.

Kledij

De eersten van ons hebben al de slagersvakhandelberoepskledij aan en zien er eenvormig uit in hun gele schort en blauwe douchemuts.

Het resultaat leidt tot de ontmenselijking van de patiënt. Wij hebben geen eigen gezicht meer, noch een eigen identiteit. Wij zijn gereduceerd tot een eenvormige kolonne en zijn nog slechts ons ene oog waarboven een blauwe viltstiftstip wordt geplaatst.

‘Is het uw rechteroog?’

‘Ja, het is mijn rechteroog.’

‘Dus het is niet uw linkeroog.’

‘Nee, het is mijn rechteroog.’

Wat voor u rechts is, is voor mij links.’

‘Oh.’

‘Dus u krijgt de stip boven uw linkeroog.’

Zucht.

Ziekenhuisgrapjeszucht.

Wachten

Lees verder →

Gezellig, Albertus Magnus!

Geplaatst op 27 april 2015 door Rita Verduinapril 27, 2015

Ouderdag

R.K.S.V. Albertus Magnus, door de leden kortweg Albertus genoemd, heeft haar jaarlijkse ouderdag voor sjaarzen.

Wij bezoeken samen met onze zoon, die lid is, De Kroeg, een oud pand in de binnenstad van Groningen en het clubgebouw van Albertus.

In een druilerig Groningen wachten honderden studenten, keurig kortgeknipte mooie jong en een enkele hoarmans, een minderheid aan langharige pronkjewails en ongeveer twee keer zoveel oudere jongeren van gemiddeld dertig jaar ouder dan de studenten, op de stoep voor een kwinne huus waar voor de gevel twee lichtblauwe banieren met rode dingerais tot bijna op de grond hangen

Onderaan dit blog vinden luu die hooghoarlemmerdieks proaten, de betaikenis van de Grunnegse woorden en gezegden.

Rozet

Onze groep is enigszins herkenbaar aan een rozet die wordt gedragen door bijna alle olle luu en verdere familie, hetgeen beperkt blijft tot twee zussen, waarvan één van een tweeling. Op de rozet staat ‘best dad’, ‘best mom’ of ‘best sis’.

Ik voel me als het peerd dat met knolscheuren derde is geworden en daarvoor een rozet op zijn halster geprikt kreeg.

Na een tijd in de miezerregen te hebben gestaan kunnen we schuifelend naar binnen. Onze zoon loodst ons als een echte padwiezer door de donkere gang naar een zware, donkerbruine houten deur waarachter een grote, lege en donkere ruimte ligt waar een lauwwarme walm van verschraald bier ons in het gezicht slaat.

Moar olle luu: nait soezen, kop der veur!

Mores en tradities

We krijgen een praatje van de kroegcommissie, bestaande uit zestien jongens die samen deze gezellige ruimte runnen vol mores, tradities, haardvuur, wagenwielen, brandslangen, jacquets en gezellig brandende kaarsen.

De Kroeg is zes dagen per week open tot een uurtje of zes, zeven, acht. In de mögn.

Kon minder!