24 / 7 werkloos
Als je werkt, heb je werk en vrije tijd. Lekker en duidelijk. Werkloos ben je 24 uur per dag. Dat is wennen. De maatschappelijke status van werkloos is ook al niet om over naar huis te schrijven dus daar hoef ik het zeker niet voor te doen.
De tijd vult zich snel met van alles en nog wat, soms is dat belangrijk, en vaker is het dat niet. Om eerlijk te zijn, de tijd ontglipt me. Ik weet niet waardoor, het gebeurt gewoon. Zo ligt de hele dag nog voor me en in een oogwenk moet ik de lampen alweer aandoen en is de niet-werkdag zo goed als voorbij.
Het bevredigt niet, werkloos zijn. En eenzaam is het ook.
Finish
Er zijn sollicitatieprocedures die in een vloek en een zucht voorbij zijn en er zijn erbij die ruim twee maanden doorlooptijd hebben. In de laatste ben ik vanzelfsprekend succesvoller geweest dan in de eerste en toch is een afwijzing in de eerste situatie 87 procent makkelijker. In de tweede situatie was ik heel dichtbij. Zo dichtbij dat ik het finishdoek al zag hangen en toen toch, onverwacht en onverhoopt, door de jury uit de wedstrijd werd gehaald.
Geen finish, geen medaille, geen werk, geen rust.