Paradonto
Vandaag fietste ik door de stad op weg naar mijn viermaandelijkse bezoek aan de paradontoloog – nee dat is geen oudheidskundige, zo iemand heet een paleontoloog – ik reed naar de paradonto, zoals ik hem liefkozend noem, dat is iemand die heel veel geld verdient aan klanten die gebrekkig tanden poetsen, onvoldoende raggen en flossen en die daarnaast onophoudelijk preekt over het belang van mondhygiëne, fluoride en mondspoelen.
Het is een gedreven man mijn paradontoloog. Hij heeft het over pockets, flapoperaties, millimeters, paradontose en bloedend tandvlees. Hij spreekt erover als was het ieders eerste levensbehoefte.
Au fond begrijpt hij zijn eigen clientèle niet, want je komt pas bij de paradonto als je juist heel andere eerste levensbehoeften hebt. De notoire niet-goed-genoeg-poetsers vormen de harde kern van de paradonto praktijk. Positivo als hij is blijft de paradonto zijn onwillige klanten behandelen, maar het kan ook zijn dat het geld zo niet alles dan toch veel goed maakt.
Uitgeloot
Het meeste werk wordt bij mijn paradontoloog uitgevoerd door een horde mondhygiënistes, dat zijn uitgelote vrouwelijke tandartsen die met minder genoegen namen.
De mondhygiënistes zijn de ware apostelen van de paradontoloog. Bij hen gaat het goede paradontologische nieuws van spoelen, polijsten, tandsteen verwijderen en fluoride spoelen erin als Gods woord in een ouderling. De mondhygiënistes zijn de paranimfen van de paradontoloog. Zij verspreiden de blijde paradontologische boodschap met verve, met graagte en keer op keer.