Cabane, wat is dat?

Cabane is een inloophuis in Utrecht voor mensen die leven met kanker. Het centrum is grotendeels afhankelijk van sponsoring en giften. De directeur, Marleen van de Wouw, is een van mijn #SixintheCity-loopvriendinnen.

Marleen heeft mij en een paar mede-hardlopers zo ver gekregen om te schaatsen voor het goede doel.

Goede-doel-sporten

Het moet gezegd; ik heb zo langzamerhand een hekel gekregen aan de grote hoeveelheid goede-doelen-sportactiviteiten van de laatste jaren. Er is geen hardloopevenement meer te bekennen zonder de vraag bij de inschrijving of je een extra bedrag wilt storten, het bedrag naar boven wilt afronden, gesponsorde sms’jes wilt kopen, betaalde facebookberichten wilt plaatsen of een te duur t-shirt wilt kopen voor het goede doel.

Eerst deed ik dat (bijna) allemaal braaf, maar de laatste tijd klik ik steeds vaker op nee, nee en nog eens nee. Ik bepaal zelf wel aan welke goede doelen ik wil geven. Dat hoeven die hardloopjongens en -meisjes niet te bedenken voor mij.

Ik heb er m’n bekomst van, van al die goede-doelen-sport-acties.

En toch…

En toch ben ik weer voor de bijl gegaan. In 2012 ben ik een half seizoen lang bezig geweest met fietsen voor het goede doel en nu ga ik komende week een avondje schaatsen voor het goede doel.

Marleen vroeg Kees en Kees vroeg Tonny en toen vroeg Kees Gerrit en daarna vroeg Kees mij en toen zei ik ‘ja’.

Ik zei nog heel dapper: ‘ik wil wel schaatsen, maar ik ga écht niet bedelen om geld. Daar heb ik zo enorm geen zin in.’

‘Jij hoeft alleen te schaatsen’, werd mij verzekerd.

Kanker

Maar alleen schaatsen is ook zo alleen schaatsen…

Het doel is sympathiek, ik ken Marleen, ik hou van schaatsen en het is een goede gelegenheid eindelijk eens van die prachtige nieuwe klapschaatsen te gaan kopen. En, niet onbelangrijk in dit geval, ik ben ontsnapt aan de al te nare gevolgen van baarmoederhalskanker door een vroege diagnose dankzij het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker. Al mijn teamgenoten hebben trouwens zo hun eigen geschiedenis met deze ziekte.

Ik gun Cabane de inkomsten en heb besloten niet alleen te schaatsen maar ook te bedelen.

Bedelblog

Ik heb het niet voorzien, maar ik ga het toch vragen: wil je mijn team sponsoren?

Als je dat wilt doen, schaats ik aanstaande donderdagavond het ijs uit de baan voor je. Je kunt een bedrag(je) overmaken naar: NL05INGB0003859754 tnv G.C. Verduin. Ik stort dat door naar Kees en Kees stort het door naar Cabane en zo storten we samen vrolijk verder.

Als je wilt komen aanmoedigen, kan dat natuurlijk ook. Wij schaatsen aanstaande donderdagavond 13 november te midden van vele anderen en Hein Vergeer en Christine Aaftink tussen vijf en negen uur ’s avonds op De Vechtsebanen in Utrecht.

Ik hoop je te zien tijdens onze schaatsactie.

9 november 2014

PS:

Waar die G.C. voor staan? Voor Grietje Cornelia.

Best wel sneu. Eigenlijk.

Mijn ene oma heette Grietje en de andere heette Cornelia en mijn vader en moeder hadden bedacht dat hun tweede en laatste kind ook best een jongetje kon worden, dus moesten beide oma’s maar in een keer worden vernoemd.

Mijn zusje werd alleen geen broertje maar een zusje. Zij ging Cornelia Froukje heten.

Het derde kind heette Famke Cornelia en de vierde heette Cornelia Vrouke.

Ja, mijn ouders waren heel origineel in het bedenken van onze namen. Als ook in het bepalen van het geslacht. Evenals succesvol in het gebruik van voorbehoedsmiddelen.

2e PS:

Ik kan liegen dat het gedrukt staat, vooral waar het mijn tweede en derde zus betreft en het met succes toepassen van voorbehoedende middelen door mijn ouders.

3e PS:

Hij wil er niet van weten, maar stiekem schaats ik ook voor mijn zwager Henk, ieder rondje moet hem sterker maken.

4e PS:

Een promo-filmpje over Cabane kan natuurlijk niet ontbreken aan dit bedelblog.