Zelfquarantaine

Het is een mooi woord: zelfquarantaine. En het is populair.

Catherine Keyl zit in zelfquarantaine, EU vice-voorzitter Frans Timmermans zit in zelfquarantaine en zelfs onze koninklijke familie zit in zelfquarantaine.

Dichterbij huis, figuurlijk gesproken, zit mijn oudste zoon in Groningen in zelfquarantaine en mijn vriendin met het fenomenale uitzicht op de Waal zit ook al in zelfquarantaine.

Variatie in termijnen

Hoelang ze in zelfquarantaine moeten zitten is wel voor iedereen verschillend.

De een moet zeven dagen volhouden omdat er contact is geweest met een positief geteste coronapatiënt, de ander mag na 24 uur zelf klachtenvrij te zijn geweest uit de zelfquarantaine. Weer anderen moeten veertien lange dagen in zelfquarantaine.

Best een beetje verwarrend.

Geen zelfquarantaine

Er zijn ook wezens die niet aan zelfquarantaine doen. Wij hebben er drie in huis en doorgaans noemen we ze poezen.

Onze poezen voelen dat het voorjaar eraan komt, vooral Lilly, de jongste van bijna twee jaar. Ze wil de hele dag spelen en rent soms als een gek een half uur in de kamer heen en weer.

Mijn haarelastiekjes zijn topfavoriet. Ze weet precies waar ze liggen in de badkamer, waar ze ze behendig van het spiegelplankje afwipt om er daarna mee vandoor te gaan. Zo langzamerhand heb ik er geen een meer over omdat Lilly ze het hele huis door sleept. Soms in haar bek alsof ze een kitten meedraagt, maar ook heel vaak alsof ze indruk wil maken op Lionel Messi door er als een malloot achter aan te voetballen.

Personeel

De poezen dus. Ze lopen vrijelijk in en uit. Nou ja vrijelijk. Ze gaan liever via de keukendeur dan via het kattenluik, dus als je er drie in huis hebt, is er altijd wel een die naast de deur zit en met een schuin kopje omhoog naar de klink kijkt als je langsloopt. Vaak wordt er een miauwtje bijgemaakt.

Heb dan het hart om zo’n deur niet even open te maken. Mij lukt het niet hoor.

Ze laten je reuze goed voelen dat waar honden een baas hebben, zij als poezen personeel hebben. 😀 😛

Bijna zelfquarantaine

Waar de coronacrisis geen vat heeft op het poezendeel der natie, zo heeft ze dat wel op ons als mensen.

Zelf had ik deze week ook een paar dagen zelfquarantaine. Ik was licht verkouden en had een loopneus.

Vandaag, zaterdag, heb ik er een hele week thuiswerken opzitten en dat is beslist geen sinecure.

Thuiswerken

Thuiswerken is leuk als je het af en toe doet, maar als je het de hele week moet doen, is het doodvermoeiend.

Je zit de hele dag met je snufferd achter de laptop, en letterlijk álles gaat via dat apparaat. Al je vergaderingen, want die gaan online, al je gewone werk en ook alle grappen. We hebben er wat langs zien komen deze week. De ene nog flauwer dan de andere, maar goed, meestal zijn ze toch leuk genoeg om te delen.

Alleen een beetje jammer dat je dezelfde grappen vaak wel vijf keer krijgt doorgestuurd: de man die diverse sporten doet en heen en weer borst-crawlt, fietst en hardloopt.

De muppet die auto’s opeet.

Het stel dat samen een paard wordt.

De man die op olijfolie, of slaolie, of zonnebloemolie gaat hardlopen achter het aanrecht en tot slot natuurlijk de thuiswerk-corona-bingokaart.

Allemaal leuk hoor, ik zal niet de spelbreker zijn, maar ik maak toch liever een goede grap in het echt mee.

Pensionado

Nu ben ik aan het thuiswerken met een pensionado in huis. Dat is ook een aparte uitdaging. Ik sta veel te veel ‘aan’ volgens de-man-over-wie-ik-niet-schrijf, wat betekent dat mijn werk me niet loslaat en ik nog tot ‘s avonds laat mailtjes en appjes beantwoord, niet meer achter de laptop, maar via mijn mobiel.

Ik kan hem geen ongelijk geven, ik sta ook veel te lang ‘aan’, maar hij hoeft daar niet boos over te worden. Dat stoort mij dan weer. Ik doe mijn werk. En ja, ik moet het beter doseren. Ik heb een contract van 36 uur, maar mijn halve dag vrij heb ik volledig laten schieten deze week. En ja, ‘s avonds was ik vaak nog bezig, maar niet per se met vervelende dingen.

Tweede week

Toch, in de tweede week van bijna-zelfquarantaine ga ik het wél anders doen. Ik ga duidelijkere pauzes nemen, Teams en mijn mail grote delen van de dag op ‘stil’ zetten en meer bewegen. Afgelopen week heb ik niet bewogen en dat is me absoluut niet goed bevallen.

Vanmorgen maakte ik een lekker tochtje op de fiets, het was mooi helder weer en hoewel de wind vrij scherp was, was het toch fijn om even buiten te zijn en mijzelf uit te laten. Veel andere mensen deden dat ook. Gezinnen lieten de kinderen uit en anderen zoals ik lieten zichzelf uit, hardlopend, fietsend, skeelerend of wandelend.

Zelfquarantaine uit zelfbehoud

Er is een ook groep die aan zelfquarantaine moet doen uit puur zelfbehoud en daarbij denk ik aan alle oude mensen, en meer speciaal denk ik aan mijn eigen moeder. Ze is 85 jaar, wat ze zelf steevast ‘al bijna 86’ noemt, ze heeft last van hartfalen en ze heeft diabetes-2. Ik moet er niet aan denken dat ze het coronavirus krijgt, want tot overmaat van ramp woont ze in Brabant.

Mijn moeder slaat zich er dapper doorheen, ze gaat op advies van mijn zus speciaal boodschappen doen als het lunchtijd is waardoor mensen met kinderen niet in de supermarkt zullen zijn. Ze leest graag, puzzelt altijd en zoals ze het zelf noemt, ‘Ik rommel wat in huis’, plus, ‘Je weet het, ik ben verslaafd aan de iPad’. Dat apparaat houd haar ook goed bezig.

Face-timen

Mijn zus heeft haar recent ook geleerd hoe ze moet face-timen. Deze week werd ik ettelijke pogingen door mijn moeder gewaar op mijn mobiel, maar het lukte haar nog niet.

‘Als je haar face-timet, lukt het wel’ zei mijn zus, dus dat deed ik, en nu face-timen we.

Al met al ben ik heel blij dat ik een paar maanden geleden voor een iPhone heb gezorgd, daar heeft ze in deze zelfquarantainetijd veel plezier van.

Ik heb mijn kinderen gezegd dat als ze oma face-timen, zij op kan nemen. Nu face-timet ze ook met de kleinkinderen. Geweldig toch?

Face-timen met haar 25-jarige kleindochter, mijn vader zou van oor tot oor glunderen als hij zou weten dat ze dit nog op haar oude dag heeft geleerd.

Online borrelen

Over een half uurtje gaan de-man-over-wie-ik-niet-schrijf en ik ook iets nieuws beleven: we gaan met onze non-skiing-skivrienden online borrelen. Via Teams heb ik een meeting georganiseerd waardoor we straks vanuit Eindhoven, Nijmegen, Leeuwarden, Den Haag en Utrecht achter de laptop of de iPad met elkaar het hele leven gaan doornemen.

Het coronavirus brengt niet alleen ellende maar levert ook nieuwe en inventieve initiatieven op zodat wij onze sociale behoeften kunnen blijven vervullen.

We gaan het meemaken. Ik heb er zin in.

21 maart 2020

PS:

A translation of this story in English is to be found on LinkedIn: Self-quarantine to defeat corona.