Getverderrie

Er zijn van die dingen waar je in het leven het liefst niets van wilt weten. Zoals bijvoorbeeld het besef, dat ergens in je puberteit ontstaat, dat je eigen vader en moeder, normaal gesproken toch heel keurige lieden, hét met elkaar deden in bed en misschien zelfs nog wel doen. Een gruwelijk besef.

Het liefst wil je dat gewoon helemaal niet weten. Net zoals een te veel aan informatie over het seksleven van je zus, je broer, je lievelingscollega en vooral die collega waar je een ontzettende hekel aan hebt, je niet gelukkig maakt.

Tongzoenen

Ik herinner me nog dat ik, toen ik een jaar of 13-14 was, getuige was van een innige tongzoen tussen mijn vader en moeder. Afgrijselijk. Ik was vast de enige puber op het Westelijk halfrond die een vader en moeder had die nog stonden te tongzoenen. ‘Willen jullie dat alsjeblieft niet hier in de kamer doen’, bracht ik tevergeefs uit. ‘Het is ónze kamer’, riep mijn vader terug en hop, verder gingen ze met hun noeste arbeid.

Sekslevens waar je niets van wilt weten

Verderop in het leven bleef ik het ongemakkelijke gevoel houden dat wordt opgeroepen als blijkt dat iemand waar je dat liever niet van wilt weten, ineens een seksleven heeft. Zeker als dat ook nog een niet alledaags seksleven is. Ik herinner me een secretaresse die een voorliefde bleek te hebben voor SM. ‘Ik wil dat helemaal niet weten’, riep mijn binnenste toen ze zich daar in een onbewaakt moment iets over liet ontvallen, maar mijn buitenste hoorde het braaf aan. Toch ga je daarna anders aankijken tegen je secretaresse als je dit soort dingen weet.

Horrorseks

Helemaal gruwelijk leek het mij om seks te moeten hebben met iemand van 50 jaar. Het idée alleen al. Iemand van 50! Zo die mensen nog seks hebben, leek het me totaal onaantrekkelijk, onapetijtelijk en eigenlijk gewoon te vies voor woorden. Op jonge leeftijd riep ik al dat tegen die tijd ‘de fase van de horrorseks’ is aangebroken.

Dus toen mijn man 50 werd kon ik hem daar heerlijk mee plagen. ‘Ik doe niet aan horrorseks’, riep ik al maanden van te voren, ‘ik zoek wel een jonger exemplaar’. Maar toen de dag daar was dat ik voor het eerst in mijn leven het bed deelde met een 50’er, viel het toch best mee. Eerlijk is eerlijk.

Mijn beurt

Een aantal jaren later was het mijn beurt en werd ik 50. Op het grote feest dat ik had georganiseerd, voerden mijn vier jaar jongere zus en mijn zwager een toneelstukje op waarin ze verbeeldden hoe het met het seksleven stond van mijn man en mij, en dat door de jaren heen. Mijn zus ging zich steeds extravaganter en pikanter kleden en mijn zwager deed verder eigenlijk niks, behalve er naast liggen. Bij iedere mijlpaal kwam een ander masker tevoorschijn om uiteindelijk te eindigen met twee mensen die beide met een doodshoofd op met elkaar lagen te vozen. Of in ieder geval, ze deden alsof ze dat aan het doen waren.

Ik was destijds net van baan veranderd en een aantal van mijn nieuwbakken collega’s was getuige van deze act. Waarschijnlijk voelden ze zich net zo opgelaten als ik toen ik mijn vader en moeder had zien tongzoenen, lang geleden. Ikzelf lag dubbel van het lachen, want dat kun je het beste doen tegen de tijd dat je zelf in de fase van de horrorseks bent beland. Humor maakt het verval dragelijk en licht als een veertje.

Zombieseks

Komt er nog wat na de fase van de horrorseks? Jazeker, je moet je maar eens voorstellen dat je met iemand van 60 jaar het bed moet delen…. En al helemaal de gedachte aan seks met een 70-jarige. Dát kun je je toch al helemaal niet voorstellen.

Seks met iemand van 60 jaar, waarvoor ik als puber niet eens voldoende fantasie had om er überhaupt een voorstelling van te maken, heeft in de loop der jaren ook een naam gekregen. Dat is in mijn kleine universum de fase van de zombieseks. De fase na je 70e kan ik nog steeds niet verbeelden, dus gemakshalve noem ik dat de fase van de ‘no-sex’.

Eerste gepubliceerde blog

Ter afsluiting van dit eerste alhier gepubliceerde blog wil ik alleen nog laten weten dat ik alle tips over hoe je je blog lezenswaard maakt goed tot me heb laten doordringen. In al die tweets en online berichten met 5, 12, 33 of 86 tips, staat met stip op 1 dat als je in de titel het woord sex noemt, het aantal views en clicks kwadratisch stijgt.

Dát heb ik goed in mijn oren geknoopt; mijn eerste blog moest en zou over seks gaan. Of over sex. Want het schijnt zo te zijn dat zoekmachines het woord sex beter vinden dan seks. De Nederlandse taal is aldus niet erg SEO-vriendelijk.

In de blogs die ik hierna publiceer, kun je meer lezen over:

• werk – HR en aanverwant
• hobby – running en andere simpele sporten
• het moederschap – vooral in de rol van autimam
• kwalen – ik kwam de tijd niet ongeschonden door en
• een allegaartje van alles wat niet binnen een van de vier hiervoor genoemde categorieën valt. Dit blog hoort in de laatste categorie (voor het geval je mocht denken dat het bij mijn werk hoort).

Een paar verhalen over de andere onderwerpen staan onder dit blog.

Ten slotte

Hoewel ik me ter dege realiseer dat jij er liever niets van wilt weten, kan ik hier uit eigen praktijk mededelen dat ook de gevreesde fase van de zombieseks alleszins meevalt.

24 februari 2013

NB: Speciaal geschreven voor iedereen die dit jaar de grens van 50 of 60 passeert, waaronder mijn zus en mijn man.