Vervolg Column Blindiaan voor Vereniging Oog-in-oog

Verboden te knipperen

Deze week was ik in het UMC, bij de oogarts aldaar, voor nog specialistischer onderzoek.

Een snibbige mevrouw liet mij eindeloos kijken naar een oranjekleurig knipperend lichtje en snauwde daarbij steeds kribbiger: ‘U MAG BESLIST NIET KNIPPEREN MET UW OGEN’.

‘Begrijpt u mij mevrouw, U MAG NIET STEEDS GAAN ZITTEN KNIPPEREN MET UW OGEN.’

‘KIJKT U NAAR HET KNIPPERLICHTJE. JUIST JA, GOED ZO. NEE, NEE, NIET WEER KNIPPEREN.

MEVROUW, BLIJFT U ZO STIL MOGELIJK ZITTEN. U MOET NIET STEEDS UW HOOFD BEWEGEN.

EN STOPT U NU MET KNIPPEREN. IK KAN NIET WERKEN ALS U BLIJFT KNIPPEREN MET UW OGEN. STOPT U MET KNIPPEREN MET UW OGEN. HOORT U. U MOET NU STOPPEN MET KNIPPEREN, U BENT GEEN KNIPPERLICHT’.

‘Je bent zelf een knipperlicht’, dacht ik terwijl de neiging om te moeten knipperen steeg naarmate ik steeds heftiger probeerde om dat niet te doen. Ik heb nog nooit zo heftig geprobeerd om niet te knipperen en nog nooit lukte het iemand om mij zodanig indringend toe te spreken, dat ik alleen maar kon doen wat ik niet mocht doen.

Het kan niet anders, deze mevrouw heeft ook een te hoge bloeddruk.

Superspecialist

Na dit weinig geruststellende onderzoek trof ik mezelf aan bij de superspecialist. Het oordeel kwam snel en beslist. Als een mitrailleur werden de woorden afgevuurd:

Ra-tat-ta-tat: ‘Het netvlies in uw rechteroog is vrijwel geheel kapot. De bloedvaten zijn na de afgelopen maanden al geheel verlittekend.’

Tat-ta-tat: ‘Uw oog blijft blind.’

Ta-tat: ‘Er is eerst een afsluiting geweest in het grote afvoerende vat en daarna nog een in de slagader.’

Ra-tat-ta-tat: ‘Dat is zeldzaam en zeker voor iemand die zo jong is als u’.

Ik herhaal voor het goede begrip even wat hij zei: ‘Voor iemand die zo jong is als ik’.

Ra-tat-ta-tat: ‘Wij kunnen niets doen voor u. Wij verwijzen u terug naar het Diakonijnenhuis.’

Ze zeiden natuurlijk niet echt Diakonijnenhuis, maar sinds ik dat woord vorige week tijdens het hardlopen hoorde, kan ik het niet anders meer noemen dan zo.

Blindiaan

Ben ik een Blindiaan? M’n hoela, ik noem het oog gewoon stuk en stekeblind.

Ik ben er niet eens kapot van. Ik bereidde me de afgelopen maanden onbewust en ongewild voor op wat ik verwachtte dat ging komen. Het oordeel van vandaag heb ik onbewust minstens drie weken zitten voorkauwen waardoor het slikken van vandaag makkelijker gaat.

Arendsoog

Als een echte Boeddhist ben ik mezelf aan het leren te kijken naar wat er wel is, in plaats van te focussen op alles wat er niet is.

De bijbehorende mantra is: ‘Ik ben meer Arendsoog (links), dan Blindiaan (rechts)’.

Ik ben een beginneling, Boeddha-wise gesproken, dus meestentijds lukt dat ongebreidelde positivisme totaal niet.

‘De zon geeft schaduw’, dat is beslist geen boeddhistische zienswijze, maar het is wel erg waar. Ik voel me meer Blindiaan dan Arendsoog en heb meer gevoel van verlies dan van winst.

De Boeddha in mij is nog VEEL te VEEL aan het KNIPPEREN!

Wordt vervolgd…

18 februari 2017