Message in a bottle

Onlangs waren de-man-over-wie-ik-niet-schrijf en ik 39 jaar samen en op dezelfde dag ook 30 jaar getrouwd. We vierden dat met een bezoek aan ‘Message in a bottle’, een moderne-dansvoorstelling, volledig op muziek van Sting. Dat kon alleen in combinatie met een lang weekend naar Luxembourg, de hoofdstad van Letzebüerg.

Tip van zus

Mijn zus tipte ons: ‘Het is een prachtige voorstelling. Je móet er naartoe’. Zij zag de dansers in het Chassé Theater, in Breda.

Eenmaal achter de laptop gezeten, zocht ik het speelschema op. ‘Oei, dat viel niet mee’. De Nederlandse tournee van het Britse dansgezelschap zat erop. De enige optie was nog Luxemburg waar ze vier voorstellingen zouden spelen en daarna zou het gezelschap naar de andere kant van de oceaan vliegen om een aantal steden in de Verenigde Staten en Canada aan te doen.

De Luxemburgse optredens vielen allemaal in het weekend van onze trouwdag.

1 + 1 = 2

Het een-tweetje was snel gemaakt: de dansvoorstelling combineren we met een lang weekend Luxemburg.

De tweeling wilde ook komen, en zo ontstond het plan om naar de middagvoorstelling op zaterdag te gaan. Wij zouden er al op vrijdag naar toe reizen en de kinderen zouden in een dag op een neer rijden en zo acte de presence geven.

Leuk.

Erg leuk.

Heel erg leuk.

Dat hadden we 30 jaar geleden niet kunnen bevroeden.

Met de trein

De-man-over-wie-ik-niet-schrijf en ik reisden op vrijdag met de trein naar Luxemburg. De trein sukkelde dwars door de Ardennen en een deel van Luxemburg, waar ik toen ik tien jaar was ooit mijn allereerste buitenlandse vakantie meemaakte. Namen als Clervaux, Vianden en Wilwerwiltz staan in mijn geheugen gegrift.

In Luxemburg had ik een appartement geboekt dat niet bijzonder luxueus was maar wel dichtbij het Grand Theâtre de Luxembourg lag.

Kinderen in de Kona

De kinderen zouden in onze elektrische Hyundai Kona naar Luxemburg rijden. Ik had nog wat instructie gegeven over het laden en waar dan en over de reistijden maar de-man-over-wie-ik-niet-schrijf vond dat ik me er niet mee moest bemoeien.

Waar hij natuurlijk groot gelijk in heeft, maar wat toch moeilijk is als je mij bent.

Waarschuwing

De dag voor de voorstelling kregen de kaartjesbezitters een mail met daarin de waarschuwing dat er na aanvang van de voorstelling: ‘niemand meer wordt toegelaten’.

Ik meld aan de kinderen dat ze er echt uiterlijk om 15:00 uur moeten zijn omdat ze anders voor niks naar Luxemburg rijden.

Contact per app

Op de dag van de voorstelling loopt het gesprek per app zo:

*-*-*

13:06 uur: ‘Het wordt spannend, de auto rijdt veel minder dan hij zegt. Hij is Nederlandse wegen gewend. De auto zegt dat we het halen, maar ik denk dat de batterij het niet trekt. Als we nog een keer moeten laden, zijn we zeker te laat.’

13: 09 uur: ‘We hebben de verwarming uitgezet.’

13:28 uur: ‘Oeps.’

*-*-*

14:10 uur: ‘We moeten nog 60 km.’

14:11 uur: ‘Dat zou moeten lukken, toch?’

14:12 uur: ‘Dat is de vraag. Deze twee-baanswegen zijn niet snel.’

*-*-*

Ik tegen de-man-over-wie-etc.: ‘Hoe rijden ze in vredesnaam?’

Hij: ‘Om onduidelijke redenen rijden ze dwars door Luxemburg.’

*-*-*

14:28 uur: ‘Ze laten jullie er hoe dan ook in. Ik heb gevraagd of dat dat bij uitzondering zou mogen omdat jullie van zo ver komen. Het mag, ook als jullie te laat zijn. Er staat een klein meisje bij de zaalingang met lang donker haar. Zij weet ervan en ze laat jullie erin. Je moet dan wel op de dichtstbijzijnde rij zitten. We zien elkaar dan in de pauze en daarna kun je bij ons zitten.’

14:50 uur. ‘Fijn!’.

14:55 uur (zonder leesbril): ‘Ik zet mijn mobiel op vloegruigtand.’

15:00 uur (met leesbril): ‘Vloegruigtand 😊 = vliegtuigstand’

*-*-*

Vlak voor de voorstelling weten we dat ze veilig binnen zijn, maar pas na de pauze kunnen ze naast ons komen zitten en worden we vereeuwigd voor de Be-Real-app van onze dochter..

Na afloop eten we met zijn allen in een Luxemburgse brasserie en nemen op het plein ervoor we een paar onsies.

 

 

De volgende dag

De volgende dag maakten de-man-over-wie-ik-niet-schrijf en ik nog een mooie stadswandeling door de stad Luxemburg en bezochten we de wereldberoemde kazematten van Luxemburg waarvan wij het bestaan tot deze zondag niet bewust waren.

Ondertussen waren de kinderen heel vroeg in de ochtend op dezelfde dag, rond half drie in de nacht, veilig in hun bedjes beland.

Voorstelling

Al wandelende kwam die zondag de voorstelling van de dag ervoor steeds terug in mijn hoofd en in onze gesprekken.

Het was overweldigend, energiek en prachtig. Ik heb zelden zo’n fantastische dansvoorstelling gezien met een mix van moderne dans, street- en breakdance. Geheel in dans wordt een ontroerend verhaal verteld over de belevenissen van een migrantenfamilie op zoek naar een betere toekomst, op prachtige muziek. Alle muziek is van Sting en vrijwel alles is door hem gezongen.

Mijn zus had groot gelijk met haar tip en wij hielden er een mooi familieverhaal aan over.

Sommige dagen zijn vol cadeautjes.

Applaus

Hier mijn eigen opname van het applaus.

Extra’s

Officiële trailer:

Muziek: Spotify speellijst van de voorstelling:

Het hele weekend heb ik vastgelegd in Polarsteps, klik op het logo met mijn naam hieronder.

18 februari 2024