Gelukkig, de feestdagen zijn weer achter de rug
avatar

Geplaatst op door januari 3, 2021
Reageer

de feetsdategn zijn weer voorbij

De feestdagen zijn weer achter de rug

‘Gelukkig, de feestdagen zijn weer achter de rug’, een verzuchting die ieder slaakt voor wie de feestdagen in het teken staan van herinneringen die gekoppeld zijn aan rouw en verlies.

Mijn vader

Mijn vader was jarig op 24 december, hij zou in 2020 91 jaar zijn geworden als hij nog had geleefd.

Nadat ik vorig jaar een poging deed het jaarlijkse kerkhofritueel te veranderen en merkte dat dat het ook niet was, zie dit verhaal uit 2019 over jarig zijn op kerstavond, ben ik dit jaar op 24 december weer traditiegetrouw naar het kerkhof geweest. Dit jaar ging mijn dochter mee met mijn moeder en mij.

Naar het grafje liepen wij met zijn tweeën want mijn moeder kan de afstand van parkeerplaats tot graf niet meer belopen. We stonden er een tijdje, ieder in eigen gedachten verzonken. Ik zette mijn eeuwige vijf rode rozen in een vaasje en mijn dochter deed het kaarsje aan dat ik, ook al traditiegetrouw, meeneem.

Mijn vader had er niks mee, met kaarsen, en eigenlijk ook niet met kerkhoven. Toch ligt zijn as er en de eenvoudige inscriptie in de steen getuigt van zijn leven.

Ik hoef later niet op een kerkhof te liggen, maar ik hoop wel dat er iets overblijft van mijn leven.

de feestdagen zijn weer achter de rug

Mijn moeder

Lees verder →

Happy New Year 2021!
avatar

Geplaatst op door december 31, 2020
4

Na een heel vreemd 2020, wens ik je toe dat alles weer gewoon wordt in 2021!!!

2021

Voor vanavond wens ik je een gezellige oudejaarsavond toe in klein maar fijn gezelschap.

Krantenbericht

Vanmorgen las ik in de krant dat bij het aanstaande landelijke coronavaccinatieprogramma de groep thuiswonende 60+’ers voorrang krijgt.

Een goede zaak, want…

Een thuiswonende 60+’er…

Whahaha, dat ben ik! 😀 😛

Happy 2021

Knuffelen

Lees verder →

The joy of… a game of shuffleboard (sjoelen)
avatar

Geplaatst op door december 28, 2020
Reageer

De Nederlandse vertaling staat onder de Engelse tekst en de foto’s.

I decided to buy a shuffleboard this year. Playing shuffleboard/sjoelen will help us (a little) during the total lockdown we face in the Netherlands. This blog explains the game and the joy of playing it with more generations.

shuffleboard sjoelenShuffleboard/sjoelen

In these last days of the year, lots of people gather with their (not too extended) family, as I do with mine.

Before the holidays started, I thought of what we could do since we’re in a total lockdown in the Netherlands. Everything you normally would be able to visit or attend is closed down, like going to a museum, visit the movies or go out for a walk or bike ride, and drink a cup of coffee in a pub or restaurant.

My mother (86), is staying over from Christmas until New Year’s Day, and since she’s not too mobile anymore we needed to find something to do my whole family of three generations would enjoy.

I decided to invest in buying a shuffleboard this year.

I thought: ‘There will be no reason better than the one we have this year; the worldwide pandemic provides the right reason to buy us a shuffleboard, and play ‘sjoelen’ this year’.

Shuffleboard: the game

shuffleboard sjoelenShuffleboard – sjoelen- is a typical and old Dutch game for people starting eight years until old age.

In Dutch it’s called ‘sjoelen’, to be pronounced like shoe-lən.

You also can join real shuffleboard matches, but most people enjoy it as a recreative game to involve with friends or family.

To play, you need a shuffleboard and thirty wooden shuffle discs. The shuffleboard is a wooden board, like a shelf, measuring 2 meters by 40 centimetres.

It has small side shelves, and at the top, there are four boxes with small openings in which you need so slide the discs.

The sliding of the discs is the actual sjoelen.

Sjoelen is quite common in the Netherlands, as well as in Belgium. In Germany it’s called Jakkolo, and in Czech it’s called šulbak, like the Dutch word sjoelbak. In France, it’s called Billiard Hollandaise.

Counting

Lees verder →

Over kerstkitsch en tradities
avatar

Geplaatst op door december 22, 2020
Reageer

kerstkitsch

Kerstkitsch: ik hou ervan

Ik verheug me ieder jaar op het optuigen van de kerstboom, een groot groen geval waarvan je redelijkerwijs toch zou denken ‘Waarom, in hemelsnaam, zet je een boom in je huis?’, maar daar denk ik verder niet bij na: een boom hoort erbij, net als uitvallende naalden, en lampjes die vreselijk in de knoop zitten, ongeacht hoe netjes je ze het jaar ervoor hebt opgerold en opgeborgen.

Herinneringsboom

kerstkitschIn het begin van mijn leven met een eigen boom moest hij er vooral strak uitzien: ballen die bij elkaar horen en kleuren die beperkt bleven tot rood, zilver en hier en daar wit. Verder: geen engelenhaar (want: vreselijk prikspul en nog lelijk ook) en geen gekleurde lampjes.

Een kerstboom met gekleurde lampjes vind ik out-of-the-question. Het hóórt niet.

Jammer genoeg (voor mij) kreeg ik lang geleden tot twee keer toe een kerstpakket met een snoer gekleurde lampjes erin en kerstkitsch weggooien vind ik ondoenlijk, dus de gekleurde lampjes hebben jarenlang dienst gedaan als een soort verdwaalde kerstversiering in de keuken.

Tot ze vorige jaar alle twee op ongeveer hetzelfde moment kapot gingen. Blij toe: eindelijk verlost van de gekleurde lampjes.

Eerste kerstboompjes

Mijn eerste kerstboompjes waren klein en zaten in een pot want ik vond dat ze nog een leven verdienden na bij mij in de kamer te hebben gestaan. Voor de levenskansen van de bomen was het alleen jammer dat ik ze tot ergens diep in februari liet staan, wat hun overlevingskansen, eenmaal weer in de volle grond, niet bevorderde.

Van de circa vijf potbomen die ik heb gehad, heeft er eentje de zomer erna overleefd, de rest werd even bruin als ze zouden zijn geworden als de stam was doorgehakt.

Versiering

Lees verder →

Visio over werken met één oog
avatar

Geplaatst op door december 13, 2020
1

werken met 1 oog

Werken met één (1) oog

Een tijdje terug nam ik deel aan een online workshop over ‘werken met 1 oog’ die was georganiseerd door vereniging Oog-in-oog waarvoor ik ooit al mijn Blindiaan-blogs schreef.

Tijdens deze online bijeenkomst vertelde een aantal arbeidsdeskundigen van Visio wat zij (kunnen) doen voor mensen die na het verlies van een oog weer terugkeren naar het werk. En meer in het algemeen legden ze uit wat werken met een oog voor effect heeft, bijvoorbeeld bij beeldschermwerk.

De presentatie zat vol praktische voorbeelden en tips en al gauw deelden leden hun vragen via de chat of direct in de meeting waardoor er een geanimeerd gesprek op gang kwam. Het werd zodoende een levendige online workshop die mij persoonlijk een aantal heel handige tips opleverde.

Visio en Bartiméus

Visio en Bartiméus zijn beide organisaties die er zijn er voor mensen in Nederland die slechtziend of blind zijn. Ze bieden informatie en advies, maar ook verschillende vormen van onderzoek, begeleiding, revalidatie, onderwijs en wonen.

Waarom er twee van dezelfde soort organisaties zijn in Nederland, weet ik niet, ze werken beide landelijk, dus het lijken ook elkaars concurrenten. Helemaal logisch komt het mij niet over omdat beide helemaal vergelijkbaar lijken en beide overhead hebben, maar dit verhaal gaat niet over de achtergronden van dit soort onlogische organisatorische fenomenen, maar over een presentatie over ‘werken met 1 oog’ die door Visio werd gehouden eind oktober 2020.

Verstoord diepte-zien

Belangrijk is je goed te realiseren dat, hoezeer je ook gewend kan zijn geraakt aan het kijken met een oog, je diepte-zien definitief en voor altijd is verstoord. Als voorbeeld legden de Visio-dames uit wat zij hadden gedaan voor een automonteur en een verpleegster.

werken met 1 oog

Monteur

Lees verder →

De Bende op avontuur in Death Valley De Peel
avatar

Geplaatst op door november 19, 2020
Reageer

Death Valley De Peel

Death Valley De Peel

Het jaarlijkse uitstapje van De Bende bracht ons dit jaar in Death Valley De Peel, om preciezer te zijn: op natuurcamping De Lier in Lierop.

Dit blog had zodoende met evenveel recht ‘Lierop Op De Lier’ kunnen heten, wat taal-technisch meer in mijn straatje past, maar Death Valley De Peel klinkt duister en tegelijk komisch; om De Peel met Death Valley te vergelijken, de grote woestijn in Californië/Nevada in de VS, moet je je fantasie gebruiken, to say the least.

Corona

Zoals alles dit jaar, werd ook het Bendeweekend getekend door corona, maar omdat we zouden kamperen, leek het zorgen voor 1,5 meter afstand bij het slapen voldoende maatregel om het weekend toch door te kunnen laten gaan.

Dientengevolge trokken we met vele kampeermiddelen naar Zuidoost-Brabant. We verbleven ieder afzonderlijk in een caravan, in een kampeerbusje en in ettelijke tenten die varieerden in grootte van middelgroot tot uitgesproken klein.

Death Valley De Peel © Tiny van den Eerden – illustratie uit het boek: ‘Death Valley De Peel, geschreven door Piet Snijders

Fietsen door Death Valley De Peel

Lees verder →

Peppi en Kokki ontdekken het Nederlandse platteland
avatar

Geplaatst op door oktober 18, 2020
Reageer

Nederlandse plattepandHet Nederlandse platteland tijdens een weekje vrij

Ik heb een weekje vrij en wat kun je dan beter doen dan een stukje fietsen?

Nou, uhm…

Precies, dat dacht ik ook.

Dus fietsen werd het.

In vier dagen zouden we fietsen via Eindhoven naar Nijmegen en van daaruit weer terug naar Utrecht. Ondertussen zou het Nederlandse platteland bieden wat het te bieden heeft: grazige weiden, stallen van klein tot mega, af en toe een natuurgebiedje, veel kanalen, rivieren en riviertjes, een paar pontjes en heel veel fietspad.

Nederlandse platteland Nederlandse platteland

Knooppunten

We gebruikten opnieuw de onvolprezen fietsknooppunten om het Nederlandse platteland te doorkruisen.

Lees verder →

Alleen samen krijgen we corona en de ziekte
avatar

Geplaatst op door oktober 11, 2020
1

corona ziekte

Corona en de ziekte

Ach ja, het c-woord. We zijn er maar druk mee met zijn allen. Zo druk, dat we met zijn allen corona krijgen en de ziekte.

Het eerste is duidelijk, Nederland zit in de kopgroep in Europa wat betreft coronabesmettingen. En met dat we ‘de ziekte krijgen’ bedoel ik dat iedereen er chagrijnig van wordt. ‘Er de ziekte in hebben’, is een mooie uitdrukking in de Nederlandse taal. Het betekent zoiets als dat je iets heel vervelend vindt.

Besmettingen

Dat de besmettingen razendsnel oplopen merk ik aan het aantal mensen dat ik zelf ken dat óf besmet en ziek is, óf in quarantaine zit wegens contact met iemand die positief is getest óf dat al antistoffen heeft aangemaakt.

Mijn eigen gezin is gevrijwaard gebleven tot nu toe. Even afkloppen (knock-on-wood).

WFH

Op het werk is het weer alleen WFH dat de klok slaat: Work From Home.

Ik vind het jammer dat je weer geheel aangewezen bent op communicatie via de laptop of mobiel. Het is toch verarmd communiceren, met zo’n scherm ertussen en vaak ook alleen met audio waardoor het groepstelefoongesprekken worden. Uiterst vermoeiend omdat je alle concentratie nodig hebt om het Engels vanuit heel Europa te verstaan.

Ik doe het zonder moppers, maar leuk is anders.

Ergernissen

Lees verder →

Peppi en Kokki hebben overal een leesbril nodig
avatar

Geplaatst op door oktober 4, 2020
2

een leesbril nodig

Overal een leesbril nodig

Ergens tussen 40 en 50 jaar gebeurt het: je kunt niet goed meer lezen, de letters zijn nergens meer scherp.

Vreemd. Nooit eerder last van gehad.

Geen wonder, je ogen konden nog volop accommoderen*), dat vermogen neemt af naarmate je ouder wordt en op zeker moment is het zover: je hebt een leesbril nodig.

Peppi en Kokki zijn de acceptatiefase hoog en breed voorbij; zij hebben allang overal een leesbril nodig.

*) Accommoderen

Accommodatie vindt plaats met behulp van spiervezels rondom de ooglens, die de ooglens boller of minder bol maken. Hierdoor verandert de sterkte van de lens. Deze spiervezels, die in een kring rondom de ooglens zitten, heten de accommodatiespier. Wanneer deze spier zich ontspant, wordt de lens platter, bij aanspanning van deze spier wordt de lens boller.

Vanaf een leeftijd van circa 45 jaar neemt de stijfheid van de ooglens toe, waardoor accommoderen merkbaar moeilijker gaat, waardoor vooral lezen moeilijker wordt. Men krijgt de neiging het papier verder van zich af te houden. (‘Mijn armen worden te kort’ is een bekende omschrijving hiervan.) Dit verschijnsel van verminderd accommodatievermogen heet ouderdomsverziendheid of presbyopie en kan gecorrigeerd worden met een leesbril.

een leesbril nodig

Michelinkaart

Lees verder →

De ING denkt niet met je mee!
avatar

Geplaatst op door september 28, 2020
7
ING denk niet met je mee © De Volkskrant – anonieme illustrator

De ING denkt niet met je mee

Vanaf februari 2020 probeer ik enkele wijzigingen voor elkaar te krijgen op de ING bankrekeningen van mijn atletiekvereniging U-Track. We zijn ruim een half jaar verder en nog steeds is het niet goed geregeld: de ING denk niet met je mee. Niet echt en echt niet.

Zucht.

NMB Bank

Vroeger had je de NMB, die dacht met je mee. Ik ben mijn werkend leven begonnen bij die bank. Het was een leuk bankje met een leuk opleidingscentrumpje waar ik als trainer menig bankmedewerker de fijne kneepjes van het klantenkontakt, zo schreven we klantencontact destijds, probeerde bij te brengen.

Veel later werd het ING en die denkt niet met je mee. Althans, niet met verenigingen.

Situatie

ING © NRC – Rhonald Blommestijn

De situatie was als volgt: ik kwam er in februari achter dat er een ING bankrekening bestond die wij als bestuur nog niet kenden. Althans, de vorige voorzitter en penningmeester kenden de rekening een aantal jaren geleden wel, maar die hadden bij hun aftreden vergeten te vertellen dat er nog een rekening was voor de wereldberoemde Track Meetings en dat die op naam van U-Track stond.

De gemachtigde van die rekening in de persoon van de penningmeester van de Track Meetings had een formulier ingevuld waarin hij internetbankieren aanvroeg. Die brief was bij mij als secretaris terecht gekomen, maar ik wist van toeten noch blazen.

Detective

Lees verder →