Een gynaeco-logisch verhaal
Dag 1 – de kennismaking
Ik lig in het ziekenhuis met een dubbelzijdige eileiderontsteking. Met zoiets lig je op de afdeling gynaecologie.
De zaal waar ik lig heeft zes bedden, vijf daarvan zijn bezet. Ik lig aan de raamkant, in de twee bedden naast mij liggen vrouwen van middelbare leeftijd die wachten op een curettage. Ze hebben allebei een permanentje. Ik geef ze in mijn hoofd de namen Permanentje1 en Permanentje2. In het bed aan de andere kant van de zaal, vlakbij de deur, ligt een dikke vrouw van ongeveer dezelfde leeftijd als mijn buurvrouwen. Ze praat plat Nijmeegs en vertelt direct dat ze in het Waterkwartier woont. Ik noem haar in mijn hoofd Nijmeegs Kwartiertje. Het bed naast haar is leeg. Daarnaast ligt een jonge vrouw. Zij ligt ook aan het raam, net als ik.
‘Waarom lig jij hier?’, vraag ik haar.
‘Mijn amandelen moeten eruit.’
‘En dan leggen ze je op de afdeling gynaecologie?’
‘Chirurgie zat vol.’
De Permanentjes vragen mij waarom ik er lig.
‘Dubbelzijdige eileiderontsteking door een spiraaltje. Ik hoef alleen maar te liggen en moet aan de antibiotica.’
