Mijn bazen en ik -> 1 : 1
Ik werk 27 jaar, de jaren op de universiteit als student-assistent laat ik voor het gemak buiten beschouwing. In al die jaren heb ik 17 verschillende bazen en 10 externe opdrachtgevers gehad. Je kunt zeggen dat de stand 1:1 is, in elk werkjaar verslijt ik 1 baas. Tussen al deze bazen waren 3 vrouwen en 4 bazen die jonger waren dan ikzelf. De rest was man en ouder.
Mijn stelling is dat je van een baas áltijd last hebt. Als je mazzel hebt, tref je er een waar je ook lust van hebt.
Lasten
De last laat zich vertalen in de last van een hiërarchisch verband waarin je zelf niet in de meermachtige positie zit. Moeten doen wat iemand boven je, je opdraagt. Dit is zeer vergelijkbaar met stijldansen bezien vanuit de positie van de vrouw. Je moeten laten leiden door een ander. Ongeacht of die ander er iets van bakt of niet. Stijldansen met een man die het kan is te doen, maar stijldansen met iemand die geen leiding geeft, resulteert bij mij in de leiding overnemen, waar ik goed in ben. Maar dan is stijldansen niet fijn voor beiden. Want de dans is zo geconstrueerd dat de leider leiding moet nemen om het samen fijn te hebben. Wat tot gevolg heeft dat de ander in een tamelijk afhankelijke positie zit, hetgeen niet mijn voorkeurspositie is. Van wie wel eigenlijk?
