Peppi en Kokki vieren vakantie in coronatijd
avatar

Geplaatst op door augustus 9, 2020
1

vakantie in coronatijd

Vakantie in coronatijd

Weken heb ik ernaar uitgekeken en ineens is het zover: de vakantie in coronatijd is begonnen! Drie weken zonder verplichtingen in het vooruitzicht. Tijd om de batterijen weer op te laden. Wat een beetje lastig is omdat ik niet weet waar ‘de batterijen’ zitten, dus ik ben ze nog aan het zoeken.

Dit jaar is het anders dan anders; door corona blijft lang een schimmig proces gaande van: waar gaan we naartoe? (wel weg, niet weg, in Nederland blijven, toch een of ander buitenland opzoeken, als het maar niet corona-oranje is, wel naar Frankrijk, niet naar Frankrijk), moeten we iets reserveren (doen we nooit, waarom dit jaar wel?), gaan we fietsen, doen we iets anders? (het wordt iets anders, maar wel met de fietsen mee).

Boshuisje

We trappen deze vakantie af in ons boshuisje in Oud-Naarden, vlakbij het Gooimeer. Een wonderlijk rustige plek, midden in de Randstad. We kunnen er fietsen, wandelen, lezen, een blogje schrijven. Er is geen druk. Alles kan, niets hoeft of moet.

Vrijheid in het Gooi, dat is wat het is.

Heet

Lees verder →

Succesvol afvallen: 5 ingrediënten om te slagen
avatar

Geplaatst op door juli 12, 2020
1

succesvol afvallen

Succesvol afvallen

Succesvol afvallen: als ik het recept zou hebben, zou ik rijk kunnen worden.

Sinds begin dit jaar doe ik verwoede pogingen om succesvol af te vallen en 12 kilo kwijt te raken om terug te keren naar de vetvrije versie van mezelf. Twaalf kilo is niet gering, dat is namelijk precies 15 procent van mijn te hoge lichaamsgewicht.

Met deze beschrijving kun je uitrekenen hoe zwaar ik was op het hoogtepunt, wat natuurlijk eigenlijk een dieptepunt was. Ik ben inmiddels ruim over de helft, maar nog niet op tweederde.

Bewegen

Het was niet gemakkelijk om te komen waar ik nu ben, en ik deed er ruim zes maanden over. Ook deed ik al eerder pogingen om weer onder de 70 kilo te komen, die allemaal na aanvankelijk succes uiteindelijk sneefden.

Ik beweeg genoeg en leef best gezond, maar toch, met een BMI dat helaas echt te hoog was, vond ik toch dat ik er wat aan moest doen.

BMI in het geel

Mijn BMI (Body Mass Index) stond in het geel en dat betekent keihard: overgewicht. Met mijn familiair geërfde grote(re) kans op hart- en vaatproblemen, die helaas bewezen zijn door het ooginfarct in voorjaar 2015, wilde ik per se weer een groen BMI hebben, no matter what.

Toch lukte dat niet 1-2-3.

De eerste vier kilo’s waren er zo af, maar daarna begon het geworstel. Het afvallen ging tergend  l-a-n-g-z-a-a-m. Zo langzaam, dat het niet motiverend meer was.succesvol afvallen

Diëtiste

Lees verder →

XCO – Extreme Core Outdoor
avatar

Geplaatst op door juli 8, 2020
1

XCO

XCO – Extreme Core Outdoor

Je denkt natuurlijk, waarom begint dit XCO verhaal met een herhaling van de titel? Dat is vanwege de SEO, Search Engine Optimization, meteen in de eerste alinea moet zoekmachine Google snappen waar iets over gaat en dan kan hij het makkelijk vinden (hmm… is Google eigenlijk wel een kerel?).

Dus dit verhaal gaat over XCO, wat staat voor Extreme Core, een fitnessvorm die mijn Utrechtse Sportschool Hrnstr33 al eeuwen aanbiedt, maar die ik nog niet had ontdekt.

Spinnen

Normaal spin ik op de Hrnstr, maar sinds corona fiets ik buiten de deur op mijn mooie randonneur in plaats van op een spinfiets in de sportschool en ik moet zeggen: dat bevalt prima. Je ziet nog eens wat en je krijgt er een kleurtje van op de koop toe. 😀

Strava houdt goed bij wat ik presteer op de fiets en dat valt gelukkig niet tegen. Ik ben toch echt wel een fietsliefhebber.

Dmsrndj met de drie Fietsketiers

XCOMet mijn sportschoolvriendinnen fiets ik sinds corona een rondje op de tijd dat we elkaar normaal in de sprtschl treffen. Anderhalve meter afstand houden lukt best makkelijk als je allemaal op een eigen fiets zit en het groepje bleef beperkt tot drie enthousiastelingen, de andere twee zijn niet van die fietsers, althans, niet met ons.

Kortom, mijn woensdagochtenduitjes waren en zijn volledig corona-verantwoord.

Bij ons Fietsketiers gaat het er rustig aan toe; een van ons fietst op een gewone stadsfiets met van die stijve bejaardenfietstassen achterop, dus alle mogelijke aerodynamiek gaat aan ons voorbij. Dat de tweede lady en ikzelf op prachtige randonneurs fietsen met 24 versnellingen geeft ons geen voordeel; de stadsfiets gebiedt het tempo. We mogen blij zijn als we 17 km per uur fietsen, wat niet echt als sporten voelt voor mij. Voor mij is het het betere ‘jezelf uitlaten’, dat gepaard gaat met gezellig gebabbel onderweg en een prettig kopje koffie achteraf waarbij we de hele politiek van land en stad bespreken en dat was, en is, in de sociale armoe waartoe corona ons dwong óók de moeite meer dan waard.

Outdoor workouts

Lees verder →

I run Utrecht – hardloopwedstrijd in coronacrisis
avatar

Geplaatst op door juni 28, 2020
2

Zoon zwevend boven de Utrechtse Dafne-Schippersbrug – © foto: Max Kooijmans

I Run Utrecht

Door de coronacrisis is er een verbod op allerhande evenementen, ook sportevenementen zoals hardloopwedstrijden. Maar als je (veel) traint, wil je wel af en toe weten waar je staat.

Twee weken geleden was er in mijn staatsie de I Run Utrecht, een solo straatrace voor 100 deelnemers.

Ik denk dat het niet de laatste solorace zal blijken (en blijven).

Doel

I run UtrechtEerst was er het gemis aan gezamenlijke trainingen, maar nu dat gemis grotendeels is verholpen doordat er aangepast mag worden getraind in kleine groepen, is de volgende wens om te meten hoe je het doet, in vergelijking tot de concurrentie, in vergelijking tot je laatste wedstrijdje of in vergelijking tot je conditie vóór de coronacrisis.

Meedoen aan een wedstrijdje kan natuurlijk ook dienen als doel om voor te trainen.

Wat de reden ook is, het is jammer dat meedoen met een loopevenement al een paar maanden niet meer kan.

U-Track

Bij U-Track, mijn atletiekvereniging, is het initiatief ontstaan in de lange-afstandsgroep om bij wijze van Zomeravondcup (waarover dit verhaal), in je eentje vier keer een 10 km te lopen of een halve marathon.

Door je tijd door te geven en het bewijs dat je de afstand echt hebt gelopen, door bijvoorbeeld een opname van Strava of een slim horloge te overleggen, ding je mee aan de clubtitel. Er moet minimaal drie keer zijn meegedaan en voor ieder loopje heb je een paar weken de tijd.

I run Utrecht

I Run Utrecht: dwars door de stad

Lees verder →

Als hardlopen niet kan, is fietsen het alternatief
avatar

Geplaatst op door juni 8, 2020
5

als hardlopen niet kan

Als hardlopen niet kan

Als hardlopen niet kan, is fietsen het alternatief. Velen gingen mij voor en nu ben ik zelf de klos.

Eind augustus 2019 liep ik voor het laatst hard. Daarna bleek ik flink geblesseerd: de pees onder mijn linker hiel was geïrriteerd. Fasciitis plantaris luidde de officiële diagnose.

Sindsdien ging ik naar de fysiotherapeut voor shockwave therapie, met nul resultaat. Na de fysio volgde een bezoek aan de podoloog met tot gevolg dat ik nu twee peperdure zooltjes heb, die niet hielpen. Na de fysio en de podo ben ik naar een echte sportarts geweest die aanraadde om rust te houden (wat ik toen al vijf maanden deed) en een tape te laten zetten door de fysio, hetgeen ik deed, maar hielp het?

Neen.

Geen sikkepit.

Cortisonenspuit

De hiel bleef pijnlijk. Ik ben na zes weken rust weer terug gegaan naar de sportarts want zij had nog een wondermiddel: een cortisonenspuit. Toen ik er hoopvol binnenstapte, bleek de hoop ongegrond: ze gaf liever geen cortisonenspuit, rusten en wachten tot het overging was de betere remedie.

Ik bleef beleefd maar ik had zin om alle (para)medici met hun kostbare, niet-helpende adviezen en remedies allemaal een klap voor hun kanis te geven.

Negen maanden verder

Lees verder →

Club des Cinglés de Mont-Ventoux & mijn mal-au-scène
avatar

Geplaatst op door april 26, 2020
1

Feuilleton 3xVentoux040 – Actieblog uit 2012

mal-au-scene

Aflevering -18- (laatste)

***

Club des Cinglés de Mont-Ventoux

Woensdagochtend 4 juli 2012 maakt de wekker Ids en mij om 5:20 uur wakker: vandaag is de dag der dagen, we gaan de Mont-Ventoux 3 keer op 1 dag beklimmen. Worden we wel of geen lid van de Club des Cinglés de Mont-Ventoux?

De avond tevoren hebben we alle benodigdheden klaargemaakt: 8 grote bidons met water, 4 bidons met sportdrank, verse kleren, een half stokbrood met kaas per persoon en ieder 4 sportrepen en 3 bananen.

De fietsen zijn nagekeken en gepoetst en we monteren ieder een klein fietspompje aan de fiets voor het geval er een lekke band wordt gereden.

Geluksengeltjes op de Mont-Ventoux

Statistieken vooraf:

    • Totale afstand: 137,2 km
    • Totale klimkilometers: 68,6 km
    • Totaal aantal daalkilometers: 68,6 km
    • Totaal aantal hoogtemeters: 4289 hoogtemeters.

Als we onze spullen klaarmaken maken we allemaal het eerste geluksengeltje vast. De meesten voorop de fiets in het zicht.

Ik fiets vandaag Annet, Bart en Rien naar boven. Annet en Bart ken ik niet persoonlijk maar Rien is onze buurman die in 2008 is overleden aan slokdarmkanker. De tekst die zijn vrouw Marijke heeft meegegeven luidt kort en krachtig: ‘Liefde is eeuwig en is onverwoestbaar krachtig’.

Voor de eerste klim besluit ik het engeltje voor Bart omhoog te fietsen.

Wachten

Ons deel van de groep verblijft in de buurt van Malaucène, het overige deel kampeert in Bédoin. Als wij in Bédoin arriveren, moeten we nog een tijdje wachten op de ploeg die haar verblijf aldaar heeft. We zijn collectief zenuwachtig en ongeduldig. Waar blijven ze nou?

Als iedereen is gearriveerd, gaan we op weg naar het dorp voor de eerste stempel op de stempelkaart van de ‘Club des Cinglés du Mont-Ventoux’. In een boulangerie scoren we de eerste stempels. ‘Vergeet niet dat de tijd erbij moet worden geschreven en een handtekening!’, horen we deze en gene tegen elkaar zeggen. Op de startlijn van de eerste klim wordt nog snel een foto gemaakt van de hele ploeg.

Club des Cinglés de Mont-Ventoux

Bédoin

Lees verder →

In het zicht van de Ventoux – Morgen is het V-day!
avatar

Geplaatst op door april 25, 2020
Reageer

Feuilleton 3xVentoux040 – Actieblog uit 2012

V-day

Aflevering -17-

***

V-day

Alle trainingsarbeid, de ontberingen, het slechte weer, de fijne tochten, de goede teammoraal, zal het genoeg zijn om V-day succesvol te volbrengen?

Morgen (dit was: 4 juli 2012) zullen we het weten. Vanwege slechte weersvoorspellingen voor donderdag 5 juli is besloten morgen de tocht der tochten te gaan fietsen: 3 x de Mont-Ventoux op 1 dag.

Club des Clingés de Mont-Ventoux

René heeft ons uitgelegd hoe en waar we de stempels moeten gaan halen voor de ‘Club des Cinglés de Mont-Ventoux’, in Nederlandse vertaling de ‘Club van Idioten van de Mont-Ventoux’.

Ik heb vanavond nog snel vijf originele stempelkaarten opgehaald bij een winkeltje met de naam ‘Finisher du Ventoux’ en daarbij 20 euro sponsorgeld gekregen van dezelfde organisatie. Waar René overigens voor heeft gezorgd.

Groepsbesluitvoming

Lees verder →

In het zicht van de Ventoux: de Achterhoek
avatar

Geplaatst op door april 19, 2020
Reageer

Feuilleton 3xVentoux040 – Actieblog uit 2012

Achterhoek

Aflevering -16-

***

Achterhoek

Het laatste weekend van juni waren Ids en ik in de Achterhoek, samen met onze non-skiing-skiclub. Op een boerderij in het achterland van Groenlo troffen wij elkaar op een boerderij met melkkoeien en groepsaccommodatie.

De helft van de non-skiing skiclub houdt van fietsen. Dat kwam mooi uit.

Met ons zessen trokken we er zaterdag op uit. Een mooie tocht rechtsom Winterswijk was het doel.

achterhoek

Kunst op de route

Vlak voorbij het bord ‘Kotten – gemeente Winterswijk’ konden we de verleiding van koffie mét niet weerstaan.

In de tuin bleek dat we op een Kunstroute terecht waren gekomen. Lekkere taart met beelden toe. Fietsen is zo verkeerd nog niet!

achterhoek

Ids gaat los

Lees verder →

In het zicht van de Ventoux: de laatste avondtraining
avatar

Geplaatst op door april 18, 2020
Reageer

Feuilleton 3xVentoux040 – Actieblog uit 2012

avondtraining

Aflevering -15-

***

Avondtraining

Twee dagen na het rondje Limburg met rugpijn zat ik voor een avondtraining weer op de fiets. Deze keer zonder rugpijn.

Het hoe en waarom van het ontstaan van de rugpijn is onopgehelderd. Waarschijnlijk een van die hormoon-samenhangende vrouwelijke raadselen waarvan nimmer de clou duidelijk wordt.

Oostelijk Utrecht

avondtrainingMet de-man-over-die-ik-niet-schrijf ging het op een doordeweekse avond op de fiets door het achterland van oostelijk Utrecht.

We konden ons vergapen aan de leuke huisjes in Bosch en Duin, waarbij de nieuwste trend is om het gekochte oudere huis tegen de vlakte te gooien en daar dan een heel groot, heel lelijk en heel protserig nieuw huis neer te zetten in Amerikaanse stijl, uit de slaventijd.

Neen, dat is niet overdreven. Rijd er maar eens rond, je ziet de grote bordessen, de idioot brede voordeur, de hoge zuilen en de galerijen.

Je zou er spontaan SP van gaan stemmen.

Voor de statistieken: 37 km en maar liefst 45 hoogtemeters.

Soestduinen

Lees verder →

In het zicht van de Ventoux – de laatste trainingsloodjes in NL
avatar

Geplaatst op door april 14, 2020
Reageer

Feuilleton 3xVentoux040 – Actieblog uit 2012

Ronde van het ED

Aflevering -14-

***

In het zicht van de Ventoux

In het zicht van de Mont Ventoux, letterlijk deze keer, want als ik mijn hoofd optil zie ik hem recht voor me liggen, schrijf ik de laatste blogs voor onze grote dag.

De komende dagen kun je je verheugen op een terugblik op de laatste trainingen en een vooruitblik naar de grote dag.

De laatste paar weken voor de grote dag moesten de gemiste hoogtemeters door de mei-malheur vanwege botsing, val en griep, worden goedgemaakt. Vanaf medio juni werd daarom gefietst in Limburg en de Achterhoek en werd iets serieuzer werk gemaakt van de doordeweekse trainingen.

Zuid-Limburg

In juni reden zoon Ids en ik samen met vriend Rob met de auto naar Zuid-Limburg om de nodige hoogtemeters te ‘pakken’. We parkeerden de auto in Gulpen.

Gulpen ken ik van de middelbare school omdat we daar in de vijfde een schoolkamp hadden. De naam van het dorp alleen al was reden om ongeveer een half uur de slappe lach te hebben.

Dus altijd als ik in Gulpen terecht kom, is daar de herinnering aan een stel pubermeiden, toen nog tieners genoemd, die gierend van de lach zielsveel meelij hadden met kinderen die de pech hadden in GULPEN te zijn geboren of er te wonen.

GULPEN, het woord alleen al. En dat daar dan een dorp naar is genoemd!

in het zicht van de ventoux

Limburgse bergriedel

Lees verder →