Peppi & Kokki in Viva Espagña: Vía Verde de la Terra Alta
avatar

Dit is dag 2 van mijn zelf-opgelegde blog-challenge. In Spanje fietsten Peppi & Kokki twee Via Verdes, daar ga ik vanzelfsprekend twee blogs over doen. 😀

Vandaag deel I: Vía Verde de la Terra Alta. Via Google Maps hier te vinden.

Via VerdeIn Spanje fiets je doorgaans op wegen zonder speciale fietsvoorzieningen zoals een vrijliggend fietspad. Tenzij je de mazzel hebt een Vía Verde tegen te komen.

Vía Verde

Vía Verde betekent groene weg en Spanjaarden nemen dat heel letterlijk zoals je op bovenstaande foto ziet.

In de tocht die wij maakten zaten twee van deze fietspaden. De eerste was zo’n 35 kilometer lang en de tweede maar liefst 150.

Via VerdeVía Verde de la Terra Alta

Deze Vía Verde is aangelegd op het tracé van een oude spoorlijn. Als je vanuit het Noorden komt zoals wij, fiets je langzaamaan omhoog. Steil wordt het nergens; een trein kan drie procent klimmen, steiler redt het gevaarte niet.

Deze Vía reden we op een warme, beetje boel benauwde dag.

Hoewel het niet steil was, voel je op het eind van de dag het klimmen wel. Het is alsof je de hele tijd met flinke tegenwind hebt gefietst en door de warmte staan de transpiratieklieren op vol vermogen.

Na deze dag, waarop we vóór de Vía Verde al zo’n 30 kilometer hadden gepeddeld, onder meer langs Bomba Maes, waren we bezweet, moe en voldaan.

Via Verde

Tunnels

Lees verder

Ready for take off!
avatar

July: ready for take off

Vandaag is het 1 juli, ik ga deze maand de uitdaging aan om iedere dag een nieuw blog te publiceren. Dat zullen soms heel korte stukjes zijn, afgewisseld met ‘normale’ blogs.

Ik ben benieuwd of het me gaat lukken. 🙂

Vandaag is dag 1 – ready for take off!

Geen enkel blog in juni

De hele laatste maand kwam er geen nieuw blog. Ik schreef wel een en ander, maar tot plaatsing kwam het niet.

De reden is simpel: op vakantie plaatste ik drie blogs, maar ik vond het uiteindelijk toch teveel gedoe. Een blog plaatsen via de telefoon en daarna bewerken op een iPad lukte wel, maar was erg tijdsintensief, en nog steeds staan de foto’s dan niet hoe ze zouden moeten staan.

Eenmaal thuis en weer aan het werk, voelde ik me te druk. Ook in de weekenden.

Sinds ik dit blog begon, begin 2013, was er nooit eerder een maand zonder nieuw blog.

Peppi & Kokki

Lees verder

Peppi & Kokki in Viva Espagña: zonnebrillen op in Catalunya!
avatar

Catalunya

Zonnebrillen op in Catalunya!

Van Manresa tot aan het begin van El Maestrazgo, een hooggelegen natuurpark in het Midden-Oosten van Spanje, hebben we overwegend mooi weer. Hoewel, het is kouder in Catalunya dan normaal in deze tijd van het jaar.

Voor het fietsen is het warm genoeg en we kunnen lekker langs de route pauzeren als we daar zin in hebben en een mooi plekje zien.

CatalunyaCatalunya

Catalunya

De Catelanen laten ons niet vergeten dat we door de Republiek Catelonië fietsen. Overal zie je gele ‘pink-ribbon-lintjes’ hangen of ze zijn rechtstreeks op de straten gekalkt en in iedere straat hangen Catelaanse vlaggen uit of ze zijn simpelweg aan balkonnetjes gebonden.

Vaak ook lezen we: ‘llibertas presos politics’, bevrijding voor onze politieke gevangenen (in Brussel). Wij wisten bij wijze van spreken al niet meer dat ze nog gevangen zitten, maar de Catelanen zijn er nog dagelijks mee bezig!

Lees verder

Peppi & Kokki in Viva Espagña: heul veul klimmen
avatar

Heul veul klimmen

Van Girona naar Sant Hilari Sacalm

De eerste fietsdag brengt ons meteen het motto van deze tocht: het is heul veul klimmen.

We stijgen van 100 naar 800 meter met tussendoor nog een korte klim plus een afdaling waardoor het aantal hoogtemeters meteen op 1100+ uitkomt.

Aplaudiendo rosas

Onderweg komen we de prachtigste velden met aplaudiendo rosas ofwel klaprozen tegen.

Heul veul klimmenHeul veul klimmen

Heul veul klimmen

Fonda Rita

Mijn voorbereiding met vier weken ziek zijn, is zeker niet ideaal geweest en ik ben blij als we in Sant Hilari Sacalm een hotel passeren dat Fonda Rita heet.

Daar moet natuurlijk in worden geslapen. We zijn 55 kilometer onderweg en genoeg is genoeg.

Heul veul klimmen

Heul veul klimmen

Lees verder

Peppi & Kokki in Viva Espagña: Girona
avatar

Girona

Bezoek aan Girona

Na een onwaarschijnlijk snelle reis, precies lang genoeg om Tommy Wierenga’s boek ‘De dood van Murat Idrissi’ te lezen, waren we zo snel en vroeg in het hotel waar onze fietsen stonden en de halve bagage was gearriveerd, dat we Girona nog een middagje konden verkennen.

Het stadje is bekend van de gekleurde ‘hangende huizen’ waarvan de balkons boven het riviertje de Onyar hangen, van de Arabische baden, de kathedraal en de vele trapstraatjes.

Ik maak er voor de verandering een fotoblog van. Girona

Hangende huizen met roofvogel

Girona

Kathedraal

Girona

In de Arabische baden

Lees verder

Peppi & Kokki in Viva Espagña: een half begin!
avatar

Viva España

Een goed begin is het halve werk

Na de ellende van de laatste dikke maand, is het nu tijd voor vrolijker berichten: Peppi & Kokki trekken er weer op uit op hun oude, maar goed onderhouden stalen randonneurs.

Dit keer voert de fietstocht ons door Viva Espagña.

De route loopt van Girona in het noordoosten van Spanje naar zuidelijker regionen, ook aan de oostkant van het land. Waar we eindigen is niet in te schatten, dat hangt voor een groot deel af van mijn conditie, of misschien beter geformuleerd, van wat daarvan is overgebleven.

De vakantie is al goed begonnen; de bagage van de-man-over-wie-ik-niet schrijf is netjes volgens afspraak in Girona afgeleverd en die van mij in Sevilla! 😅

Fietsvervoerder

Door de vele mensen die tegenwoordig naar Santiago de Compostella fietsen, is een hele toeristische nevenindustrie ontstaan van en naar Spanje.

Wij hebben onze fietsen en het grootste deel van de bagage met een speciale fietstransporteur meegestuurd naar Girona. In Nederland worden je spullen netjes bij je thuis opgehaald of afgeleverd en in Spanje is een heel aantal grote steden waar de spullen naartoe worden gebracht of worden opgehaald.

De fiets gaat, ingepakt in een paardendeken, rechtstandig hangend aan een fietshaak in een grote bestelbus. De fietstassen moet je in een doos doen waarop je je naam schrijft en de plaats van bestemming.

Lees verder

Retinale cryopexie aka cryo-behandeling aka cry-behandeling
avatar

retinale cryopexie

Cry(o)-behandeling

Het is alweer vier weken geleden dat de tweede cryo-behandeling in mijn blinde oog plaatsvond. Ik noem het de cry-behandeling; het is een gore rotbehandeling.

Ik heb amper gehuild de laatste drie jaren bij alles wat er tot nu toe is gedaan aan ‘behandelingen’ voor mijn blindiaanse oog.

De laserbehandelingen waren tot nu toe het ergst, de ooginjecties en vochtaflatende puncties bleken een peulenschil. Het meest vervelende was eigenlijk het eindeloze wachten in ziekenhuizen, op dokters die nooit in de pas lopen met de afgesproken tijden.

Tot nu toe.

Nu heb ik wel gehuild.

Gehuild van de pijn en gehuild van mijn machteloosheid. Gehuild om mijn gezondheid en gehuild omdat ik met mezelf te doen heb. Te doen had. En soms nog heb.

retinale cryopexie

Retinale cryopexie

De eigenlijke naam van de behandeling is een hele mond vol: retinale cryopexie. Het wordt ingezet bij ernstige vormen van glaucoom, de vorm die niet meer reageert op druppels of laserbehandelingen of ooginjecties en vochtaflatende puncties.

Het doel van de behandeling is tweeledig. Enerzijds wordt via deze behandeling het netvlies ‘vastgeplakt’ aan de andere lagen in de binnenkant van het oog en anderzijds kan de aanmaak van kamerwater erdoor verminderen.

Kamerwater is niet het water waarmee je je kamerplanten water geeft, maar het vocht dat in je oog zit en dat voor de stevigheid ervan zorgt. Het orgaantje dat het kamerwater aanmaakt heet in ziekenhuisjargon: corpus ciliare.

Behandeling

Lees verder

Een romantische roos
avatar

romantische roos

Pensioenfeestje

De-man-over-wie-ik-niet-schrijf is met pensioen.

Deze week was zijn afscheidsfeestje. Zijn collega’s hadden het leuk gedaan, in de vorm van College Tour werden er ‘spontane’ vragen gesteld door het publiek en daarover kon de-man-over-wie-ik-niet-schrijf steeds een mini-college geven.

Motto: eens een docent, altijd een docent!

Inhoudelijk heb ik niet kunnen onthouden welke vragen werden gesteld en wat daarop de antwoorden waren, mijn huidige opiumhoudende-staat-van-gedrogeerd-zijn, maakt dat mijn geheugen als een vergiet werkt. Het ene oor in, het andere oor uit, dat werk.

romantische roosVitaal

Ik voelde meer dan dat ik het zag of beluisterde dat hij het naar zijn zin had en dat hij ervan genoot om op deze manier afscheid te kunnen nemen. De woorden vitaal, fit, betrokken en bevlogen zijn nog nooit zo vaak genoemd in relatie tot een pas-gepensioneerde als tijdens dit afscheid.

Nu geef ik de collega’s van de-man-over-wie-ik-niet-schrijf geen ongelijk. Hij is ongekend vitaal en fit en betrokken en bevlogen. En ook totaal niet bezig met het pensioneren en plannen maken voor daarna.

We hadden in totaal één plan en dat was om in de meimaand te gaan fietsen in Spanje.

Helaas is mijn oogarts daarvoor gaan liggen. Het leek hem geen goed idee om dat nu te gaan doen vanwege mijn verre van fitte noch vitale status van zijn. We moesten maar eens beginnen met een uitstel van de vakantie van drie weken.

Talenten

Lees verder

Blijmoedig versus mismoedig
avatar

Blijmoedig mismoedig

Blind oog

Mijn kijk op het leven als Blindiaan is meestal blijmoedig. Ik heb er niets voor hoeven inleveren, het beperkt me helemaal nergens in en aan vreemden merk ik dat ze het niet 1-2-3 zien, wat ik prettig vind.

Kortom, geen vuiltje aan de lucht.

Tot ik een ‘behandeling’ kreeg waarvan ik mismoedig werd en het leven als Blindiaan ineens meer last dan lust bleek te geven.

‘Behandeling’

De behandeling die ik tussen aanhalingstekens zet, is de cryo-behandeling waarover ik kortgeleden dit verhaal schreef. Het is ondertussen een paar weken verder en ik heb deze operatie nogmaals moeten ondergaan.

EN NU, NU LIJD IK AAN DE MEEST VRESELIJKE HOOFDPIJNEN!

Ik ben er mismoedig en mistroostig van.

blijmoedig mismoedig

Vicieuze cirkel

Lees verder

Nieuws van het paddenbevrijdingsfront
avatar

Paddenbevrijdingsfront

Echt belangrijk

Geregeld krijg ik het verzoek om eens over ‘echt belangrijke zaken’ te schrijven, in plaats van over de huis, tuin en keuken onderwerpen waartoe ik me meestal beperk, naast nieuws over mijn persoonlijke avonturen als Blindiaan.

Er wordt aan toegevoegd dat ik me verplicht moet voelen dat te doen omdat ik schrijftalent heb: ‘je moet dat talent eens inzetten voor iets dat maatschappelijk nut heeft’.

Oekraïnereferendum

Slapjes kan ik vermelden dat ik een serieus blog schreef over het Oekraïnereferendum en dat mijn blogs over werkloosheid onder 50+’ers ook serieus waren, hoewel misschien lichtvoetig geschreven.

Als ik al een talent heb, dan is het dat ik altijd, onder alle omstandigheden, met enige afstand tot het object kan schrijven, zelfs als ik zelf het subject van schrijven ben, en dat daardoor mijn soort humor ruimte krijgt.

Paddenbevrijdingsfront

De opmerkigen wil ik toch ter harte nemen. Dit blog gaat over het paddenbevrijdingsfront. Je hebt er misschien nog niet over gehoord, maar het bestaat echt.

Lees verder