runningrita

WK atletiek 2015

Geplaatst op 30 augustus 2015 door Rita Verduinseptember 1, 2015

Genieten

Die WK atletiek 2015, dat is weer zo genieten!

Er gaat toch zeker en vast niks boven een potje hard rennen achter elkaar aan op een ovaaltje of naast elkaar op datzelfde ovaaltje.

Ik kan er úren naar kijken. Hetgeen ik heb gedaan de afgelopen week.

Voor mij is er geen mooiere sport dan deze. Zo mooi als al die atleten over het ovaaltje snellen. Het onnoemelijke aantal trainingsuren dat daaraan is vooraf gegaan. De verrichte trainingsarbeid die zonder twijfel enorm is geweest.

Andere atletieknummers

Hoewel het hardlopen mijn absolute favoriet is, en dan vooral de 800m, vind ik de springnummers ook prachtig, eigenlijk allemaal. Van de werpnummers vind ik speerwerpen mooi en de rest is niet echt aan mij besteed.

Snelwandelen hoort ook bij atletiek. Dat vind ik helemaal niks. Snelwandelen misstaat niet in het rariteitenkabinet van het Ministry of Silly Walks, enige gelijkenis met atletiek kan ik er niet in zien.

Zelfs Nordic Walken is toegelaten door de atletiekbond. Onbegrijpelijk. Nordic Walken staat tot atletiek zoals een Hymermobiel staat tot kamperen.

1983

Lees verder →

Nijntje, onschuldig konijntje

Geplaatst op 20 augustus 2015 door Rita Verduinjanuari 26, 2020

Nijntje forever

~~~~

‘hoi-hoi riep nijn, wat fijn

u-trecht heeft een ko-nijn

dat haar sym-bool zal zijn’

~~~~

Nijntje is wereldberoemd. Ze overtreft de Dom als symbool van de stad Utrecht. In de dagen rond het Grand Départ in Utrecht struikelde je over de Nijntjes. Ze was overal. Utrecht heeft normaliter al best veel Nijntje. Begin juli was er echt geen ontkomen aan.

Ik houd van Nijntje.

Niet zonder reden bekleedden wij jaren geleden de kamer van onze tweeling in Nijntje-motief. Schattige gordijnen en een sprei voor in de twee ledikantjes.

Nijntje is een meisje, maar is zo androgyn getekend, dat je haar ook makkelijk kunt gebruiken in een kamertje voor een jongen. Ik las dat de geestelijk vader van Nijntje, Dick Bruna, ervan hield om een jurkje te tekenen. Daarom werd ze een meisje.

Nijntje is immens populair.

En ze is schattig, slim en onschuldig, en soms niet. Hoe dat zit, lees je vanzelf.

Nijntje in Utrecht

Wij in Utrecht hebben ten eerste Nijntje-as-Art. Deze kunststukken staan op het Domplein.

Nijntje-pleintje

Verder heeft Utrecht het Nijntje-pleintje, met daarop, vanzelfsprekend, Nijntje. Deze keer in zwart silhouet. Het Nijntje-pleintje ligt vlakbij de Hardebollenstraat *), voor het nodige tegenwicht.

Verkeerslicht

Lees verder →

Lidl lohnt sich

Geplaatst op 18 augustus 2015 door Rita Verduinaugustus 20, 2015

Voor de Lidl

Op de parkeerplaats voor de ‘Lidl lohnt sich’ in Simmern wacht ik op de-man-over-wie-ik-niet-schrijf omdat hij boodschappen doet en ik in de schaduw onze leenfietsen bewaak die geen slot hebben.

Beige man

Het lijkt alsof ik de aanbiedingen bekijk die zijn aangeplakt in een speciaal daarvoor opgehangen glazen kastje. Naast mij komt een oude, beige man staan. Hij begint iets te zeggen over een van de aanbiedingen en uit mijn reactie maakt hij op dat ik een Ausländerin ben.

‘Ah, Sie sind Holländerin, nichtwahr?’

‘Ja, das bin ich.’

Mijn drie jaar middelbare-school-Duits komt nog goed van pas.

‘Meine Schwiegertochter wohnt auch in Holland, Sie wohnt in Meppel. Vielleicht könnt euch sich gegenseitig?’

Voor buitenlanders is Nederland zo groot als een ansichtkaart, dus wij moeten elkaar vast en zeker allemaal kennen.

‘Leider war ich in mein ganzes Leben nur einmal in Meppel’, zeg ik, grotendeels naar waarheid. Ik mis er niks aan, dat ik pas een keer in Meppel was, dus ‘leider’ is nogal overdreven, maar je wilt niet meteen ein züfallige, sanfter Herr für seinen Kopf stoßen.

Seinen Kopf neem ik onderwijl steels onder de loep. Hij heeft een mond waarin nogal wat mankeert. Zo te zien heeft hij alle tanden nog, maar het zijn stuk voor stuk stompjes die tamelijk willekeurig zijn afgebroken. Het is opmerkelijk hoe mijn blik zich vastnagelt aan wat onvolkomen is. Ik kan naar niets anders kijken dan naar de ruïne van wat ooit een heel gebit is geweest.

Donkerrode vrouw

Lees verder →

Jaap Lodewijks

Geplaatst op 13 augustus 2015 door Rita Verduinaugustus 18, 2015

In memoriam Jaap Lodewijks

12 november 1952 – 10 augustus 2015

~~~~

Begin deze week hoorde ik dat mijn ex-collega Jaap Lodewijks plotseling is overleden aan een hartstilstand. Hij was 62 jaar en was nog geen jaar met pensioen. Of eigenlijk was hij niet met pensioen, hij was aan een nieuwe fase begonnen. Een fase waarin hij zijn inspiratie en inzichten wilde delen met anderen over dienend leiderschap en over Franciscus van Assisi, de Katholieke heilige die de mensen in zijn tijd voorleefde hoe je arm aan bezit, rijk aan inspiratie kunt leven.

Jaap is een dierbare collega.

In de tijd dat ik voor het Wegener-personeelskrantje een column schreef, was hij mijn schrijfcoach. Die column mocht maar 250 woorden beslaan. Daar zit je zo aan (dit zijn nu al 130 woorden).

Zijn belangrijkste les: beperk je tot één onderwerp en één invalshoek.

Lees verder →

Duurzame energie

Geplaatst op 11 augustus 2015 door Rita Verduinaugustus 11, 2015

Reageer

Windmolens

Op vakantie in Duitsland vallen twee dingen op. Het aantal huizen met zonnepanelen op het dak is groot en nog groter is het aantal windmolens dat her en der door het (platte)land staat.

Duitsland is bezig met een inhaalrace op het gebied van duurzame energie. De drie Scandinavische landen zijn moeilijk in te halen, zij winnen veel energie uit waterkracht en aardwarmte (geothermie), maar daarna stoomt Duitsland op in internationale lijstjes. Ter vergelijking, Nederland staat in diverse lijstjes die ik googelde steeds in de achterhoede.

Rondom het huis waarin wij verblijven staan grote en kleinere windmolens. Het zijn er een stuk of dertig. Je ziet ze, maar je hoort ze niet. Tot de avond valt en de stilte van de aankomende nacht wordt overstemt door het woevoesh-woevoesh-woevoesh van de dichtstbijzijnde windmolen.

De windmolens staan als stalen bomen in het gelid. Ze getuigen ervan dat er altijd wind is en daarmee altijd energie. En die energie gaat niet ten koste van de aarde. Dit Duitsland maakt duidelijk dat wij moeten leren een landschap te waarderen met een horizon met daarin de vele contouren van de hoge en stille stalen kolossen.

En ’s nachts het woevoesh-woevoesh-woevoesh van de wieken.

Zonnepanelen

Lees verder →

50 volgers

Geplaatst op 8 augustus 2015 door Rita Verduinaugustus 8, 2015

Volgers

Je hebt volgers en volgers. Er zijn er die lezen bij toeval eens een of twee blogs. Er zijn er die lezen af en toe en sommigen doen dat met een zekere regelmaat En er zijn volgers die álles lezen.

Voor die laatste groep schrijf ik dit blog(je).

Het zijn de mensen die een (gratis) e-mailabonnement hebben. Ze krijgen een mailtje iedere keer dat ik een nieuw blog publiceer. Ze hoeven alleen te klikken op een meegestuurde link.

Ik koester deze volgers.

Heel langzaam zag ik het aantal e-mailvolgers stijgen vanaf de start van mijn blog in maart 2013. Het gaat zo langzaam dat ik soms maanden niet kijk.

Vanmorgen keek ik weer en werd verrast; mijn blog heeft ondertussen 50 volgers van deze trouwe soort. De laatste kwam er twee maanden geleden bij.

Tijd voor een feestje!

Dank

Lees verder →

Factor V Leiden

Geplaatst op 5 augustus 2015 door Rita Verduindecember 16, 2015

Bloedstolling

Ik heb een erfelijke bloedstollingsafwijking.

Hij heet Factor V Leiden en je spreekt het uit als ‘factor vijf Leiden’.

Gisteren belde de internist me op ons vakantieadres. Hij kwam meteen ter zake en hield na enige uitleg over verschillende bloedstollingsfactoren en afwijkingen daarop, een tamelijk moeilijk verhaal over eiwitophoping in het bloed en hoe dat leidt tot een aanmerkelijk grotere kans op trombose.

Ik wist maar één ding. Dit heb ik van mijn vader en het is mede oorzaak van zijn jonge overlijden en ook dat van zijn vader, mijn opa.

Ben ik genadig af met een ooginfarct? Bij hen was het een hartaanval, die beiden direct fataal was.

Bloedverdunner

Ik ben vanaf nu een gewaarschuwd mens. De internist gaf aan dat het verstandig is een bloedverdunner te gaan slikken.

‘Natuurlijk. Ja, die zal ik gaan slikken. Straks, als ik terug ben van vakantie.’

‘En u moet uw familie inlichten.’

Familie

Lees verder →

Terrasje pakken

Geplaatst op 1 augustus 2015 door Rita Verduinaugustus 1, 2015

Reageer

Eind juli

Vrijdagmiddag, eind juli, mooi weer en niet alleen het weekend staat voor de deur, ook de vakantie maakt haar opwachting.

‘Zullen we een terrasje pakken?’

‘Goed idee.’

‘Dan zien we elkaar in de stad over een uurtje.’

Ik ben, voor de verandering, te vroeg. Meestal ben ik te laat, maar dat zijn nu de andere leden van het gezin.

Ik heb even tijd en gelegenheid om mijn terrasburen te onderwerpen aan een kijk- en luisteronderzoek.

Voorbeeld

Een paar modieus geklede mensen komen net na mij aan. Ze dragen badges met de tekst ‘Jezus mijn goed voorbeeld’ en bestellen sinas, water en rivella.

Ik weet zodoende meteen wat Jezus zou hebben besteld.

Was er, by the way, al rivella, 2000 jaar geleden?

Dat wist ik niet. Knap dat deze vlotte twintigers dat wel weten. Het is in ieder geval duidelijk dat Jezus geen alcohol gebruikte, hoewel de Papen daar anders over schijnen te denken, die schenken maar wat graag wijn op allerhande tafels.

Milfiaanse borsten

Lees verder →

Opruimen

Geplaatst op 12 juli 2015 door Rita Verduinjuli 14, 2015

Verplichte kost

Er zijn mensen die van opruimen hun werk maken.

On-voor-stel-baar. Dat. Je. Daar. Lol. In. Kunt. Hebben.

Opruimen is verplichte kost voor mij. Af en toe kun je er niet onderuit. In mijn geval meestal omdat ik iets kwijt ben dat ik beslist moet terugvinden. Eerst graai ik door allerhande papierstapels. Ik gebruik sinds kort Evernote, maar dat wil nog niet zeggen dat de papierstapels helemaal uitgebannen zijn.

Meestal helpt dat niet.

Dan graai ik nog maar eens door dezelfde stapels.

Dat helpt doorgaans nog steeds niet.

Er zit maar een ding op.

Opruimen die handel.

Stapels worden stapeltjes

Eerst maak ik van een paar grote stapels allemaal kleine stapeltjes. Per stapeltje weet ik precies wat in welke map moet. De dingen die weg kunnen, komen op een steeds groter wordende stapel. Na verloop van tijd is het altijd weer verbazingwekkend wat allemaal weg kan van de dingen die je eerst niet meteen wilde weggooien.

Heel vaak belanden alle kleine stapeltjes weer op een grote stapel. Dan zet ik net niet het laatste stapje om de boel echt helemaal op te ruimen, wat inhoudt dat het tot en met ‘in de mappen’ is opgeruimd.

Lees verder →

TDFutrecht – 1e etappe

Geplaatst op 5 juli 2015 door Rita Verduinjuli 8, 2015

Reageer

Prachtfoto

Deze prachtfoto heb ik van internet geplukt. Wat een mooi gezicht, al die renners op de Oudegracht met de Dom op de achtergrond, blinkend in de zon.

Maliebaan

Vandaag lopen we in het kader van hashtag TDFutrecht allereerst naar de Maliebaan. Daar is het al lekker druk want we zijn niet reuze op tijd. Het wachten is op een langzaam fietsend peloton. Dat heet een geneutraliseerde koers. Pas in Utrecht-Zuid wordt de koers vrijgegeven en mogen de renners hun eigen tempo gaan rijden.

Peloton

Na ongeveer een half uurtje komt het peloton langs gepeddeld. Er is eigenlijk niet veel te zien. Behalve dat het er veel zijn. 198 mannen om precies te zijn. Samen is het een kleurige bos bloemen die langzaam voortbeweegt op supersonische fietsen.