Grijs is het nieuwe rood
avatar

Geplaatst op door januari 4, 2024
7

Kleurenpalet

Rita jongAls vrouw kun je alle haarkleuren kiezen die je wilt. Grofweg kun je kiezen uit licht, donker of rood.

Bij mij thuis heet dat blondgedeerd, verzorgd en recalcitrant.  Waarom en hoezo? Onze oudste zoon vroeg ooit, lang geleden, aan zijn oma: ‘oma, waarom ben jij blondgedeerd?’ Sinds die tijd heet heel licht tot geel haar bij ons blondgedeerd. Zoals ook het onderdeel dressuur in de paardensport hier in huis ‘borduren met paarden’ heet. Dezelfde zoon was daar verantwoordelijk voor.

Om nog even op oma terug te komen, zij was niet blondgedeerd, maar wit.

Donker haar noemen wij verzorgd, want, let maar eens op, vrouwen met donker haar zien er vaak helemaal tip-top uit. Let wel, het gaat hier om de geverfde vrouwenvariant. Rood haar vat ik in de categorie recalcitrant, want: niet blond en niet donker. Dus niet gewoon en middle-of-the-road maar afwijkend.

Eigen haarkleur

Je kunt natuurlijk ook kiezen voor je eigen natuurlijke haarkleur. Dan zegt de kleur helemaal niets over verzorgd of recalcitrant, dan kun je het verder niet helpen. Bij de niet-ververs komt een nieuwe categorie tevoorschijn: donkerblond. Dat is de nette kappersvariant van melkboerenhondenhaar. Geen boter en geen vis. Net niks eigenlijk. Deze kleur wordt veel weggemoffeld onder blond, donker of rood uit een potje.

Gekleurde haartooi

Rita roodIn het verleden heb ik alle kleuren van de regenboog uitgeprobeerd. Reden: mijn eigen dertien-in-een-dozijnkleur, precies ja, donkerblond.

Blond werd door de zon strogeel, wat geen succes was en mijn haar vond de chemische trukendoos ook niet fijn, uit protest werd het piekig en dood. Heel donker haar maakte van mij een heroïnehoertje, zo moe, mat en afgetobd zag ik er uit.

Lees verder →

Internet pornography
avatar

Geplaatst op door juli 18, 2014
6

SpacepornMovement

Mijn kinderen denken nu meteen: ‘O God, waar gaat ze nu weer over schrijven? Moet dat echt?’

Ja, dat moet.

Er is een heel leuke ‘movement’ op het net, je kunt er een hoop pret mee hebben en ik noem het de internet pornography-beweging, voor liefhebbers beter bekend als hashtag #porn.

Zo zijn er #cloudporn, #waterporn, #natureporn, #skyporn, #fireporn, #sandporn, #beachporn, #policeporn, #armyporn, #skateporn, #runporn en #scienceporn. Google er maar eens op: hoge hitratio gegarandeerd!

Hashtag #skyporn

skypornMeestal gaat het om onschuldige foto’s van mooie plaatjes met natuurbeelden. #Natureporn, #cloudporn, #waterporn, ze leiden allemaal naar mooie beelden van natuur, wolken en water. Uit mijn eigen Instagram collectie viste ik het voorbeeld hiernaast. Om maar meteen een bekentenis te doen: ik hou van #skyporn en maak geregeld foto’s van mooie luchten, met of zonder wolken.

Je kunt van #skyporn ook analytics bekijken op Hashtag.org, ook zo’n internet dingetje.

Zo leer je dan dan er een absolute piek is om 12:00 uur in het gebruik van de hashtag #skyporn. Interessant nietwaar?

#Sandporn

Lees verder →

Dwalingen der bureaucratie
avatar

Geplaatst op door mei 5, 2022
Reageer

Purple_Croc_middleKlacht Ministerie van Veiligheid & Justitie

Geachte heer/mevrouw,

Op 20 mei jl. kreeg ik een verkeersboete vanwege het vasthouden van mijn mobiele telefoon tijdens het autorijden. Deze boete bedroeg 220 euro. De boete is via internetbankieren op tijd betaald door mij.

Ik ben echter vergeten dat er 6 euro administratiekosten moest worden opgeteld bij de boete. Dat deed ik niet met opzet. Nu heb ik een extra boete voor mijn kiezen gekregen van 110 euro omdat het totaalbedrag van 226 euro niet op tijd volledig was betaald.

Ik maak bezwaar tegen de hoogte van deze verhoging. Het is absurd om voor het vergeten van 6 euro een boete te krijgen die ruim 18 keer hoger ligt dan het bedrag dat niet is betaald.

In afwachting van uw welwillende reactie, verblijf ik,

Met vriendelijke groet,

Mevrouw G.C. Verduin

Het Ministerie van Veiligheid & Justitie verklaarde mijn klacht niet ontvankelijk. Mijn grootste ergernis in deze kwestie: je kunt niet op redelijke gronden bezwaar maken tegen een dergelijke onredelijke paarse-krokodil-dwaling der bureaucratie.

paarse-krokodil 1

Wat Google vertalen hiervan maakt in het Duits

Lees verder →

Standje voorligsteun – running bootcamp
avatar

Geplaatst op door januari 17, 2021
2

push up 1Gisteren was ik – sportief gezien – overmoedig en vandaag bezuur ik dat. Letterlijk, want mijn spieren zitten zo vol melkzuur dat ik niets kan bewegen zonder overal pijntjes te voelen.

Gisteren deed ik, geheel vrijwillig, ongeveer 200 push-ups vanuit standje voorligsteun, ook bekend als standje doorligkreun.

Bootcamp in de ochtend

In de ochtend ging ik zoals alle zaterdagen naar het Panbos om een leuk rondje te lopen. Eens in de paar weken doen we daar tussen het inlopen en het eigenlijke hardlopen een kleine bootcamp. We sjouwen dan door een zandverstuiving een aantal rondjes die afgewisseld worden met allerhande oefeningen. Een circuittraining heette dat vroeger. Nu heet hetzelfde een running bootcamp.

Gisterochtend lag de nadruk op buik- en rugspieren. Nu kunnen vooral mijn buikspieren altijd extra aandacht gebruiken dus ik deed fanatiek mee. Sommige van mijn collega-hardlopers kregen in de loop der jaren meer buikbieren dan buikspieren, die konden helemaal hun hart ophalen.

Touwtjespringen

Een van de oefeningen bestaat uit touwtjespringen.

Ik hou van touwtjespringen. Vroeger al en nu nog steeds. Je wordt er vrolijk van.

Gisteren lagen er twee soorten touwen bij de zandverstuiving, twee eenpersoonstouwtjes en het grote meerpersoonstouw. Het is super leuk om met het grote touw met een aantal mensen ‘in-spring-de-bocht-gaat-in-uit-spring-de-bocht-gaat-uit’ te zingen en tegelijkertijd in en uit het grote touw te springen. Net zoals schaatsen, verleer je touwtjespringen niet. Je moet er hooguit een beetje op oefenen. Alleen het dubbelspringen, de hoogste klasse in het touwtjespringen, blijken we collectief verleerd te zijn. Alleen het dubbel draaien gaat nog goed.

Bootcamp in de middag

Lees verder →

Twee heftige docu’s over autisme
avatar

Geplaatst op door juni 26, 2014
5

De afgelopen periode zag ik twee documentaires over volwassen autistische mannen. Beide verhalen waren zonder meer aangrijpend.

Kees

‘Het beste voor Kees’ vond ik aangrijpend omdat het herkenning gaf.

De documentaire laat de gevangenis zien van een gezinssysteem, ooit voortgekomen uit de beste bedoelingen, dat is vastgelopen in blindheid voor de patronen in juist dat eigen systeem. Kees is de Zonnegod van zijn eigen wereld, gefaciliteerd door zijn liefhebbende ouders, meer in het bijzonder door zijn moeder. Zij zegt tegen het eind van de documentaire: ‘Hij heeft zich zo ontwikkeld, hij is zijn autisme ontgroeid’.

Ik denk het niet. Kees is zo autistisch als hij groot is.

AutismeToch begin ik met schrijven dat de film herkenning gaf. Wat ik herken is de stevige neiging je bijzondere kind te willen beschermen. Voor je het weet ben je bezig hem of haar te ontzien. Mijn grootste valkuil is misschien wel dat ik enorm de neiging heb me als Redder te manifesteren en dat bovendien zelf niet in de gaten heb. Ik doe dat niet omdat ik zo nodig wil redden, ik doe dat ongemerkt. Uit pure bescherming.

Ik ben dus niet zoveel anders dan de moeder van Kees in de documentaire.

Heftig dus. Deze uitvergroting van mijn eigen valkuil.

Matthijs

‘De regels van Matthijs’ vond ik aangrijpend omdat Matthijs in zijn autisme en leven enorm alleen en onbegrepen is. Hij verbouwt zijn huurappartement op een onaangepaste manier en leeft tussen de troep van zijn onnavolgbare verbouwingsoperaties.

Lees verder →

#Vrijdagmiddagtraditie
avatar

Geplaatst op door juli 18, 2014
1

Vrijdagmiddagtraditie

Twitter

In maart 2011 startte ik met Twitter. In die beginperiode twitterde ik eens dat ik blij in mijn auto zat, samen met mijn vrijdagmiddagtraditie. Een collega reageerde en vroeg wat die traditie mocht inhouden.

Mijn antwoord: ‘In de auto op vrijdagmiddag op weg naar huis keihard muziek aan en dan bij voorkeur iets dat mijn stemming op dat moment weergeeft’.

Ik doe dat al zo lang als ik werk. Weliswaar alleen in de periodes dat ik met de auto naar mijn werk reed. Er zijn ook lange jaren geweest dat ik treinde.

Traditie

Door het twittergesprek ontstond het idee om iedere vrijdagmiddag een muzieknummer te twitteren. Mijn #vrijdagmiddagtraditie was geboren; een soort vrijdagmiddag live maar dan privé.

In de loop van de jaren dacht ik er niet alle vrijdagen aan, toch zijn er vele vrijdagmiddagen gepasseerd dat ik het nummer van die week twitterde. Soms kreeg ik een reactie, meestal niet. Nadat ik stopte bij Wegener gaven een klein handjevol mensen aan mijn #vrijdagmiddagtraditie te missen. Wat mij een glimlach ontlokte.

Spotify

Lees verder →

Mouches Volantes – reprise
avatar

Geplaatst op door december 22, 2020
14

Mouches Volantes 3

Een jaar geleden

Vorig jaar schreef ik een blog over Mouches Volantes. Ik had daar destijds plotseling last van gekregen. Ze worden ook wel floaters genoemd. Het zijn kleine troebelingen in het glasvocht in het oog, eiwitophopingen eigenlijk. Die veroorzaken schaduwen op de oogbol. Je ziet steeds de schaduw ervan. Het is een volkomen ongevaarlijk fenomeen, maar het is domweg hinderlijk. Vanaf 50 jaar komt het veel voor bij mensen die bijziend zijn (ik heb -6,5).

Ik heb mezelf verplicht er aan te wennen. Dat lukte de ene periode beter dan de andere. Vooral op lichte dagen, met veel zon, bleef de vertraagde kerstbal heen en weer zweven door mijn blikveld. Het was niet erg, maar erg vervelend.

Remedie

‘Er is niets aan te doen’, zei de huisarts.

Zo’n tien maanden later zat ik er weer. Ik had uitgedokterd dat er wel degelijk iets aan te doen is. Er is één oogarts in het land die de zwarte vliegjes met een speciale laser te lijf gaat. Er is 95 procent kans op succes. Het wordt niet vergoed door de ziektekostenverzekering en je moet er bijna vijfhonderd euro voor over hebben, maar dan ben je ze ook zo goed als kwijt.

Laserbehandeling

Lees verder →

5 genante momenten
avatar

Geplaatst op door december 26, 2020
5

25-Kabouter-Wesley-Genante-Momenten

Moment 1 – gênanter kan bijna niet

Afgelopen donderdag had ik een afspraak bij Tempo-Team met Britt van Capelleveen. Haar collega Hans Willemsen, die ik nog ken uit mijn tijd bij Wegener, had me aan haar gekoppeld.

Britt is in 2013 verkozen door vakgenoten tot De meest invloedrijke recruiter van het jaar. Ik was met het oog op mijn zelfstandige toekomst dolblij met haar toezegging dat ze me wilde bijpraten over alles wat te maken heeft met online recruitment.

Opgewekt ging ik op weg naar Diemen, de reis was keurig gepland met de OV-reisplanner en volgens planning zou ik daar om iets voor tienen zijn.

Tempo-Team is onderdeel van Randstad en voetstoots ging ik ervan uit dat ze beide in hetzelfde loodgrijze gebouw huizen. Mooi niet, Tempo-Team zit vlak naast Randstad in een veel vriendelijker ogend, wit glanzend gebouw. De extra loopmeters kostten toch al gauw tien minuten meer.

Eenmaal bij Tempo-Team gearriveerd, werd ik opgehaald door Britt met de woorden: ‘Er is sprake van een een misverstand, tenminste dat denk ik, want wij zouden elkaar treffen om half tien’.

‘Nee toch, ik was in de veronderstelling om tien uur.’ Op de verkeerde momenten kan ik ijzeren-Heinig-eigenwijs zijn.

Britt: ‘Het maakt mij niet uit dat je te laat bent, maar ik heb om half elf de volgende afspraak.’

Mijn ongemak groeide ondertussen met zevenmijlsstappen en in mijn hoofd raasde de twijfel: ‘Het zal toch niet…? Owow, GÊNANT!’

Lees verder →