Peppi & Kokki in Schotland – deel 1
avatar

Geplaatst op door augustus 20, 2017
Reageer

Peppi & KokkiVerhaaltjes bij plaatjes

Dit blog wordt er een van verhaaltjes bij plaatjes. Plaatjes van Schotland welteverstaan. Wie Facebook heeft, zag alle foto’s al langskomen. Wie dat niet heeft, kan daar ook eenmalig kijken via deze link.

Alle foto’s zijn gemaakt met mijn iPhone. We hadden ook een heus fototoestel bij ons, maar daar heeft de-man-over-wie-ik-niet-schrijf foto’s mee gemaakt. Ik beperkte me tot de simpelheid van de iPhone. Het moet gezegd, de foto’s met mijn iPhone zijn aardig, maar die met het echte fototoestel zijn echt spectaculair.

Die luchten!

Die uitzichten!

Dat landschap!

Dat weer!

Schotland is een vakantieland waar je uitroeptekens bij nodig hebt! #egweur!

Zelfs bij foto’s die zijn gemaakt met een iPhone!

Peppi & Kokki

Peppi Kokki Schotland

Even voorstellen: Peppi was de dikke en Kokki de dunne, dientengevolge ben ik Peppi en is de-man-over-wie-ik-niet-schrijf Kokki. Speciaal voor mijn moeder heb ik af en toe een selfie van ons tweeën gemaakt. Selfies die de-dochter-over-wie-ik-ook-niet-schrijf stelselmatig ‘schattig’ vindt.

Ik weet het niet, maar het komt mij voor dat als een kind in de fase is beland dat ze alles van haar ouders als schattig bestempeld, dat je dan rijp bent voor het museum. Volgens dit kind dan in ieder geval.

In ons eigen beleving zijn wie niet meer piep, maar toch ook nog niet stok.

Als je niet weet wie Peppi & Kokki zijn, dan ben je ook nog niet stok en wel behoorlijk piep. Kijk even naar dit filmpje en je weet het meteen voor de rest van je leven (en het deuntje gaat het eerste half uur niet uit je hoofd).

Start in Nederland

Lees verder →

Blijwilliger tijdens de NKatletiek 2017
avatar

Geplaatst op door augustus 20, 2017
Reageer

NKatletiekNKatletiek 2017

Het NKatletiek 2017 duurt vier dagen en vindt plaats in Utrecht. Vandaag is de laatste dag en ik zit me stierlijk te vervelen in het kassahokje als #blijwilliger.

NKatletiekWij blijwilligers zijn deze zondag door de organisatie besteld om 8:15 uur, in alle vroegte dus, maar het wedstrijdgeweld barst pas los om 16:00 uur. Joost mag weten waarom we hier voor dag en dauw moesten zijn.

Ik heb tijd genoeg om een blogje te dichten, en tussen het nietschdoen in help ik de sporadische kaartjeskoper aan een toegangskaartje, wat feitelijk een polsbandje is. Voor iedere wedstrijddag geldt een ander kleurtje. Vrijdag blauw, zaterdag oranje en vandaag wit.

Polsstokhoogspringen

Op de eerste dag, donderdag 13 juli, vond in de avond de mannen- en vrouwenwedstrijd plaats van het polsstokhoogspringen, wat behalve een prachtig woord is voor het spelletje galgje, ook een wondermooie sport is.

Van de winnaar bij de mannen, Menno Vloon, maakte ik dit slowmo-filmpje (8 seconden)

Lees verder →

Zweten in Zweden, dag 2 – Beversafari
avatar

Geplaatst op door juni 22, 2017
2

Svettas i Sverige, Dag två – Bäversafari

Na een kort nachtje staan we vrijdagochtend klaar om een Scandinavisch oerbos te beleven. We hoeven daarvoor niet eerst een half uur in de auto ergens naartoe te rijden, we stappen simpelweg vanuit de tuin van het gele huis het bos in.

Wilde dieren

Eigenlijk is het bos achter het huis geen oerbos, die zijn er nog wel in Zweden, maar dat zijn allemaal Nationale Parken. Toch kan dit bos best doorgaan voor een oerbos. In een oerbos leven wilde dieren zoals elanden, rendieren, grote kudden herten, wolven, beren en natuurlijk trollen, elfen en kabouters.

In het bos waar wij wandelden is een dag of wat later een heuse beer met haar jong gesignaleerd.

Jaja, net als al die moorden zeker. Eerst zien, dan geloven.

Het is wel een lekkere boektitel in het Zweeds: mord i djungeln, moord in het oerbos.

Svenska – Zweeds

Zweeds klinkt helemaal leuk. Vroeger spraken mijn zus en ik heel vaak Zweeds met elkaar. Onze openingszin was:

‘Pelle, witte wa?’

Daar verzonnen we een heel  eigen Zweeds dialect op. Heel af en toe komt het nog weleens voorbij en dan vinden we elkaar weer naadloos in ons eigen Zweedse koeterwaals en ook al denken anderen het exact mee te kunnen spreken, dat is echt niet zo. Want:

‘Vi pråt Swæds wi kin ær.’

Nu ik me verdiep in de Zweedse taal en even wat heen en weer Google, blijkt er in de tv-serie gezegd te zijn:

‘Pelle, vet du vad?’

Dat betekent: ‘Pelle, weet je dat…?’ Dus ons ‘Pelle, witte wa?’ Kwam er heel dichtbij. Ik denk dat iedere Brabander zonder probleem Zweeds kan verstaan, en omgekeerd.

Zweten in Zweden

Urskog – oerbos

Lees verder →

Zweten in Zweden – dag 1
avatar

Geplaatst op door juni 18, 2017
2

Zweten in ZwedenMijn middelbare-schoolvriendenclub vertrekt voor ruim drie dagen Zweten in Zweden.

Waarom Zweden?

Een van ons heeft daar een zus wonen en een halfzijdig getatoeëerde ex-vriendin, maar van die laatste krijgen we alleen huis en paard te zien. De tatoeages blijven onzichtbaar, net als de ex-vriendin.

Verzamelen op Schiphol

Eenmaal op station Utrecht CS rijdt de door mij beoogde trein, met daarin vijf van de negen bendeleden, voor mijn neus weg. Ik ben hardleers waar het gaat om tijdig een vliegtuig halen (zie: de psychologie van te laat komen).

Gelukkig rijden er vier treinen per uur naar Schiphol, dus ik ben nog ruim op tijd als ik me aansluit bij de Bende van Negen, waarvan op dat moment acht van de negen leden present zijn.

Nummer 9

Ons negende bendelid komt rechtstreeks uit Spanje, waar we vorig jaar haar huis en haard bezochten, onder het motto: OntSpanje!

Zij vliegt in haar piereneentje van Alicante naar Arlanda en daar treffen we elkaar.

Zweten in ZwedenSchiphol

Op Schiphol blijken wij, na de bagagecheck, naar de aller, aller verste gate te moeten die er op Schiphol is. We lopen en lopen en nemen de loopband waar dat kan, waarop we weer lopen en lopen, tot we er moe en dorstig van zijn.

Twee van ons zijn al eerder gestrand, en wel bij bubbels en oesters.

Deze twee maken het ons bij het boarden nog spannend, zullen ze wel of niet op tijd aansluiten?

Uiteindelijk komen ze als allerlaatste aanzakken. Het lijkt vorig jaar wel, toen we vliegveld DüsselDolf bijna misten.

Cabin crew

Lees verder →

Blindiaan (16) – Pijn
avatar

Geplaatst op door mei 31, 2017
2

Vervolg op column Blindiaan voor Vereniging Oog-in-oog

Pijn voor gevorderden

Er is pijn en pijn.

Je kunt overgeven van de pijn. Ik had weleens gehoord dat dat kan, maar ik wist niet dat ik het kon.

Nu weet ik het. Liever had ik het niet geweten. Er is helse pijn voor nodig. In mijn geval een helse, stekende hoofdpijn, die begint in mijn blinde oog om daarna omhoog te trekken over mijn voorhoofd in een baan zo breed als mijn wenkbrauw om te eindigen ergens bovenop mijn hoofd waar het lijkt alsof iemand een ijzeren pin door mijn schedel duwt en die pin door steekt recht in mijn zieke oog. Het oog barst uit zijn voegen en doet een onbeschrijflijk en afgrijselijk soort pijn.

Ik ben een en al pijn.

Mijn waarneming is beperkt tot een lam gevoel van pijn. Ik ben doodop, wil alleen maar weg-zijn, wil slapen, de wereld niet bewust meemaken. Laat me weg-zijn. Laat me niet-voelen.

Ik tref mezelf terug in bed, de gordijnen zijn dicht en ik slaap. Ik slaap de pijn weg.

Uren later en een pijnstiller waarvoor ik een maagbeschermer moet slikken verder, kom ik terug in het land der levenden. Zonder pijn ben ik alleen dood- en doodmoe.

Ik ben uitgewoond.

Ziekenhuis

Lees verder →

Blindiaan (15) – 5 mentaal tips
avatar

Geplaatst op door april 30, 2017
Reageer

Vervolg op column Blindiaan voor Vereniging oog-in-oog

5 mentaal tips blindiaan

5 mentaal tips

De medische begeleiding die volgde op het verlies van mijn oog was prima. De mentale begeleiding vond ik allerbelabberdst. ‘U zult de eerste drie maanden heel erg moe zijn’, is ongeveer het enige dat op dat vlak is gezegd. Verder moest ik het zelf uitzoeken.

Ik heb al na een paar dagen het mentale besluit genomen geen gevecht aan te gaan tegen het onvermijdelijke. Mijn mantra werd: ‘Het is zoals het is’.

Nu ik wat verder ben, kan ik wel een paar mentale tips bedenken voor iemand die er nog maar net mee is geconfronteerd.

Mentaal tip 1 – werk

blindiaanIk ben blijven werken.

Dat was een wijs besluit. Het hielp mij niet in elkaar te zakken en letterlijk op de been te blijven. Het leidt daarnaast letterlijk en figuurlijk af. En afleiding is heel goed.

Dit werkt niet altijd en niet voor iedereen, maar proberen de draad van het normale leven vast te houden, heeft beslist een – ondergewaardeerde – therapeutische werking.

Mentaal tip 2 – rust

blindiaanIk organiseerde rust.

Of, zoals in de sport wordt gezegd, ik pakte mijn rust. Ik stopte met sporten, zei allerhande afspraken af en stopte met mijn vrijwilligerswerk.

Het waren geen vrijwillige keuzen. Ik kon niet anders omdat ik in het begin doodmoe was van het moeten kijken met één oog. Nog afgezien van de energie die het kost als je je zorgen maakt en de uitputting die ontstaat door het doorleven van allerhande emoties.

Mentaal tip 3 – leefstijl

Lees verder →

Geestenberg en bloemkoolherinneringen
avatar

Geplaatst op door april 28, 2017
3

Tongelre

Er is een plaats in Eindhoven waar ik heel af en toe kom. Vroeger vaker dan nu. Het is in een wijk in een stadsdeel in het Oosten van de stad. Het stadsdeel heet Tongelre en de wijk heet Geestenberg.

Bloemkoolwijk Geestenberg

Geestenberg is een nieuwbouwwijk die in de jaren ’70 speciaal is ontworpen om de weg kwijt te raken.

Het is een zogeheten bloemkoolwijk. Een bloemkoolwijk is een wijk die is ontworpen in de jaren ’70 als reactie op teveel rechtlijnigheid en doorzonwoningen uit de nieuwbouwijken van het decennium daarvoor. De woonthema’s saamhorigheid en collectiviteit leverden een wijk op met veel kruip-door-sluip-door-wegen. Huizen die niet aan een straat liggen maar aan een voetpad en die lukraak twee- of driehoog zijn en kozijnen hebben in een dozijn verschillende kleuren.

Het is geordende wanorde.

Bijna 50 jaar na de tekentafel, overheerst de wanorde. De wijk oogt rommelig. Ondoordringbaar. In zichzelf gekeerd.

Een wirwar van straten, voetpaden, parkeerplaatsen, zandbakken en kinderspeelplaatsjes. Er zijn ook groenstroken en hele grasvelden, maar die liggen naar binnen gekeerd, niet langs de straten waar auto’s worden getolereerd, maar achter de huizen aan de voetpaden.

Aan een van die paden woont mijn vroegere klassenleraar met zijn vrouw.

Klassenfeesten

Vroeger kwamen mijn klasgenoten en ik er om er klassenfeesten te vieren. Of Sinterklaas met eindeloze gedichten, surprises en pepernoten. Of we verzamelden er om een fietstocht te maken naar een natuurgebied waar we uitleg kregen van onze klassenleraar over de vegetatie. En deze leraar het was niet eens de biologieleraar. Het was de scheikundeleraar.

Zij hadden geen kinderen.

Seksuele voorlichting

Lees verder →

Rijbevoegd met 1 oog
avatar

Geplaatst op door april 17, 2017
Reageer

rijbevoegd met 1 oog

Weerzin

Het moet er maar eens van komen: bij het CBR mijn formele rijbevoegdheid hernieuwen nu ik als Blindiaan door het leven ga. Voor mijn verzekeringstechnische aansprakelijkheid is het van belang rijbevoegd met 1 oog te zijn.

Ik begin er met de nodige weerzin aan. Het begint al met de kosten van de Eigen Verklaring. Je moet 33 euro betalen bovenop alle ellende die al is gepasseerd, plus de keuringskosten. Dat voelt onrechtvaardig.

Ik zet me over mijn weerzin heen en login via mijn DigiD bij het CBR en kan het formulier downloaden na het voldoen van de gevraagde euro’s.

Tien vragen

Er staan tien medische vragen op het formulier. Je moet laten weten of je last hebt van epileptische aanvallen, flauwvallen, duizelingen, hersenziektes of misbruik van alcohol of drugs (zou er ooit iemand zijn die dat eerlijk beantwoord?). Er wordt gevraagd of je je armen, benen, handen en voeten gewoon kunt gebruiken en of je medicijnen gebruikt die volgens de bijsluiter je rijvaardigheid kunnen beïnvloeden. Al deze vragen beantwoord ik met ‘nee’.

De drie vragen die ik met ‘ja’ beantwoord zijn de vraag of ik weleens ben behandeld voor inwendige ziekten zoals hart- en vaatziekten of hoge bloeddruk en de vragen waarin wordt gevraagd of ik met één of beide ogen minder goed zie en de vraag of ik ben behandeld door een oogarts en bijvoorbeeld een laserbehandeling heb ondergaan.

Ja, ik ben behandeld voor een vaatprobleem en ja, ik slik medicijnen tegen een te hoge bloeddruk en ja, ik zie zonder hulpmiddelen geen snars in de verte en ja, ik ben in behandeling bij een oogarts en ja, een laserbehandeling heb ik ook achter de kiezen.

Op de laatste vraag, of ik nog andere aandoeningen heb die het besturen van motorrijtuigen bemoeilijken, kan ik gelukkig weer met een gerust hart ‘nee’ antwoorden.

Handtekening van de oogarts

Lees verder →

Blindiaan (14) – Complicaties
avatar

Geplaatst op door april 1, 2017
Reageer

Vervolg column Blindiaan voor Vereniging Oog-in-oog

complicaties ooginfarct

Pijn

Ik dacht dat ik de oogperikelen achter me kon laten en mijn leventje als blindiaan opgewekt verder kon leven. Ik zag over het hoofd dat er zoiets bestaat als complicaties en pijn en opnieuw een abonnement op ziekenhuisbezoeken.

Uit het niets kreeg ik heftige pijn in mijn blinde oog. Het was een felle, stekende pijn die doortrok naar mijn voorhoofd. Het oog zelf was rood-dooraderd.

Een bekende met complicaties bij een ooginfarct

Ik bezocht de huisartsenpost die avond. De medische woordenwisseling die volgde met een oogarts op afstand had een eigen dynamiek: ‘Ik heb hier een patiënt die bekend is met een ooginfarct met een dubbele vaatafsluiting. Zij is ook bekend met hoge bloeddruk en zij is bekend bij uw vaatspecialisten.’

Jazeker, ik ben zo bekend. Een lokale bekende. Dat ben ik.

Eerlijk is eerlijk, deze huisarts was vriendelijk en medelevend. Veel medelevender dan mijn eigen nieuwe huisarts. Ik heb niet het idee dat die bekend is met mij.

Glaucoom

Ik ging met een forse pijnstiller, een pijnkiller, oogdruppels en een voorlopige diagnose naar huis. Ik kreeg een papier mee getiteld: ‘oogdruppels bij glaucoom’.

De volgende dag volgde een spoedbezoek aan de oogarts. Deze keek eens goed, en toen nog eens. Er bleek een bloeding ín de oogbol te zijn als gevolg van woekering van nieuw-vaten.

Nieuw-vaten

Lees verder →

Heineken Roeivierkamp op de Amstel
avatar

Geplaatst op door maart 12, 2017
Reageer

Heineken Roeivierkamp

Eindelijk… LENTE!

Vandaag de eerste echte lentedag. Het was nog net geen #rokjesdag, maar hardlopers liepen al met ontblote armen en benen.

Wat gaat een mens doen op zo’n prachtige zondag?

Flaneren

Een goed idee, flaneren.

Lekker in de stad slenteren, winkeltje in, winkeltje uit en op gezette tijden een terras in de zon opzoeken voor een kop koffie of thee.

Bootje varen

Ook een prima idee.

Tenminste, als je een bootje hebt.

In de grachten in de stad was het druk genoeg. Ik zag zelfs een hele Braziliaanse salsaband muziek maken vanaf een vlet. Wat geen opeenstapeling van woningen is tot hoog de lucht in, dat is een flat, een vlet is een kleine, platte boot.

Wandelen, hardlopen, fietsen, tuinieren

Dat kan ook allemaal op zo’n prachtige dag.

En vele mensen deden het.

Het was druk buiten. Iedereen heeft na de lange winter genoeg van het binnen zitten. De dagen worden langer. De krokussen bloeien vol overgave. Nog even en de bomen krijgen weer hun groene lentewaas.

Op de Amstel: Heineken Roeivierkamp

Lees verder →