Blindiaan (30) – verlangen
avatar

Geplaatst op door november 26, 2018
Reageer

Vervolg column Blindiaan voor Vereniging Oog-in-oog

Dit blog is hier eerder verschenen onder een andere titel.

verlangen

Hardloopconditie

Hardlopen is fijn als je conditie goed is en je spieren en pezen zo sterk zijn dat je ze zonder problemen meerdere keren per week kunt belasten.

De laatste jaren heb ik meer niet dan wel kunnen hardlopen door de ellende met mijn blinde oog. Het gevolg daarvan is dat mijn conditie momenteel verre van benijdenswaardig is en dat mijn spieren en vooral de pezen minder belastbaar zijn. Een blessure ligt zo op de loer als je je fysiek niet goed kunt bijhouden.

Gevallen vrouw

Sinds ik met één oog hardloop, val ik nogal eens. Afgelopen zaterdag was het weer zover. Na de warming-up was ik zo’n beetje 50 meter op gang met de echte training en KLABAM! Daar donderde ik tegen de vlakte. Weer een boomwortel die verdekt stond opgesteld.

Het was alsof er een olifant ter aarde viel.

Wat een dreun.

Onelegant ook.

Opkrabbelend viel de pijn aan mijn beide knieën meteen op en die aan mijn linkerhand. Pas toen er bloed te zien was, keek ik naar mijn linker elleboog. Jawel, daar zat hij, de zoveelste schaafwond.

Lees verder →

Recensie: De avond is ongemak
avatar

Geplaatst op door november 25, 2018
2
De avond is ongemak © animatie: Merel Corduwener (illustrator) en Rens Wegerif (animator)

Droomdebuut

‘De avond is ongemak’ is het prozadebuut van Marieke Lucas Rijneveld. Het boek verscheen begin 2018. In 2017 debuteerde ze met de poëziebundel Kalfsvlies.

Beide publicaties vielen in de literaire prijzen; Marieke Lucas beleefde een droomdebuut in de Nederlandse letteren.

Prachtig en ongemakkelijk

‘De avond is ongemak’ is een boek dat tegelijkertijd prachtig en ongemakkelijk is. Ik heb het verslonden, het verhaal pakt je en de taal is prachtig. Het ongemak zit niet alleen in de titel, het hele boek is doordesemd van ongemak.

Al na een dikke week ben ik het boek gaan herlezen, iets wat ik zelden doe. Met het herlezen ben ik nog niet klaar. Reden om een recensie te schrijven, is dat ik iedereen die graag leest wil enthousiasmeren voor dit boek. Je zult er geen spijt van krijgen.

De eerste keer is het het verhaal zelf dat je voort jaagt; ik wilde per se weten hoe het zou aflopen met Jas, de hoofdpersoon. De tweede keer lukt het me beter om de zinnen goed te lezen en de taal beter te laten bezinken, die rijk is aan beelden, mooie formuleringen en geweldige vergelijkingen. Alleen al om de taal moet je Marieke Lucas lezen, wat een schrijftalent!

Verhaal

Lees verder →

Leren accepteren
avatar

Geplaatst op door november 11, 2018
6

accepteren

Leren accepteren

Sinds de oogverwijderingsoperatie heb ik hard gewerkt. Wat aanvankelijk een groot drama leek, blijkt veel minder heftig te zijn dan ik verwachtte.

De operatie is drie weken geleden en ik heb er vrede mee dat ik nog maar één oog heb. Dat is geen grootspraak, dat is echt zo. Hoe dat is gegaan? Accepteren kun je leren en het is niet eens echt moeilijk.

Eerste week

De eerste week viel beslist niet mee. Het verwijderde oog zag er verschrikkelijk uit. Het was bloederig, vreselijk gezwollen en pimpelpaars. Ik had pijn. Pijn aan de wond en ‘normale’ hoofdpijn. Ik sliep slecht omdat ik me gestrest voelde en niet makkelijk insliep. Bij elkaar opgeteld voldoende ellende om me neerslachtig en verdrietig te voelen.

Wat hielp was de afleiding die ik had in de vorm van bezoek. Ik kon vele keren het hele verhaal vertellen van de operatie en uitleggen hoe die technisch was gedaan. Al vertellende verwerkte ik het geleden leed.

Zwelling

De zwelling veranderde iedere dag. Was hij eerst alleen rond het oog, na verloop van een paar dagen zakte de zwelling naar beneden en zat ie in mijn wang waardoor het leek alsof ik de bof had.

De kleuren van het blauwe oog veranderden ook, diep paars was de wal onder mijn verdwenen oog en rond het oog zelf werd de huid steeds geler.

Zalf

Lees verder →

Advocaatje leef je nog? Doemscenario wordt werkelijkheid
avatar

Geplaatst op door oktober 22, 2018
4

Doemscenario

‘Ik kan altijd nog advocaat worden…’

UMC @ night

De laatste dagen waren onvergetelijk.

Wat te denken van de nacht in een ziekenhuiszaal waar de buurvrouw om kwart voor drie ’s nachts de televisie aanzet en DWDD gaat kijken, met geluid en al aan. Had ik ongevraagd en opeens Matthijs van Nieuwkerk in mijn bed.

De andere twee buurvrouwen lagen ondertussen heel Amelisweerd om te zagen.

Klaarwakker

Klaarwakker was ik, en het was ondertussen tegen half vier in de nacht. DWDD was afgelopen en nu was SpongeBob SquarePants aan de beurt.

Dat werd me te gortig. Ik verklikte de buurvrouw en de nachtzuster deed subiet de televisie bij de buren uit. Fluisterend hoorde ik de zuster zeggen dat televisiekijken in de nacht niet gepast is op een meerpersoonszaal in het ziekenhuis. De buurvrouw antwoordde hardop dat ze thuis ook altijd televisie kijkt als ze niet kan slapen.

Beide snurkers werden er pardoes wakker van.

Daar lagen we, vier dames op leeftijd, en iedereen was wakker. Deze nacht ging nog lang duren.

Kwijt

Lees verder →

Blindiaan (29) – Retinale cryopexie
avatar

Geplaatst op door oktober 20, 2018
Reageer

Vervolg column Blindiaan voor Vereniging Oog-in-oog

Dit verhaal is hier eerder gepubliceerd onder een vergelijkbare titel.

retinale cryopexie

Cryopexie

De eigenlijke naam van de behandeling is een hele mond vol: retinale cryopexie. Het wordt ingezet bij ernstige vormen van glaucoom, de vorm die niet meer reageert op druppels of laserbehandelingen of ooginjecties en vochtaflatende puncties.

Het doel van de behandeling is tweeledig. Enerzijds wordt via deze behandeling het netvlies ‘vastgeplakt’ aan de andere lagen in de binnenkant van het oog en anderzijds kan de aanmaak van kamerwater erdoor verminderen.

Kamerwater is niet het water waarmee je je kamerplanten water geeft, maar het vocht dat in je oog zit en dat voor de stevigheid ervan zorgt. Het orgaantje dat het kamerwater aanmaakt heet in ziekenhuisjargon: corpus ciliare.

Behandeling

Het oog wordt verdoofd met een injectie onder het oog. Als de verdoving werkt, wordt een zeer koude sonde (cryoprobe) van buitenaf tegen de wand van oog gezet zodat alle lagen bevriezen, ook het netvlies in de binnenkant van het oog.

Cryotherapie creëert littekens, zoals ook de laserbehandelingen van twee jaar geleden dat deden.

Laseren werkt met warmte, bij cryotherapie wordt levend weefsel verbrandt via extreme koude. Het werkt als het bevriezen van een wrat: met bevriezing wordt een verbrandingseffect tewerkgesteld.

Lees verder →

Wat je nog niet wist over een ooglapje!
avatar

Geplaatst op door oktober 14, 2018
1

Ooglapje

Ter voorbereiding op wat komen gaat, oriënteer ik me op de markt voor ooglapjes. Het liefst loop ik straks met iets dat bij de kleuren van mijn kleren past.

In geen geval ga ik lopen met een zwart piratengeval. Je hoeft van buiten niet te zien dat er van binnen om dat oog wordt gerouwd.

Sexy ooglapje

ooglapjeHet eerste ooglapje dat mij is aangereikt, is een ‘sexy piraten ooglapje met kant’. De make-up wordt erbij geleverd. En dat alles voor het luttele bedrag van 2,50 euro, inclusief 21 procent BTW.

De productomschrijving luidt:

Ooglapje dames deluxe – kleur: zwart en rood – materiaal: polyester en kant – thema: piraten en zeerovers, accessoires, ooglapjes, Pirates of the Carribean, vrouwen, goedkope.

‘Goedkope vrouwen’ en ‘dames deluxe’ lijkt een wonderlijke combinatie voor een en hetzelfde product, maar binnen het thema ‘piraten en zeerovers’ bestaat dat zonder enig probleem naast elkaar.

Na enig klikken heb ik een veel duurdere en een nog goedkopere versie te pakken van een en hetzelfde ooglapje. Bij bol.com kost hetzelfde ooglapje 6,95 euro, ook inclusief 21% BTW. Je wordt voor het lapje gehouden voor je er erg in hebt.

Ik heb het sexy gevalletje alvast besteld. Voor 1,95 euro zal ik me niet snel miskocht voelen.

Etsy.com

Lees verder →

Muizenissen en afleiding
avatar

Geplaatst op door oktober 7, 2018
2

Muizenissen

Muizenissen

Vannacht droomde ik dat ik op de operatietafel lag en dat, terwijl ik onder narcose was, mijn linkeroog werd verwijderd in plaats van het rechter. Ik ontwaakte uit de narcose en bleek blind te zijn geworden. Een medische misser die glashard werd ontkend door iedereen. Ik voelde me volkomen machteloos.

Nu loop ik rond met een naar gevoel. Dat duurt al de hele dag. Stel je toch eens voor dat…

Dit soort muizenissen moet ik me niet in het hoofd halen.

Sterkte

Er zijn veel mensen die mij sterkte wensen. Soms via een kaartje, een enkeling met chocola of een boek en weer een ander met een plaatje en bidsnoertje van Santa Rita da Cascia, de heilige van het Onmogelijke.

Dat is lief en het doet mij goed.

Moeilijk

Toch is het moeilijk om te bepalen wat ik nu nodig heb.

Lees verder →

Evisceratie: Ee-vieze-wat?
avatar

Geplaatst op door september 24, 2018
7

evisceratie

Copyright: www.kunstogen.nl

Evisceratie

Op 21 maart 2015, bij aanvang van de lente, kreeg ik een ooginfarct waardoor mijn rechteroog blind werd. Precies drie-en-een-half jaar later, op 21 september 2018, bij het begin van de herfst, wist ik het zeker: het oog moet eruit.

Ik ben vele, vele pijnlijke en ook pijnloze behandelingen en evenzovele ziekenhuisbezoeken verder, en de dag die je dacht dat nooit zou komen, komt toch: ergens medio oktober krijg ik een evisceratie.

Ee-vieze-wat?

Een evisceratie is een vriendelijk woord voor een oogverwijderingsoperatie. De oogbol blijft hierbij intact, de iris wordt weggesneden en via die opening wordt de oogbol leeggehaald, waarna er een kunststofballetje in wordt gedaan, ten behoeve van de nodige opvulling. Het oog wordt dichtgenaaid en wat er dan overblijft ziet er net zo uit als de binnenkant van je wang.

Gruwelijk.

Afschuwelijk.

Zombie-oog

Ik krijg een zombie-oog. En ik heb mij altijd verre gehouden van het horrorgenre! Nu word ik zelf een halve zombie.

Vreselijk.

Ik zie er huizenhoog tegenop.

Rationeel

Lees verder →

Blindiaan (28) – Mismoedig
avatar

Geplaatst op door september 22, 2018
1

Vervolg column Blindiaan voor Verenging Oog-in-oog

mismoedig

Mismoedig

Mijn kijk op het leven als Blindiaan is meestal blijmoedig. Ik heb er niets voor hoeven inleveren, het beperkt me helemaal nergens in en vreemden zien het niet 1-2-3 zien, wat ik prettig vind.

Kortom, geen vuiltje aan de lucht.

Tot ik een ‘behandeling’ kreeg waarvan ik mismoedig werd en het leven als Blindiaan ineens meer last dan lust bleek te geven.

De behandeling die ik tussen aanhalingstekens zet, is de cryo-behandeling waarover ik eerder schreef. Het is ondertussen een paar weken verder en ik heb deze operatie nogmaals moeten ondergaan omdat er alweer een bloeding is in het blinde oog, met een verhoogde oogdruk tot gevolg.

EN NU, NU LIJD IK AAN DE MEEST VRESELIJKE HOOFDPIJNEN!

Ik ben er mismoedig en mistroostig van.

Vicieuze cirkel

Ik moet mezelf corrigeren; het is niet zo dat ik er niets voor heb hoeven inleveren.

Mijn vanzelfsprekende en blakende conditie, waarmee ik altijd wel ergens in den lande aan een 10km loopje kon meedoen, is veranderd in een conditie van iemand die opbouwt, weer een beetje op gang is, dan weer een tijd moet stoppen wegens complicaties, weer gaat opbouwen, etc. etc.

Het is een vicieuze cirkel en als ik eerlijk ben, heb ik al drie lange jaren niet meer echt lekker kunnen hardlopen.

Ik heb er mijn meest vanzelfsprekende hobby voor moeten inleveren.

Visuele uitdaging

Lees verder →

Blindiaan (27) – Alien-ogen
avatar

Geplaatst op door september 9, 2018
Reageer

Vervolg Column Blindiaan voor Vereniging oog-in-oog

Het eerste deel van dit Blindiaan-verhaal verscheen in juli. Het is onder de titel ‘Oogdruk’ hier te lezen.

alien-ogen

Cryo-apparaat

In de tandarts stoel krijg ik een autogordel om mijn hoofd met daartussen een dikke prop watten om het blinde oog dicht te houden.

‘U voelt druk op uw hoofd.’

Wat vanzelfsprekend geen wonder is, als je er eerst een autogordel omheen legt en die daarna aansnoert.

Als de verdoving werkt, begint het bevriezen.

Het apparaat is aanvankelijk niet koud genoeg. Na een paar minuten houdt de aardige dokter ermee op. Het bevriezingsapparaat moet eerst opnieuw worden gestart.

Ik hoor een alt-control-delete-instructie rechts achter mijn hoofd.

Nieuwe poging

De tweede poging gaat beter. De gastoevoer sist een beetje.

Ik voel het bevriezen niet en toch ook wel. Het brandt en er wordt flinke druk uitgeoefend op het oog met de ijskoude, metalen sonde. Ik moet naar links kijken en zie helemaal niks van wat er zich rechts afspeelt. Dat is heerlijk.

Af-plakkaat

Lees verder →