‘Ganz Anders’
avatar

 Ödön von Horváth

Fiume, 9 december 1901 – Parijs, 1 juni 1938

 

‘Eigentlich bin ich ganz anders,

aber ich komme so selten dazu’

 

seele

 

Ödön von Horváth was een Hongaars-Duitse schrijver uit de Duitse ballingschapsliteratuur. Hij vluchtte naar Amsterdam, daar droeg een waarzegger hem op naar Parijs te gaan, waar hem ‘een ingrijpende gebeurtenis’ te wachten stond. Horváth gehoorzaamde, en op de Champs-Elysées viel een boom op zijn hoofd, die hem op slag doodde. Dit gebeurde op mijn geboortedag, voor zover je daarvan kunt spreken omdat dit zich 21 jaar daarvoor afspeelde.

Uit Berlijn nam ik een ansichtkaart mee met bovenstaande tekst omdat die me aansprak. Ik had geen idee van wie de tekst afkomstig was.

29 april 2013

 

Help! Ik heb een nieuwe laptop :(
avatar

Nieuwe laptop

laptopIk had het me zo rustig en praktisch voorgesteld.

Nog eenmaal een backup maken van mijn oude vertrouwde, lieve en mooie (want witte) laptop. Vlak daarvoor zou ik nog een laatste keer alle foto’s van mijn iPhone hebben overgetankt naar de oude laptop en zou ik weer alle ruimte hebben op de iPhone om vele foto’s te maken.

Na deze acties zou ik de nieuwe laptop en de externe backup wegbrengen naar iemand die veel beter dan ik nieuwe laptops kan installeren en dan zou daarna mijn nieuwe computerleven zich ontrollen met een supersnelle, superbrede en helaas lelijkere (want zwarte) laptop.

Zo stelde ik me de overgang van mijn oude naar mijn nieuwe laptop voor. De nieuwe laptop had ik al in huis. Een sprookjesachtig scenario.

Sprookjes bestaan niet

Maar sprookjes bestaan niet. Daar kwam ik hardhandig achter. Wat wel bestaat zijn dieven in de vorm van auto-inbrekers en dieven in de vorm van geïnstitutionaliseerde boeven, die wij doorgaans verzekeraars noemen. De dieven ontnamen me mijn oude laptop en de boeven ontnamen me een behoorlijke vergoeding voor de geleden schade. Zogezegd een dubbele strop.

De diefstal

Lees verder

Meisjes hebben een plasjapanner!
avatar

Ids en Wiki zw

Tweeling

Wij begonnen ons gezin meteen goed; de eerste bleek met tweeën te komen. Lekker efficiënt. Een zwangerschap, een bevalling, twee kinderen. Meteen een jongen en een meisje, ons eigen koningskoppel. 

Stress

Een babytweeling leverde niet alleen maar schattige oh’s en ah’s op. Het was soms puur stressen. Bij het badderen lag er altijd een te huilen, waardoor je de andere niet ontspannen badderde. Bij het uit bed halen was het steeds weer een verrassing hoe lang de ene baby zich zou stilhouden als je met de luier van de andere bezig was.

Poepchinees

Lees verder

Maarten Verduin
avatar

Maarten Verduin – mijn vader

24 december 1929 – 17 april 2004

Een mo(nu)mentje in liefdevolle nagedachtenis

20130416-220336.jpg

Ik hou je nog heel even vast

Ik hou je nog heel even vast
Wil nog geen afscheid van je nemen
De boeken in je boekenkast
Zeggen alles over je
En weinig
Want je was meer dan dat

Ik hou je nog heel even vast
Zoek naar een som een tekst
Iets waar jouw geest mee bezig was
Je bent er en ik vind je
Blij ben ik
Met je aanwezigheid

Je zult altijd bij mij blijven
De man die je eens was
Zielsverwant en voorbeeld

Je leeft in mij met mij
Op een andere en toch dezelfde wijze
Hou ik je nog een beetje vast

20130416-233705.jpg

17 april 2013

Ongewenste intimiteiten via #SocialMedia
avatar

Social Media grote 3Gewenste intimiteiten via #SocialMedia

In virtual life gebeuren onverwacht mooie dingen. Ik raak soms met mensen in gesprek over zaken die ver beyond de dagelijkse beslommeringen gaan van werk en boodschappen doen. Dit gaat verrassend snel en gebeurt met zowel mannen als vrouwen. Regelmatig ben ik geroerd door wat anderen schrijven, of beter gezegd, laat ik me daar door raken.

Toch heeft ieder Social Medium zijn tegenkant als het gaat om intimiteiten. De grootste drie hebben ieder zo hun eigenaardigheden. Leest en huiver! Of lach met me mee, dat is eigenlijk beter.

Facebook

facebookVia privé-berichten wissel ik op facebook soms berichten uit die niet voor de openbaarheid geschikt zijn.

Ik gebruik deze feature niet veel omdat ik liever de Direct Message van twitter gebruik. En vrijwel alle mensen die ik tot de intimi reken op facebook zijn ook twitteraar.

Facebook en privé-berichten

Gisteren ontdekte ik een privé-bericht dat al in februari is gepost, maar mij niet was opgevallen. Dit bericht vond ik ronduit bizar en lachwekkend ineen.

Lees verder

Schrijven is schrappen
avatar

2443Schrijven

‘Schrijven is schrappen’, zei een collega onlangs tegen me. Hij gaf me advies voor mijn blog: ‘je schrijft vlot en toegankelijk, maar veel te lang’. Deze collega is hoofdredacteur, dus zo’n advies leg je niet naast je neer.

Sterker nog, ik kauw nu een paar weken op zijn advies. Soms houd ik er rekening mee, soms helemaal niet. Het verslag van mijn Berlijnse halve marathon is 2404 woorden. Dat is ruim drie keer te lang voor een internet blog. Toch krijg ik daar leuke reacties op. Deze komen wel uitsluitend van mensen die zelf hardlopen, maar dat is voor zo’n verslag een goede niche wat mij betreft. Het blog over mijn zoon als kleuter is 26 keer gedeeld via Twitter en nog 8 keer via andere Social Media, grotendeels door mensen die ik niet ken. Daar word ik blij van.

Lees verder

#SixintheCity: allemaal uitzichten
avatar

SixintheCity

Sight-seeing

We hebben in Berlijn natuurlijk wat sight-seeing gepleegd. Onderweg nam ik veel foto’s met mijn iPhone. Ik vind mezelf beslist geen goede fotograaf en noem me ook nooit zo. Eigenlijk houd ik er helemaal niet van steeds overal foto’s te maken. Maar met een iPhone is het zo makkelijk om gewoon wat te knippen, via de app Instagram te bewerken en eventueel te delen, dat ik zowaar veel meer plaatjesmaker en -denker ben dan ik ooit voor mogelijk had gehouden.

In deze serie ‘allemaal uitzichten’ deel ik een paar van mijn eigen foto’s en vertel wat de beelden mij zeggen en waarom ik juist deze foto’s hier plaats.

uitzicht!

Allemaal uitzichten

De uitdrukking ‘allemaal uitzichten’ vraagt enige toelichting. Mijn man en ik houden van fietsen en gaan op fietsvakantie al zolang als we samen zijn. Ik zeg weleens: ‘zet mij op een fiets met een wegenkaart in de hand en ik ben gelukkig’.

In de periode dat de kinderen klein waren, namen we ze op alle manieren mee die fietsenderwijs mogelijk zijn: in stoeltjes achterop en voorop, in een fietskar, op aanhangfietsen en later ieder op hun eigen kinderfiets.

Lees verder

#SixintheCity: Baustelle Berlin
avatar

Baustelle3

Duitsland vakantieland

Ben je weleens in Berlijn geweest? Ben je weleens in Duitsland op vakantie geweest? Ik wil niet zeggen dat Duitsland mijn favoriete vakantieland is, maar het is wel het meest ondergewaardeerde Europese vakantieland door ons Nederlanders. Veel mensen kijken je wat meewarig aan als je zegt dat je naar Duitsland op vakantie gaat. Het is not-done en een beetje sneu.

Baustelle4 bouwstelle1

Fietsvakantie in Duitsland

Ik heb het land pas ontdekt als vakantieland in 2009 toen we met het gezin naar Berlijn zijn gefietst via Europa Radweg Einz. Het fietsen was een openbaring, zo goed is het land ingesteld op fietsers. Daarnaast is de taal makkelijk te verstaan en ook wel te spreken en als je Duits slecht is, zoals bij mij, kun  je er heel goed terecht met Engels. Verder is het niet enorm ver en het is zeer betaalbaar.

Hoofdstad Berlijn

Lees verder

#SixintheCity: raceday!
avatar

SixintheCity

Zondag 7 april 2013

Vandaag is de dag waar we met zijn allen voor hebben getraind: raceday! Ik word wakker met een aantal fijne virtuele aanmoedigingen via twitter, facebook, per mail, whapp en sms. Het is duidelijk dat ‘men’ weet wat mij dezer dagen bezighoudt 😉 De zenuwen speelden vlak voor het slapen gaan op. Voor het eerst en gelukkig meteen voor het laatst want ik heb er vandaag simpelweg zin in.

Balkonscène

SixintheCity team

Na het ontbijt gaan de lopers onder ons met elkaar op de foto, op het balkon van ons öko-verantwoorde appartement, vanzelfsprekend in ons flitsende #SixintheCity-shirt.

Daarna houden we nog even een ouderwetse peptalk alsof we een volleybalteam zijn. Althans, zo stel ik me voor dat dat gaat in een volleybalteam.

De enige teamsport die ik ooit bedreef was rugby en dat deed ik zo kort dat ik geen levende herinnering meer heb aan team-peptalks.

Ik kon er niks van trouwens, van dat hele rugby. Het enige dat lukte, áls ik er een keer in slaagde het ei te vangen, was dat ik er heel hard mee weg kon rennen en dan nog weleens een paar punten wist te scoren. Voor de duidelijkheid: ik rugbyde voordat ik het lopen ontdekte. Met goed fatsoen kan ik zeggen dat ik al @rugbyrita was, lang voordat ik @runningrita werd. Maar ik dwaal af.

Lees verder